شهید خدمت یا شهید آگاهی

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، وقتی خبر شهادت سید ابراهیم رئیسی در محراب خدمت به مردم را شنیدم، یاد جد مظلومش امیرالمؤمنین علی علیه السلام افتادم که چون خبر شهادتش در محراب عبادت به گوش بعضی از مردم رسید، پرسیدند: «مگر علی(ع) نماز می‌خوانْد!؟».

قلب‌های سوخته بسیاری را می‌شناسم که با شنیدن شهادت این سید مظلوم در حال خدمت به مردم، تازه متوجه خدمات بی وقفه او در این سه سال شدند و در شعله‌های شرمساری گُر گرفتند.

امروز از صبح تمام رسانه­ ها از خدمات و برکات حضور این شهیدِ جمهور می‌گفتند. گفتنی‌هایی که شاید برای گفتنش کمی دیر شده باشد. بیایید تعارف را کنار بگذاریم؛ خیلی از ما، مایی که حتی سه سال پیش حامی رئیس جمهور محبوب کشورمان بودیم، در این روزهای واپسین نسبت به او دلسرد و از آینده دولتش نا امید شده بودیم. چرا؟ چون ... (بگذار اول یک سوزن به خودمان بزنیم تا به جوالدوز دیگران برسیم.)

وقتی رهبر عزیزمان جهاد تبیین را بر ما تکلیف کرد، چقدر مجاهدانه، خدمات سید محرومان را برای خودمان، خانواده‌مان، دوستان و همکارانمان تبیین کردیم؟ منصف باشیم و اعتراف کنیم که هم ما و هم اصحاب رسانه‌های گوناگون دولتی و غیر دولتی، آنقدر سکوت کردیم که جامعه گرفتار مارپیچ سکوت شد و اگر کسی حرفی از خدمات و تلاش‌های این خادم الرضا می‌گفت، یا مورد تمسخر قرار می‌گرفت یا شماتت می‌شد.

نتیجه این سکوت، جهل است و پیامد جهالت، چیزی جز یأس و ناامیدی مردم نبوده و نیست؛ آن هم درست زمانی که در نزدیکی قله­ها، - در سال مردمی سازی اقتصاد - باید با مردمی امیدوار، راه باقی مانده را طی کرد.

چه کسی می­داند که اگر سموم جهالت و نا امیدی، تن و ذهن جامعه را بیمار ‌کند، آیا در این شرایط سرنوشت ساز و به قول مقام معظم رهبری: «پیچ تاریخی»، انتخابهای بعدی ما، به درستی انتخاب ابراهیم بت شکن می‌شود یا خیر؟

اما سید ابراهیم رئیسی که برای خدمت به مردم سر از پا نمی‌شناخت، برای این مشکل هم راه حلی پیدا کرد.

او شهادتش را رسانه گویای دولتش ساخت و جور اهل رسانه را با تقدیم جانش به مردم این سرزمین بر دوش کشید.

حالا همه از امام رضایی بودن خادم الرضای ایران سخن می‌گویند اما یادمان بماند که در میانه هیاهوی رسانه‌‌های مغرض اهل دنیا که شبانه روز تخریبش می‌کردند، او همچون جد غریب و شهیدش حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام، با بذل جانش، چراغ هدایتی ساخت که حقیقت را نمایان کرده و همه ما را از سردرگمی‌ها نجات دهد­.

وَبَذَلَ مُهْجَتَهُ فِیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبَادَکَ مِنَ الْجَهَالَةِ ، وَحَیْرَةِ الضَّلالَةِ ، وَقَدْ تَوَازَرَ عَلَیْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْیا...

و جانش را در راه تو بذل کرد تا بندگانت را از جهالت و سرگردانی گمراهی برهاند، درحالی که بر علیه او به کمک هم برخاستند، کسانی که دنیا مغرورشان کرد...

خلاصه کلام آنکه اگر رسانه نداشته باشیم و جهاد تبیین نکنیم، گاهی قیمت آگاهی را باید با جان عزیزانمان بدهیم.

محمدحسین پیشاهنگ؛

 31 اردیبهشت 1403