وحدت اختلافات؛ حاشیه ای بر یک تجلیل به موقع

چندی پیش، انتقاد تند یک سایت خبری به حضرت آیت الله صافی گلپایگانی مورد انتقاد بسیار قرار گرفت و بزرگان و علما نیز پاسخ هایی به این امر داده و از ایشان دلجویی کردند. نویسنده متن مذکور نیز ارادت خود را به این مرجع تقلید ابراز کرد.

اما در همین بین عده ای از رسانه های معلوم الحال سعی کردند مسیر دفاع از مرجعیت را از طریق نظریات سکولار و گاه افکار متحجر به سمتی ببرند که بر روی روش و منش حوزه قم و دخالت آن در امور جامعه تأثیر بگذارند.

طرح مسأله استقلال حوزه و ارجحیت حوزه علمیه نجف بر قم این انگاره را تقویت می کند که عده بسیاری دوست دارند که حوزه قم فقط به بررسی اقوال قدما و طرح قول مختار پرداخته و جامعه را نیز به اختیار خودش واگذار کند؛ کاری به مسائل بانکی و اقتصادی نداشته باشد و اجازه بدهند سرمایه داران زالو صفت دنیا را ببلعند و مردم را با لهو و لعب بازیچه کنند.

2_ مرحوم آیت الله محمدتقی مصباح یزدی در طول دوران حیات خود هیچگاه نسبت به مسائل مربوط به جامعه پیرامونی و حتی بین المللی بی تفاوت نبوده و علاوه بر طرح نظرات خویش اقدامات متعدد علمی و عملی را انجام می داد؛ همین امر هیچ وقت به مذاق طیف سکولار خوش نیامد.

تلاش های علمی و سیاسی علامه مانع تحقق اهداف طیف سکولار و جامعه روشنفکری شده است و بدرقه پرشکوه ایشان در قم نشان داد که فکر و رفتار ایشان در میان دلبستگان به انقلاب رسوخ دارد.

تلاش های جدی علمی و طرح های پژوهشی و همچنین طرح عظیم ولایت حاکی از موفقیت علامه مصباح نسبت به جریان سکولار در تحقق اهداف خود است.

3_ تحصیلکرده های فلسفه و عرفان می دانند یکی از علمایی که با علم فلسفه میانه ای ندارد حضرت آیت الله صافی گلپایگانی است. از سوی دیگر آیت الله مصباح یزدی را به غور در فلسفه می شناسند.

روز گذشته در دیدار اعضای مراسم بزرگداشت علامه مصباح با حضرت آیت الله صافی، ایشان تجلیل بی سابقه ای از مرحوم مصباح داشته و گذاردن همه این گزاره ها در کنار هم اهمیت این تجلیل را دوچندان می کند.

4_ در طول تاریخ علمی حوزه های علمیه اختلافات علمی گاه در شدید ترین حالتش بوده و این اختلافات شدید گاه در میان استاد و شاگرد هم دیده می شود اما در اغلب قریب به اتفاق این اختلافات وحدت و حمایت علما از یکدیگر از بین نرفته و همواره به حمایت از علمای دلسوز جامعه پرداختند.

اشتباه محاسباتی بدخواهان همین جا است که گمان می کنند می توانند با علم کردن اختلافات علمی و طلبگی اختلاف غرض و رویه ایجاد کرده و علما را با یکدیگر درگیر کنند.