جملات ممنوع در محل کار

هنگام برقراری ارتباط با رئیس و همکاران خود در محل کار، همیشه باید مراقب باشید. استفاده از عبارات نادرست در محل کار، به طور خودکار بازتاب بدی منعکس خواهد کرد. به همین دلیل تصویر منفی از شما به دیگران نشان خواهد داد. 

مسلما حذف چنین عبارت‌هایی که تاثیرات خوبی روی اطرافیان مان نمی‌گذارند، نتایج مثبتی در بر خواهد داشت.  از این رو، ما برای کمک به شما در درک این موضوع، در این مطلب به عبارات رایجی پرداخته ایم که نباید در محل کار از آن ها استفاده کنید.

 سعی خودم را می‌کنم
به جای استفاده از این عبارت آبکی و حاکی از اراده‌ای سست، اعتماد همکارانتان به خودتان را با مشخص ساختن شفاف انتظارات تان افزایش دهید. بگذارید برای تان مثالی کاربردی بزنم. به جای عبارت نامناسب «سعی می‌کنم انجامش بدهم» از عبارت مناسب «نمی توانم گزارش را امروز بنویسم، اما تا فردا بعدازظهر تحویلش می‌دهم» استفاده کنید.

الان وقت ندارم
حتی اگر واقعا این طور باشد، باید بدانیم که هیچ فردی دوست ندارد نسبت به چیز یا فرد دیگری کم اهمیت‌تر دیده شود. برای تقویت روابط مثبت و انتقال همدلی بهتر است بگوییم، «خوشحال می‌شوم درباره این موضوع بعد از جلسه صبح من صحبت کنیم. می‌توانم ساعت ۲ بعدازظهر برای این منظور در خدمت تان باشم». در مجموع باید تلاش کنید تا ذهن همکارانتان نسبت به شما منفی نشود.

منتظر خبرتان هستم
اضافه کردن این جمله در انتهای یک پیامک، ایمیل کاری یا حتی تماس تلفنی با همکار دیگرتان کار آسانی است، اما این عبارت بیشتر از آن که فعالانه باشد، منفعلانه است. اگر می‌خواهید نتیجه خوبی بگیرید، باید سعی کنید که سر رشته کار را خودتان به دست داشته باشید. به طور مثال به جای عبارت نامناسب «چه ساعتی می‌توانید بیایید؟ منتظر خبرتان هستم»، از این عبارت مناسب کمک بگیرید، «چهارشنبه ساعت یک تا ۳ بعدازظهر وقت دارم. احتراما کدام ساعت برای شما مناسب‌تر است؟»

کوتاهی از من نبود
این که هر زمان اشتباهی در محل کارمان رخ می‌دهد، انگشت اتهام را به سمت دیگران بگیریم تا خودمان را تبرئه کنیم به طور قطع کار درستی نیست. به جای این کار، درباره چیز‌هایی که خارج از حیطه کنترل شما بوده است باید صادق باشید. حقایق را به شکلی حرفه‌ای مطرح و تصمیم نهایی را به رئیس تان واگذار کنید، اما این تصور که هیچ وقت اشتباهی از شما سر نمی‌زند، غیر معقول است. رئیس و دیگر همکارانتان باید مهارت پذیرش اشتباه را در رفتار‌های شما ببینند.

منصفانه نیست
رعایت نشدن عدالت در محیط‌های کاری، کم و بیش اتفاق می‌افتد و تا حدودی هم اجتناب ناپذیر است. با این حال به جای تندی و اخم و تخم کردن، ناراحتی تان را به یک اقدام مفید تبدیل کنید. از حقایق به جای احساسات برای استدلال درباره مورد این که حق با شماست، استفاده کنید. به طور مثال به جای عبارت نامناسب «این منصفانه نیست که او به جای من به کنفرانس برود»، از عبارت مناسب «من ۲۰ ساعت روی این سخنرانی کار کرده ام و تسلط خوبی برای صحبت کردن در این زمینه دارم بنابراین رفتنم به کنفرانس منطقی‌تر است» استفاه کنید.

شاید به نظر احمقانه بیاید، اما ...
همه ما در جلسات کاری زیادی شرکت می‌کنیم و گاهی باید درباره یک موضوع، نظرمان را صریحا اعلام کنیم. استفاده از عبارت‌هایی همچون «شاید به نظر احمقانه بیاید، اما ...» قبل از این که شنوندگان خودشان نظرات شما را ارزیابی کنند، عینک منفی روی چشم آن‌ها می‌گذارد. به جای این که خودتان را تخریب کنید، تمرین کنید تا با اطمینان بیشتری درباره ایده هایتان سخن بگویید. عبارت مناسب «ایده‌ای که من برای جلسه بعدی مان دارم با کار‌هایی که معمولا انجام می‌دهیم کمی متفاوت است، اما فکر می‌کنم بتوانیم از این طریق به نتایج تازه‌ای برسیم» یک شروع خیلی خوب برای دادن نظری متفاوت است که توجه بقیه را هم جلب خواهد کرد.

مشکلی نیست
حتی اگر به کار بردن این عبارت بی ضرر باشد، ممکن است این تصور را در همکارانتان ایجاد کند که کاری که انجام می‌دهید کمی مشکل ساز است. عبارت‌هایی مانند «با کمال میل» یا «خوشحال می‌شوم این کار را انجام بدهم»، گزینه‌های بهتری برای قبول انجام یک کار هستند. حالا که شما لطف می‌کنید و کاری را برای دیگران انجام می‌دهید، چرا حس خوبی هم به آن‌ها هدیه نمی‌دهید؟

منطقی به نظر می‌رسد؟
این سوال باعث می‌شود به نظر برسد که زیاد از خودتان مطمئن نیستید. می‌توانید از عبارت‌هایی مثل «اگر نکته‌ای در این باره به ذهن تان می‌رسد، مطرح کنید» یا «شما چه نظری در این باره دارید؟» که همان معنی را می‌دهند و اعتماد به نفس بیشتری را هم می‌رسانند، استفاده کنید.