پروژه ژینا، تسلیح پیشمرگه و اتصال سنندج به فرات سوریه!
کمیته نیروهای مسلح مجلس نمایندگان آمریکا یک اصلاحیهای را به تصویب رساند که از انتقال پدافند هوایی به پیشمرگههای کُرد عراق حمایت میکند.[1]
میدل ایست آی (Middle East Eye) در همین رابطه نوشت: «قانونگذاران آمریکایی پس از حملات موشکی و پهپادی ایران و ترکیه به دنبال آن هستند که به جنگجویان پیشمرگه کرد در شمال عراق سامانههای پدافندی بدهند».
«دان بیکن» عضو کمیته نیروهای مسلح کنگره و ژنرال بازنشسته نیروی هوایی آمریکا به «میدلایست آی» گفت که اصلاحیه مزبور از حمایت قوی دوحزب اصلی جمهوریخواه و دموکرات برخوردار است و دولت آمریکا را ملزم میکند برنامهای برای آموزش و مجهزکردن نیروهای پیشمرگه علیه حملات موشکی، راکتی، و پهپادی ایران آماده و اجرا کند.
این اقدام آمریکا دارای یک متن و چند فرامتن است. ظاهر امر همان چیزی است که اعلام شد. حضور عناصر تجزیه طلب کرد در اقلیم شمال عراق پس از لشکرکشی سال ۲۰۰۳ آمریکا به عراق تثبیت شده است. پژاک، کوموله و حزب دموکرات از جمله گروههای تروریستی مستقر در این منطقه هستند.
در همین راستا، نیروهای مسلح ایران نیز در بازه زمانی مختلف برای تادیب این تروریستها وارد عمل شدهاند. روز ۱۷ شهریور ۱۳۹۷ بود که جلسه سران یکی از گروهکهای تروریستی در شمال عراق مورد حمله موشکی سپاه قرار گرفت.
تروریستهای کوموله و دموکرات پاییز گذشته پس از شرارت علنی در پروژه ژینا زیر ضرب نیروهای مسلح ایران رفتند. هدف از تسلیح اقلیم کردی عراق، ایجاد چتر حمایتی برای تجزیه طلبان ایران است.
قلمروی اقلیم کردستان عراق
اما اقدام آمریکا عمیقتر از این مسائل است. این اقدام را میتوان در چارچوب طرح ۲۰۰۶ بایدن برای پیاده سازی فدرالیسم عراق تحلیل کرد. طرحی که سه سال پس از لشکرکشی ارتش آمریکا به همسایه غربی ایران به دلیل گیرکردن در باتلاق عراق ارائه شد. «بایدن» سناتور وقت ایالت دلاوِیر (Delaware) بود که طرحی تحت عنوان فدرالیسم را در روز یک می ۲۰۰۶ (یازده اردیبهشت ۱۳۸۵) در نیویورک تایمز منتشر کرد.
بایدن در این مقاله به توافقنامه دیتون (Dayton Agreement) اشاره میکند. او در مدح این توافقنامه مینویسد که آمریکا با ورود قاطع خود در جنگ بوسنی باعث شد که بوسنی و هرزگوین به فدراسیونهای قومی تقسیم شود و اجازه داد که بخش صربها و بخش کرواتها و مسلمانان برای خود دولت و ارتش جداگانهای داشته باشند. سارایوو نیز حلقه اتصال این دو فدراسیون شد.
توافقنامه دیتون روز ۲۱ نوامبر ۱۹۹۵ میان طرفین درگیر جنگ بوسنی در پایگاه هوایی دیتون آمریکا امضا شد. توافقنامهای که البته در شرف فروپاشی است و هرلحظه احتمال بازگشت در این کشور وجود دارد.
بایدن در مقاله نیویورک تایمز به «بوش» رئیس جمهور وقت آمریکا پیشنهاد میدهد که از دوراهی «ماندن» یا «عقب نشینی از عراق» فراتر رفته و راه سوم را انتخاب کند. راه سوم بایدن، پیاده سازی ایده بوسنی در عراق از طریق تمرکززدایی بود.
اولین گام این سناریو ایجاد سه منطقه خودمختار شیعی، سنی و کردی و در ادامه تبدیل بغداد به یک منطقه فدرال است. هر کدام از مناطق سهگانه مسئول اداره، اعمال قوانین و امنیت داخلی خود خواهد بود. بغداد نیز مسئول امور خارجی و درآمدهای نفتی خواهد شد.
اکنون بایدن رئیس جمهور آمریکا شده و به نظر میرسد که طرح فدرالیسم دوران سناتوری در دستور کار قرار گرفته است. عراق اکنون یک کشور شبه تجزیه شده است. به همین دلیل است که آمریکا در طرح تسلیح پیشمرگه به دنبال برقراری موازنه قدرت بین اقلیم کردی و بغداد است.
