زورگیری با طعم چاقو و قمه؛ چرا مجرمان مزه برخورد بازدارنده را نمی‌چشند

«هنوز می‌ترسم کسی از پشت سر خفتم کند و گوشی‌ام را بگیرد» خانم ۴۲ ساله‌‌ای باقدبلند این جمله را می‌گوید و ادامه می‌دهد «همان روزی که زورگیران گوشی‌ام را گرفتند شب هنگام از شدت استرس در خواب دندانم شکست».

شهریورماه سال گذشته پلیس تهران از آغاز به کار گشت‌های ویژه در راستای برخورد با مجرمان جرائم خشن، سارقان به عنف، زورگیر، خفت‌گیر و همچنین مجرمان وقیح و گستاخ خبر داد.

رئیس پلیس آگاهی کشور سردار محمد قنبری می‌گوید«جیب‌بری، قاپ زنی، زورگیری و سرقت مسلحانه چهار روش سرقت موبایل بوده» که بخش عمده ای از آن حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد قاپ زنی و جیب‌بری، ناشی از غفلت مالباختگان است.

رئیس پلیس آگاهی کشور ادامه می‌دهد اگرچه پلیس تلاش دارد تا ضمن پیشگیری، استرداد و برگشت اموال مسروقه به مردم در کوتاه ترین زمان ممکن انجام شود اما باید گفت «بیشتر گوشی‌های سرقتی به کشورهای افغانستان و بعضاً به پاکستان و عراق منتقل می‌شود».

زورگیری، خفت‌گیری، قاپ‌زنی، موبایل‌قاپی، گردنبندقاپی و ... به جز خسران مالی، امنیت و از همه مهمتر احساس امنیت افراد را به مخاطره می‌اندازد؛ همانطور که مالباختگان می‌گویند سارقان و زورگیران جدای از سرقت، کوهی از ناامنی، اضطراب و استرس را برای قربانیان، خانواده، اطرافیان و حتی جامعه به یادگار گذاشتند که سال‌ها زمان لازم است که بتوان این حوادث ناگوار را به فراموشی سپرد.

از یک سو رئیس پلیس آگاهی کشور می‌گوید «افزایش قیمت گوشی موبایل و استفاده غیر اصولی از تلفن همراه در معابر و... روند سرقت را صعودی کرده است» و از سوی دیگر عضو هیأت رئیسه کمیسیون فرهنگی مجلس احمد راستینه معتقد است « قوانین در بحث برخورد با زورگیران و باج‌گیران، بازدارنده نیستند».

کارشناسان معتقدند که راهکار اصلی برای مقابله با زورگیری و خفت‌گیری هماهنگی نهادهای مختلف است تا آنجا که معاون مبارزه با سرقت پلیس آگاهی فراجا سرهنگ محمدرضا اکبری می‌گوید «در صورت همکاری اپراتورهای مخابرات، معاونت پیشگیری از جرم قوه قضائیه، دادستانی کل کشور، وزارت ارتباطات، وزارت صنعت و پلیس وقوع جرم کاهش چشمگیری پیدا می‌کند».