فراز و نشیب دولت سیزدهم
به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، دولت دوازدهم عملا در ماه های آخر مملکت را رها کرده بود و هرروز شاهد قطعیهای مکرر برق و پاسخگو نبودن مسئولان بودیم. در اوان انتخابات و مناظرات انتخاباتی بحثی که خیلی داغ بود، مسأله شورای نگهبان و کانالیزه کردن انتخابات بود و وقتی رهبری در زدودن شبهه از خانواده علی لاریجانی نکتههایی را در سخنرانی پیش از انتخاباتی خود بیان کردند، این مسأله داغتر شد و هجمه ها به سمت شورای نگهبان رفت. حال اینکه شورای نگهبان در پخش شدن این شایعات نقشی نداشته ولی شخص علی لاریجانی و طرفدارانش همین را چماق کرده و با آن به شورای نگهبان حمله کردند.
پس از سر کار آمدن رئیس جدید دولت، رئیسی چند وقتی را باید با تیم قبلی حرکت میکرد تا وزرای خود را معرفی و مجلس آنها را تأیید کند. شرایط کشور به گونهای بود که اقتضای تأخیر در سرکار آمدن دولت جدید وجود نداشت و نباید در انتخاب کابیته تأخیر میافتاد. در انتخاب کابینه غیر از وزیر آموزش و پرورش شاهد تأخیر نبودیم اما در انتخاب مدیران کل و میانی بسیار تأخیر و جود داشت و بسیاری از آنان تغییر نکرد. یکی از انتقاداتی که به دولت آقای رئیسی میشود همین تأخیر در انتصابات مدیران است و اتفاقا بخشی از مشکلات موجود نیز به همین خاطر است.
رهبری تصریح کردند که «مسئولینِ دولت قبل، گزارشی به ما داد که یارانهی پنهان نفت در سال ۹۹، حدود ۶۳ میلیارد دلار است!» و این نوع کارها در اختیار مدیران میانی است. سؤال اینجا است که آیا ابقاء چنین مدیرانی روا است؟ ضمنا باید گفت اگر چه دولت آقای رئیسی فرا جناحی است ولی فراجناحی بودن به معنای جمع کردن تمام احزاب و راضی نگه داشتن همه سلیقهها نیست بلکه فراجناحی بودن یعنی مسئولانی را بر سر کار بیاوری که به هیچ یک از جناحها وابسته نباشند یا اصطلاحا گزکی دست این و آن نداشته باشند که مجبور باشند برای آنان کار کنند.
بوق و کرنا
امروز بیشترین تحرّک دشمنان علیه ما بیش از تحرّکات امنیّتی و اقتصادی، تحرّکات تبلیغاتی و جنگ نرم و تبلیغات رسانهای است. برای اینکه بر افکار عمومی مردم مسلّط شوند، مبالغ هنگفت هزینه میکنند و کارهای بسیاری انجام میدهند؛ فکرهای بسیاری را در مجموعههای فکری برای این کار استخدام میکنند تا بتوانند با جنگ روانی، با تبلیغات گوناگون و بازی رسانهای افکار عمومی را قبضه کنند و در اختیار بگیرند. وقتی افکار عمومی یک ملّت در اختیار بیگانه قرار گرفت، حرکت آن ملّت هم طبعاً طبق میل آن بیگانه پیش خواهد رفت و هرچه در داخل ما دست و پا بزنیم و کار کنیم، اذهان و قلوب مردم به سمت ما متمایل نمیشود که دولت در این زمینه ضعف دارد و کم کار است.
پوشش رسانهای و استفاده درست از رسانه بسیار در امید سازی مؤثر است. اعتماد مردم بزرگترین سرمایه دولت است و مردم وقتی به دولت اعتماد کردند و امید داشتند، با سیاستهای دولتی راه میآیند. این مسأله در دولت قبل مقدار زیادی آسیب دیده و بایستی ترمیم شود؛ راهکارش هم این است که حرف و عمل مسئولین یکی باشد و مردم به چشم ببینند که دولت و دولتمردان برای محقق شدن حرفهایشان تلاش میکنند و وقت میگذارند. تمام این دیدنها با رسانه و پوشش رسانهای صحیح و درست است که میتواند افکار عمومی را با یک سیاست همراه کند.
