گفت وگوی علمی با آقایان فاضل لنکرانی و قائنی پیرامون اتفاقات اخیر قم

 به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، انتشار فیلم درگیری خانم مکشفه با یک روحانی در درمانگاه قرآن و عترت قم واکنش گسترده‌ای را در فضای مجازی علیه خانم مکشفه برانگیخته و ایراداتی را نسبت به عملکرد روحانی آمربه معروف و ناهی از منکر نیز از سوی برخی از افراد وارد ساخته است. برخی نیز از تغییر جایگاه روحانیت صحبت کرده و سکوت علما و روحانیون قم در حمایت از روحانی آمر به معروف را رفتاری فاجعه‌بار دانستند.

 

آیت الله محمدجواد فاضل لنکرانی رئیس مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) و حجت الاسلام والمسلمین قائنی استاد حوزه از جمله کسانی بودند که اظهارات آنان، منجر به وجود آمدن برخی از حواشی (درست یا نادرست) در این باره شد.

 

رئیس مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) و حجت الاسلام والمسلمین قائنی استاد حوزه در گفت وگویی با مسوول دفتر امور اجتماعی و سیاسی حوزه‌های علمیه پیرامون حواشی مرتبط با درمانگاه قرآن و عترت قم اظهاراتی داشته است که مشروح آن را از منظر خوانندگان می گذرانیم.

 

حجت الاسلام رضازاده در تشریح این گفت وگو می گوید: در آخرین روز از سال 1402 توفیق شد و خدمت 2 تن از اساتید شاخص حوزه علمیه قم رسیدم. ابتدا جلسه ای در محضر حضرت استاد فاضل لنکرانی هماهنگ شد و بعد از آن توفیق شد و خدمت حضرت استاد قائنی شرفیاب شدم و نزد هر دو بزرگوار گفتگویی گرم و صمیمی نسبت به موضوعات مختلفی داشتم.

 

در ضمنِ مطالبی که گفتگو شد بحث به سمت حواشی ای که پس از ماجرای درمانگاه قم پدید آمد نیز رفت و راجع به این موضوع نیز مباحثی مطرح شد. از آنجا که حقیر در رتبه شاگردی هر دو استاد گرامی هستم و قلباً ارادتمند هر دو بزرگوار می  باشم و احساس می کنم که برخی دانسته و برخی نیز ندانسته در انعکاس دیدگاه این دو بزرگوار به خطا رفته اند و بعضاً سخنانی گفته شد که دور از شأن ایشان بود از هر دو استاد ارجمند اجازه گرفتم تا خلاصه ای از گفتگوها را منتشر کنم.

 

مقدمتاً عرض کنم که همه کسانی که در حوزه علمیه سابقه ای در حضور در دروس، خصوصاً دروس فقه و اصول دارند می دانند که اختلاف نظر و اختلاف فتوا در مسائل فقهی امری کاملاً طبیعی و کاملاً قابل پذیرش است و اساساً به نظر حقیر این جزو امتیازات فقه شیعه است که علی رغم اینکه فقاهت در شیعه از یک چهارچوب محکم و قوی و مبانی تخطی ناپذیری برخوردار است در عین حال فقیه و مجتهد، دگم اندیش و بسته نیست بلکه آزادانه ادله را بررسی می کند و حکم کلی را بدست می آورد و بعد از دقت در موضوع و تشخیص جوانب در آن، حکم را بر موضوع تطبیق می دهد.

 

در این ماجرای اخیر هم برخی از فروعات و تطبیقات بحث امر به معروف و نهی از منکر و یا احکام دیگر ممکن است نزد آقایان محل بحث باشد و این هیچ ایرادی ندارد بلکه امروز ما بیش از گذشته به این مباحث علمی نیازمندیم و حوزه علمیه باید با استفاده از ظرفیت اساتید مبرز و تضارب آراء، نرم افزار و دستور العمل زیست مؤمنانه را به جامعه و نظام ارائه دهد.

 

اما از این مقدمه که بگذریم مسئله این است که اگر کسی به فرمایشات این دو بزرگوار مراجعه کرده بود به وضوح متوجه می شد که نظر هر دو استاد معظم نسبت به مسئله حجاب و امر به معروف و نهی از منکر روشن است و به هیچ وجه عقب نشینی و یا کوتاه آمدن از احکام شرع مقدس و مانند این حرفهای غلط از سخنان ایشان برداشت نمی شود.

 

حضرت استاد فاضل لنکرانی همانطور که خود معظم له به این حقیر فرمودند سالیان درازی است که در مقوله حجاب سخن گفته اند و در مقابل هجمه های بیگانگان و دگراندیشان به تبیین این حکم الهی و ضرورت آن همت گماشته اند. برخی از کتبی که ایشان برای نسل جوان در این موضوع تألیف کرده اند چند صد هزار تیراژ داشته است. تدریس آیات مرتبط با حکم حجاب، بررسی ابعاد فقهی حجاب، و کارهای متنوع دیگر در این زمینه و حتی حضور در سیما و پاسخگویی نسبت به شبهات مرتبط با حجاب و مانند آن از دیگر فعالیتهای ایشان در این مقوله بوده است. حتی در جریان اغتشاشات سال 1401 که هجمه های سنگینی علیه حجاب و امر به معروف و مانند آن شکل گرفت و حتی برخی از افرادی که لباس روحانیت بر تن دارند متأسفانه نسبت به حجاب و امر به معروف و نهی از منکر و وظیفه داشتن حاکمیت در قبال احکام شرع مقدس مواضع منفعلانه و بعضاً التقاطی داشتند، حضرت استاد فاضل لنکرانی با قاطعیت و صلابت تحسین برانگیزی از این احکام الهی دفاع کردند و به تبیین مسئله پرداختند.

 

نسبت به استاد بزرگوار حضرت آقای قائنی نیز همینطور. ایشان تأکید داشتند که اولاً اینکه از ایشان نقل شد که با دیدن فیلم درمانگاه متأثر شده اند منظورشان این بوده است که از اینکه لباس روحانیت در معرض هتک حرمت قرار بگیرد و مورد اهانت واقع شود متأثر شده اند و ثانیاً مطالب ایشان نکات کلی ای بوده است که باید در امر به معروف و نهی از منکر به آن دقت کرد و این نکات مطلب جدیدی نیست بلکه در کتب فقهی و فتوایی از جمله تحریر الوسیله نیز آمده است. حضرت استاد قائنی تأکید کردند که دل مؤمنین از برخی مظاهر ولنگاری خون است و این جور مظاهر فساد پذیرفتنی نیست و باید با تدبیر از این گونه مسائل جلوگیری شود. نکته جالب توجه در فرمایشات ایشان این بود که فرمودند انقلاب اسلامی و نظام اسلامی ثمره مجاهدت هزار و چند صد ساله علمای شیعه است که به توفیق الهی توسط مرحوم امام خمینی در ایران امکان تحقق پیدا کرد و لذا همانطور که باید اصل این انقلاب حفظ شود باید مسئولین نیز با درایت کامل سعی خود را در جهت حفظ و نشر و تحقق احکام شریعت داشته باشند و حوزه های علمیه نیز باید به لحاظ فکری و عملی کمک کنند.