رهبری و انتخابات ۱۴۰۰؟
به گزارش خبرگزاری رسا، کمیل خجسته طی یادداشتی نوشت: رهبر انقلاب به آنچه میگویند عامل هستند. این را در همین دوران کرونا دیدیم که جدا از ترویج فرهنگ ماسک و ایجاد محدودیت برای خودشان، برنامههایشان و حتی سفرشان، چنان نهاد ستاد کرونا ذیل قوه مجریه را محور کردند که در جمهوری اسلامی، نمازجمعهها، برنامههای مذهبی و ملی هم تحت سیاستهای آن حتی تعطیل شد.
این یک سبک رفتاریست. رهبر انقلاب اول عامل به متن گام دوم هستند. آنجا که بیان میشود از مرحلهی نظامسازی وارد دولتسازی شدهایم. این مرحله احتیاج به آن دارد که چارچوب و ساختار ساخته شده مبتنی بر قانون اساسیاش به درستی عمل کند و برای عمل درست، اقدام متناسب لازمست.
انتخاباتها قلههای تاریخی ایران بعد از سال ۵۷ است. انتخاب، نعمتی بود که از دوران مشروطه مردم به دنبالش بودند که اول با توپهای لیاخوف روس و استبداد صغیر قجری روبروشدند و بعد از آن هم انگلیسها با چکمههای رضاخانی همهچیز را شستند و بردند. سی سال بعد از آن هم هم امریکاییها جای انگلیس نشستند و پهلوی بهجای چکمه با ساواک حق مردم را سلب کرد.
اما امام با کمک مردم و با شعار استقلال، آزادی بنای ساختاری را گذاشت تا در چارچوب دین مردم خود مسیر کشور را انتخاب کنند.
بعد از جنگ تحمیلی، انتخاباتهای سال ۷۶ و ۸۴ مفهوم رقابتی بودن انتخابات برای مردم را اثبات کرد. سال ۸۸ و ۹۲ بر مردم اثبات شد که رای حقالناس است و جمهوری اسلامی ذرهای از آن عقب نشینی نمیکند. سال ۹۶ و ۱۴۰۰ هم نشان داد که چقدر انتخاب مردم بر زندگیشان تاثیرگذار است. جامعه، امروز به این مهم رسیده است که رییسجمهور با امکاناتی که دارد تا چه حد میتواند بر سرنوشت جامعه اثر بگذارد. حتی امروز عدهای که رای نمیدهند به یک معنی همین عبارت را میگویند که چون پشیمان یا ناراحت از عملکرد گزینه منتخب پیشین هستند با صندوق قهر کردهاند.
عدم ورود رهبری از زوایهی رقابتی انتخابات ۱۴۰۰، بهنظر میرسد که یک دلیل روشن دارد و آن اینست که در دوره گام دوم، ساختار و فرایند باید خود بتوانند پاسخگوی آرمان مردمسالاری باشند. اگر اشکالی بهوجود میآید «انقلاب همچون پدیدهای زنده و بااراده، همواره دارای انعطاف و آمادهی تصحیح خطاهای خویش است.» و این عدم ورود این فرصت را فراهم میکند تا ساختار و فرایند در کشور نگاه کمکی و دوپینگی به چیزی و جایگاهی نداشته باشند.
اینگونه است که افراد مسئول، با دیدن عقبماندگیها و ضعفها وادار شوند تا همانطور که رهبری در دیدار دانشجویان امسال اشاره کردند به نفع مردم ساختارها و فرایندها را متحول کنند. در واقع مهمترین چالش پیش روی دوره دولتسازی، کارآمدسازی است. و این راز حجیت سکوت رهبری در عرصه رقابتی انتخابات است اگرچه که در عرصه مشارکتی آن، ورودهای جدی کردهاند از جمله یادآوری حکم امام بر وجوب مشارکت در انتخابات که انقلاب به پشتوانه مردم میتواند به نفع آنها تحول ایجاد کند وگرنه از خرداد 42 که امام عصایشان را بلند کردند تا بهمن 57، پانزده سال فاصله شد.