سفرهای هفتگی رئیس جمهور آن هم در روز جمعه به استانهای مختلف و حضور بدون واسطه در بین مردم چیزی بود که خیلی از مخالفان نتوانستند آن را تحمل کنند و آن را پوپولیستی و عوامفریبانه خواندند که اتفاقا به علت قدرت رسانهای که داشتند، سخنانشان به گوش مردم رسید و مردم را به شک انداخت. البته این حملات نفسهای آخر اصلاح طلبان است که بمب به خود بسته و عملیات انتحاری میکنند اما باز هم برای دولتی که نوپا است بسیار میتواند مشکل ساز باشد. تنها راه رهایی از این مشلات نیز دادن گزارش کار صریح به مردم از سفرها و بازخوردشان است که میتواند امید از دست رفته مردم را بازگرداند و جلوی فرافکنی مخالفان را بگیرد.
بحرانهای داخلی و خارجی
در اواخر شهریور ماه و ماه مهر، درگیری بین آذربایجان و ارمنستان رخ داد و از طرفی، طالبان حاکمیت کامل افغانستان را برعهده گرفته بود و هر هفته حملات انتحاری در مساجد شیعیان در افغانستان صورت میگرفت. در شرق ایران نیز کردستان عراق و ترکیه، اسرائیل و تروریست را درون مرزهای خود راه داده بودند و دست درازیهایی به ایران شده بود که سپاه پاسداران جوابشان را داد. عربستان نیز همچنان به حملات خود به یمن ادامه میداد و پاسخ میشنید و در این بحبوحه، ایران در حال مذاکره با عربستان و ادامه مذاکرات وین بود و سعی داشت راهی باز کند تا طالبان پشت میز نشسته و حرفهای خود را به صورت دیپلماتیک بیان کنند.
پس از این مسائل سپاه پاسداران در قضیه دزدیده شدن نفت و نفتکش، کشتی منسوب به آمریکا را توقیف کرد و بار دیگر اقتدار خارجی جمهوری اسلامی را به رخ مردم جهان کشید. پس از کاسته شدن این درگیریهای خارجی، کشور درگیر یک حمله بنزینی شده بود و عدهای دست به شلوغ کاری زده بودند. البته این مشکل بنابر گفته وزیر نفت در دیدار سرزده رئیس جمهور از این وزارت خانه، با ایستادگی 24 ساعته وزیر و کارکنان شرکت نفت و همچنین حضور میدانی رئیس جمهور در پمپ بنزینها و بررسی مشکلات از نزدیک بر طرف و فتنه در نطفه خنثی شد.
در آذرماه نیز کشور درگیر بحث آب بود که کلیدش از تجمعات کشاورزان در اصفهان خورد. البته این تظاهرات و اعتراضات مردمی به هیچ کجا ضربه نمیزند بلکه سازنده نیز میباشد زیرا احساس مسئولیت مردم را به جهان و مسئولین مخابره میکند؛ البته به این شرط که دشمن با دخالت در این نوع اعتراضات آن را به بیراهه نکشاند تا موجب صدمه به خود مردم شود که متأسفانه در برههای از زمان دشمن در این تجمعات دخالت و کشور را به هم ریخت ولی مردم با هشیاری صف خود را از آنان جدا کردند. گفتنی است به دلیل فقدان بارشها و ناتوانی در مدیریت صحیح منابع آب زایندهرود حجم آب سد زایندهرود به 179 میلیون متر مکعب رسیده است و علت تجمعات مردمی نیز همین مسأله بود که مشکل جدی برای کشور درست نکرد.