فردایی محروم از آیت‌الله!
تأمل درباره امتداد برنامه‌ها و سیاست‌گذاری‌های جاری حوزه‌های علمیه ضرورتی انکارناپذیر است.
به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، تأمل درباره امتداد برنامه‌ها و سیاست‌گذاری‌های جاری حوزه‌های علمیه ضرورتی انکارناپذیر است.
امروز بظاهر همه چیز طبیعی به نظر می‌آید و امورات بر مدار خود طی می‌شوند؛ اما آیا تابحال از خود پرسیده‌ایم ریلی که برای حرکت این قطار (علم‌آموزی در حوزه‌های علمیه) ساخته‌ایم در دهه‌های آینده به چه ایستگاهی می‌رسد؟
طبق تعریف شورای عالی از مدارک حوزوی، بالاترین مدرک حوزوی، مدرک سطح چهار یا همان معادل دکتری است؛ این یعنی خروجی آینده حوزه آیت الله‌ها نیستند؛ بلکه معادلین دکتری هستند.
عجیب‌تر آنکه در دوران جمهوری اسلامی، بالاترین عنوان اصیل و ارزشمند حوزوی را خودمان با دست خودمان، منسوخ بلکه حذف کردیم؟!!
هیچ حوزویِ وفادار به سنت‌های اصیل حوزوی، به هیچ‌وجه این اجازه را به خود نمی‌دهد که مثلا به آیت‌الله بگوید دکتر !
اما وقتی قانون شورای عالی اینچنین است چگونه باید این دوگانه را حل کنيم؟!
ممکن است این صراحت لهجه حمل بر بی‌ادبی شود؛ اما اگر امروز شورای هشتم حوزه‌های علمیه برنامه‌ای در این خصوص نداشته باشد، از پسِ امروز، فردایی است که حوزه، خالی از آیت‌الله‌ها شده و امکان احیای سنن و عناوین اصیل حوزوی قریب به محال خواهد شد؛ در عین حال که فراموش نکنیم آیت‌الله (مجتهد) می‌تواند عنوان دکتر را در مباحث تخصصی حوزوی در دل خود داشته باشد؛ اما دکتر نمی‌تواند عنوان آیت‌الله را برای خود جعل کند.
قطعا هیچ‌کس هم قائل نیست که «عنوان آیت‌الله» بایستی مانند عنوان دکتری سهل‌الوصول باشد و هرکس از راه رسید و دکتر شد، عنوان آیت‌اللهی به خود بگیرد؛ اما قطعا راه‌حل‌های گوناگونی برای نیل به این مقصود هست و فضلای حوزوی راهکارهای گوناگونی مد نظر دارند.
از اعضای محترم شورای عالی انتظار می‌رود در این باب بیش از پیش عنایت لازم را داشته باشند و سیر پیشرفت کار را به اطلاع افکار عمومی (اساتید و فضلا و طلاب) نیز برسانند.
امروز زنگ‌های هشدار این موضوع به صدا در آمده است و اگر حوزه، تولیت تخصصی‌ترین عنوان خود را بر عهده نگیرد، رسانه‌ها و دست‌های پیدا و پنهان، مرجع‌سازی و آیت‌الله‌سازی را رقم خواهند زد؛ کما اینکه در گوشه و کنار شاهد این دست‌های آلوده در قم هستيم؛
سرچشمه شاید گرفتن به بیل
چو پرشد نشاید گرفتن به پیل
و علاج واقعه را قبل از وقوع باید کرد.
ارسال نظرات
نظرات بینندگان
اجتهاد مقامی علمی و معنوی است.