از نبود مدیریت فرهنگی منسجم در مساجد تا لزوم طراحی و اجرای برنامه های جذاب دینی برای نسل جوان

به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، لابد همه شما به شلوغ بودن مراسم های فرهنگی در شب های قدر و ایام محرم و استقبال کم نظیر اقشار مختلف مردم از برنامه های فرهنگی دقت کرده اید. یکی از چیزهایی که در ماه مبارک رمضان امسال در بسیاری از مساجد مطرح کشور مشاهده می شد، استقبال بسیار مردم از مراسم های مذهبی و معنوی و حضور باشکوه آنان در این مراسمات بود؛ ولی با وجود استقبال بیشتر مردم از مراسم ها و حضور خانوادگی آنان در برنامه های مذهبی اما مدیران مساجد و متولیان مذهبی در شهرها، برنامه خاصی برای جذب اقشار مختلف مردم و اجرای برنامه های مذهبی برای آنان ندارند تا با اجرای برنامه های متنوع فرهنگی در این راستا، گام های موثر فرهنگی بردارند.

در بسیاری از مناطق و مساجد حضور بسیاری از جوانان و نوجوانان؛ خصوصا در شب های قدر- بسیار ملموس بود؛ اما به دلیل عدم وجود برنامه های فرهنگی لازم برای آنان از سوی مساجد و ارگان های فرهنگی، پاتوق بیشتر این جوانان و نوجوانان در خیابان های اطراف و محوطه مساجد بود و با اجتماع در کنار همدیگر به نوعی خود را مشغول بازی و دورهمی می کنند.

این یعنی این که زمینه برای فعالیت های فرهنگی در کشور و مراکز و ارگان های فرهنگی فراهم است؛ اما متاسفانه ارگان های مربوطه همچون سازمان تبلیغات اسلامی برنامه ای برای جوانان و نوجوانان و دیگر اقشار مردم در مراکز فرهنگی؛ حتی در ماه مبارک رمضان و ایام دهه محرم که فضا برای حضور مردم در مراسم های مذهبی و استفاده آنان از آموزه های اسلامی، بسیار فراهم است – ندارند.

تقریبا می شود گفت که در بسیاری از مساجد کشور نه تنها با تداخل مدیریتی روبه‌رو نیستیم – چنانکه برخی از افراد این مسئله را یکی از موانع فعالیت های فرهنگی در مساجد مطرح می کنند- بلکه می توان گفت که هیچ مدیریت فرهنگی در این زمینه وجود ندارد.

بسیار جای تاسف دارد که با گذشت بیش از 4 دهه از پیروزی انقلاب اسلامی، هنوز نهادهای تبلیغی و فرهنگی، هیچ برنامه قابل توجهی در مساجد و مراکز فرهنگی ندارند؛ حتی در بسیاری از موارد از انجام برخی از بدیهیات و مقدمات فعالیت های فرهنگی، عاجز بوده و هیچ طرح و برنامه جامعی وجود ندارد.

در تبلیغات اسلامی، رویکرد قابل توجهی به چشم نمی خورد؛ نه از مردمی سازی تبلیغ دینی در کشور، خبری در میان است؛ نه از فعالیت 24 نهاد فعال در اداره مساجد.

در واقع در بیشتر مساجد سطح کشور، همه فعالیت های فرهنگی بر عهده امام جماعت مساجد گذاشته شده و هر کدام از مبلغان با روش و شیوه دلخواه خود، در این راستا گام برمی دارند. یکی کم، یکی بیشتر. یکی با برنامه و یکی بی برنامه.

مبلّغی، بیشتر توجهات خود را برای اجرای نماز جماعت و ادعیه ها قرار داده و از دیگر مخاطبان جوان و نوجوان خود غفلت می کند و مبلّغی دیگر، اکثر توجهات خود را به جوانان و نوجوانان اختصاص داده و در انجام امور دیگر، منجر به ایجاد نارضایتی در میان برخی از مومنین می شود.

گویی تنها کار ارگان های عریض و طویل فرهنگی و تبلیغی در کشور، تقسیم مبلغان و اعزام آنان به مناطق تبلیغی است و این دور، همچنان به همان روش و میزان گذشته ادامه دارد.

کاملا مشخص است که برای مساجد کشور، آنچنان که شایسته است برنامه خاص و منسجم تبلیغی وجود ندارد؛ حتی در ایام شب های قدر و مراسم های احیا نیز که بسیاری از مردم - اعم از جوانان و نوجوانان - در مساجد حضور پیدا می کنند، صرفا به اجرای نماز، منبر و دعا اکتفا می شود و برنامه ای منسجم برای جوانان، نوجوانان و خردسالان طراحی نمی گردد.

جوان و نوجوانی که در ماه مبارک رمضان به مساجد و مراکز فرهنگی پا گذاشته و در این مکان ها حضور پیدا می کند، فرصت بسیار مغتنمی برای فعالیت های فرهنگی و تقویت فرهنگ عمومی از سوی ارگان های فرهنگی است؛ اما متاسفانه با نبود برنامه جامع تبلیغی و فعالیت های منسجم فرهنگی در مساجد، جوانان و نوجوانان و اقشار مختلف مردم، چون دستاورد فرهنگی قابل توجهی کسب نمی کند، سال به سال از مساجد و مراکز فرهنگی فاصله گرفته و با دور شدن آنان از مراکز فرهنگی، زمینه برای گرفتار شدند آنان در دام دشمنان، فراهم می شود.

سعید چراغی