قدرت اقلیم کردی در برابر بغداد پس از «شکست طرح تشکیل کشور مستقل کردهای عراق در سال ۲۰۱۷ توسط حشدالشعبی، ایران و ترکیه» و «از دست دادن منطقه نفت خیز کرکوک» کاهش یافت. «جاسم الموسوی» نماینده پارلمان عراق گفت: تصمیم آمریکا مبنی بر مسلح کردن نیروهای پیشمرگ نقض قوانین بین المللی به شمار میرود و هیچکدام از گروههای داخلی حق ندارند با دیگر کشورها به صورت مستقیم و به دور از اطلاع و حضور دولت مرکزی، تعامل داشته باشند.
تجربه سال ۲۰۱۷ نشان داد که فدرالیسم اقلیمی مقدمه طرح تجزیه است. از طرفی کل پایگاههای ارتش آمریکا در نیمه شمالی عراق (منطقه سنی و کردی) است. عین الاسد (الانبار)، K1 (کرکوک)، آلتون کوبری (کرکوک) و سه پایگاه دیگر در اقلیم کردی در زمره این پایگاهها هستند. ارتش آمریکا درصدد است که در منطقه حلبچه نیز مستقر شود. فاصله این منطقه تا مرزهای ایران کمتر از ۱۵ کیلومتر است. [4][5]
موقعیت استقرار پایگاههای ارتش آمریکا نشان میدهد که واشنگتن درصدد اتصال سرزمینی مناطق کردی از شرق فرات سوریه تا مرزهای ایران (در صورت توان مناطق کردی داخل) است. اقدامی که در تضاد کامل با منافع امنیت ملی ایران و ترکیه است. از همین روست که تمرکز پروژه مهسا امینی در مناطق کردی ایران بود و تروریستهای مسلّح در ۴ شهرستان پیرانشهر، مهاباد، بوکان و جوانرود جنگ شهری به راه انداختند.
با وجود آنکه ترکیه برنامه حمایت از تروریسم خود را درشمال سوریه دنبال میکند، اما برنامه حذف فیزیکی «مظلوم عبدی» فرمانده شبهنظامیان کُرد سوریه موسوم به «ق.س.د» را نیز میتوان در راستای پروژه ضد تجزیه ترکیه دید. آنکار بر این باور است که یگان مذکور با پ.کا.کا (PKK) مرتبط است. «پ.کا.کا» از سال ۱۳۶۳ در جنوب شرقی ترکیه در حال جنگ با آنکارا برای جدایی از این کشور است.
ترکیه روز ۱۸ فروردین ۱۴۰۲ درصدد ترور «عبدی» در فرودگاه سلیمانیه عراق بود اما برنامه به دلیل حضور چند فرمانده آمریکایی در کنار مظلوم عبدی لغو شد. مظلوم عبدی مهرماه ۱۴۰۱ از آشوبهای ایران حمایت کرده بود. [6]
دو پرونده تجزیه مناطق کردنشین منطقه و تقسیم یمن به ۲ قسمت یمن جنوبی و یمن شمالی در دستور کار است. از طرفی، آماری بالغ بر ۱۰ هزار داعشی[7] در شرق فرات سوریه زیر سایه ارتش آمریکا اسکان داده شدهاند که واشنگتن مانع تحویل آنها به دولت عراق و سوریه میشود.
رئیس سازمان اطلاعات سپاه پاسداران در مصاحبه با khamenei.ir گفته بود: در نشست سه جانبهای با حضور نمایندگانی از آمریکا، انگلیس، رژیم صهیونیستی در یکی از کشورهای منطقه، پیرامون وضعیت ایران بر چند نکته تاکید میشود؛ اول اینکه توسط ناوگان پنجم نیروی دریایی آمریکا، تسلیحاتی در اختیار ضد انقلاب کردی قرار گیرد و دوم پشتیبانی اطلاعاتی از گروهک نفاق برای شناسایی اماکن مهم و سوم فعال کردن گروههای ضد انقلاب برای انجام اقدامات سری در داخل ایران.
رئیس سازمان اطلاعات در ادامه خبر داد: «دستور کار ویژهای در حوزه کردی با محوریت فعالکردن ایستگاههای آمریکا در منطقه در پرونده ضد انقلاب کردی در جریان بوده و تداوم دارد. در یک مورد اواخر سال ۱۴۰۰ بالغ بر ۸۰۰ هزار دلار در اختیار ضد انقلاب کردی بابت تقویت آنها با تجهیزات و نفرات جدید قرار گرفت.»
از همین رو است که در بخشی از پیام رهبر انقلاب به کنگره حج ۱۴۰۲ آمده است: «پیشروان سیاسی و فرهنگی در کشورهای اسلامی ... نگذارند تجربهی تلخِ مهندسی سیاسی و سرزمینیِ غرب آسیا به دست دولتهای غربی پس از جنگ جهانی اوّل تکرار شود.»