برای بارِ نخستین "امیر" معنا شد

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، نسبت به  آیات ۳، ۵۵ و ۶۷ سوره مائده در بین علماء اسلام دو نظریه مطرح شده است ( نظریه سومی وجود ندارد و یا اگر هست مورد اعتنا نیست) نظریه اول اعلام ولایت امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام و نظریه دوم اعلام دوستی پیامبر نسبت به ایشان می باشد،به حکم آیه "فَلِلَّهِ الْحُجَّةُ الْبالِغَةُ" خداوند متعال با نزول سوره مائده در بحث ولایت حجت را تمام کرده است زیرا هر کسی که با قلب سلیم در این سوره از ابتدا تا انتهاء تدبر کند قطع پیدا می کند که خداوند امر بسیار مهمی را در آن دنبال کرده است یعنی مسأله خلافت و جانشینی پیامبر خاتم، نه مسأله دوستی اما در توضیح این بحث بیان چند نکته لازم و ضروری است.

1. این آیه با "یا ایها الذین آمنوا" شروع شده است که خطاب به مومنین می فرمایند "أوفوا بالعقود" و وفای به پیمان را واجب می شمارد و وفای به پیمان با ولایتمدار بودن سازگار است و با دوست داشتن یک شخصیت سازگاری ندارد.
2. در آیه سه می فرماید "الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي"، صد و بیست و چهار هزار پیامبر آمد اما دین کامل نشد، چه اتفاقی در غدیر رخ داده است که خداوند می فرماید "الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ " آری با بالا رفتن دست امیرالمومنین علیه السلام به عنوان جانشین پیامبر خاتم این جمله نازل شد و اصلاً منطقی نیست که به خاطر اعلام دوستی علی علیه السلام چنین اتفاقی افتاده باشد چون پیامبر در طول زندگی بارها و بارها نسبت به شخصیت علی بن ابی طالب سلام الله علیه ابراز دوستی و محبت کرده بودند.
3. در آیه ۵۵ به حکم إنّما که صریح در حصر است، ولایت را حصر در خداوند متعال و پیامبر صلی الله علیه و آله و بعد از ایشان امیرالمومنین علیه السلام می کند، روایاتی که در شأن نزول این آیه بیان شده، نیز متواتر است که منظور از الذین آمنوا، "الذین یقیمون الصلاة و یؤتون زکات و هم راکعون" علی علیه السلام است.
4. در آیه ۵۶ خداوند می فرماید وَمَن يَتَوَلَّ اللَّهَ وَرَسولَهُ وَالَّذينَ آمَنوا فَإِنَّ حِزبَ اللَّهِ هُمُ الغالِبونَ که تعبیر به حزب( امت مستحکم و صاحب سپاه و لشکر و غلبه بر دیگران) با امتی که ولی و سرپرست دارند، سازگار است نه با اعلام دوستی و محبت به یکی از افراد خاندان؛ به حق که چنین برداشتی از آیه براساس شهادت تاریخ نسبت به زمان، مکان و نوع ایراد خطبه پیامبر، برداشتی سخیف و کودکانه است.
5. در آیه ۶۷ خدای عزوجل می فرمایند "وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ "پیامبری که بیست و سه سال در تبلیغ دین اسلام خون جگر ها خورد به خاطر چه مسأله ای خداوند هشدار می‌دهد که اگر پیامش را ابلاغ نکنند رسالتش کالعدم است و نابود هیچ و هباءًمنثورا است، عقل سلیم حکم می‌کند که تنها مسأله ولایت است که چنین اهمیتی دارد و دیگر هیچ.

اگرچه که در دیگر آیات سوره مائده نیز به صورت واضح همین بحث را دنبال می کند مثلاً در آیه ۷، ۱۲، ۱۳، ۱۴، ۸۹،۷۰ خداوند دوباره در باره اخذ میثاق سفارش می کند و نسبت به پیمان شکنی هشدار شدید می دهد و در آیات ۱۱۲۰ و ۱۱۰ دوباره نعمت ها را یادآوری می کند چرا که قبلاً فرموده است الیوم اکملت لکم دینکم و بقیه آیات سوره مائده نیز دلالت اش بر هر اهلِ تأملی واضح است و اگر سوره مائده را سوره ولایت بنامیم سخنی گزاف نگفته ایم.

قسم به معنیِ آیاتِ "هَلْ أَتى" با او
همیشه حقِ یتیم و اسیر معنا شد

همین که دستِ علی در غدیر بالا رفت
برای بارِ نخستین "امیر" معنا شد

حجت الاسلام موسی مقدسی