گردشگری، اقتصاد و ایران هراسی

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، صنعت گردشگری، به‌عنوان یکی از صنایع مهم فرهنگی-اقتصادی برای هر کشور به‌شمار می‌رود. کشور‌هایی مثل ایران، مصر، چین، عراق، فلسطین و لبنان که از لحاظ تمدن، دارای ریشه‌ای عمیق هستند، از نظر گردشگری نیز کشور‌هایی پر از آثار باستانی و مناطق دیدنی به‌شمار می‌روند. البته کشور‌های دیگری در طول قرون وسطی و پس از آن در دوران رنسانس اقدام به ساخت آثار گردشگری کردند. البته هدف آن‌ها جذب گردشگر نبود، بلکه بعد‌ها این آثار توسط دولت‌ها برای جذب گردشگر نیز استفاده شدند.

از آنجا که تاریخ تمدنی کشور ایران به ۳۰۰۰ سال پیش باز می‌گردد و دوران تمدنی مختلفی در این مدت در کشور ما به‌وجود آمده، کشور ایران بالقوه یکی از قطب‌های گردشگری مهم جهان به‌شمار می‌رود. البته این قوه باید توسط دولت به فعلیت برسد و بتواند از طریق گردشگری و جذب توریست، بخش قابل توجهی از اقتصاد را مدیریت کند.

 

برنامه ریزی برای جذب گردشگر چند لایه مهم دارد که با مدیریت دقیق و بهینه دولتی این لایه‌ها، می‌توان انتظار داشت که گردشگران زیادی جذب شوند. لایه‌هایی که هر کدام در جای خود از اهمیت بسزایی برخوردار هستند و همکاری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی با سایر وزرات‌خانه‌های مرتبط با حوزه فرهنگ را می‌طلبد. این لایه‌ها عبارتند از: حفظ و نگهداری از آثار ملی، تبلیغ و ترویج تاریخ در سطح جهان با تولید آثار رسانه‌ای قوی، روشنگری مردم جهان نسبت به مقوله ایران هراسی.

یکی از برنامه‌هایی که هر ساله دولت ژاپن درحال برگزار کردن آن است، برنامه یادبودی برای حمله اتمی هیروشیماست. ژاپن با دعوت از افراد رسانه‌ای و جانبازان یا خانواده‌های کشته شدگان کشور‌های مختلف، تلاش می‌کند به‌صورتی مشمئزکننده، خود را پیشتاز در مقوله صلح جهانی نشان بدهد. این یکی از ایده‌های خوبی است که وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به این وسیله می‌تواند موج‌های مختلف ایران هراسی در جهان را در هم بکوبد و چهره‌ای درست از فرهنگ ایرانی و اسلامی به نمایش بگذارد.

وزارت میراث فرهنگی و گردشگری می‌تواند با استفاده از بانک اطلاعاتی موجود خود که به‌صورت سالانه آن را به‌روز آوری می‌کند، برنامه ریزی‌های تاکتیکی برای دعوت از اهالی فرهنگ و رسانه کشور‌های مختلف جهان داشته باشد. برای مثال در روز ۲۷ شهریورماه که روز شعر و ادب فارسی است، با دعوت از شاعران بین المللی و اهالی رسانه جهان، به معرفی دقیق شاعران فارسی زبان بپردازد و آن‌ها را به مزار آن شعرا ببرد و حتی کنفرانسی بین المللی در این زمینه برگزار شود.

 

روش‌های دیگری که برای معرفی آثار باستانی و تاریخ ملی می‌توان استفاده کرد، ساختن لوکیشن‌هایی از نمونه‌های واقعی آثار باستانی برای فیلم‌های سینمایی است. تولید فیلم‌های فاخر سینمایی در سطح بین الملل و در کنار آن تیزر‌های تبلیغاتی به زبان‌های مختلف، در ارائه و مبارزه با ایران هراسی مؤثر است. فیلم‌هایی که بتوانند با ادبیات خودشان هم به نقد محتوای رسانه‌ای ضد ایرانی بپردازند و هم چهره‌ای واقعی از ایران را روایت کنند.

برای مثال فیلم ضد ایرانی ۳۰۰ که توسط ایران هراسان تولید شد و چهره‌ای زشت و خشن از سربازان ایرانی را در اذهان مردم به یادگار گذاشت، هیچگاه در اثری هنری به وادی نقد کشیده نشد و هیچ اثر جدی نتوانست آن چهره زشت و خشن را پاک کند و چهره حقیقی ایرانی‌ها را به نمایش بگذارد. از طرفی آن‌ها هیچ وقت اجازه ندادند که چهره واقعی سربازان صلیبی به نمایش گذاشته شود، چهره‌ای که بعد از اشغال شهر بیت المقدس حتی به نوزادان و چهارپایان رحم نکردند و همه را از دم تیغ گذراندند. کاری که حتی مغول نکرد!

 

مثال‌ها و ایده‌های بسیاری برای مقابله با ایران هراسی که یکی از عوامل ضد پیشرفت صنعت گردشگری در کشور به شمار می‌رود وجود دارد که به برخی از آن‌ها اشاره شد. قطعاً موارد و ایده‌های بسیاری برای پیشرفت این صنعت وجود دارد که می‌تواند مورد بحث و بررسی وزرای فرهنگی دولت قرار بگیرد و برای تأمین اقتصادی کشور از لحاظ صنعت گردشگری مفید و مؤثر باشد.