حوزههای علمیه جهان اسلام در توسعه و ترویج مکتب اهلبیت سعی وافر داشته باشند
به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، مدیران مراکز پژوهشی عتبه عباسیه با آیت الله محمدجواد فاضل لنکرانی در مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) دیدار و گفتوگو کردند.
در این دیدار گزارشی از مراکز علمی و پژوهشی حرم حضرت عباس علیه السلام ارائه شد و در پایان مدیران مراکز پژوهشی عتبه عباسیه از کتابخانه عمومی مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) بازدید به عمل آوردند.
متن سخنان آیت الله فاضل لنکرانی در این دیدار بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
از تلاشهای فضلای گرامی عتبه عباسیه در احیای تراث علمی فقهاء بزرگ حوزههای علمیه نجف و کربلا و حله تشکر میکنم. اینگونه فعالیتهای علمی از تولیت محترم عباسیه، فوق انتظار است. چون معمولا توقع مردم از متولیان شرعی عتبات حفظ و نگهداری مشاهد مشرفه و تسهیل امور زائرین و نشر زندگینامه و تشریح فعالیتهای علمی، سیاسی، اجتماعی و سخنان گهربار آن حضرات و نحوه شهادت و بیان کراماتی است که از آنها صادر شده است، در حالی که روح زیارت احیاء دین است. حقیقت زیارت ائمه معصومین، حفظ شریعت و به کمال رساندن اعتقاد زائر به توحید و ولایت است. قطعاً تحقیق و نشر کتب بزرگان حوزه از ارکان حفاظت از دین است و انجام این مهم حاکی از دقت نظر و نگاه عمیق مسئولین محترم عتبه به وظیفه اساسی خویش در این جایگاه است.
خداوند بزرگ را بر تحقق این نعمت شکرگزاریم و ما نیز بحمدالله در این مجتمع ائمه اطهاردر همین مسیر حرکت میکنیم و گمان نمیکنم توفیقی بالاتر از حضور بر سفره قرآن و اهلبیت و نشر آن وجود داشته باشد.
امروز که کشور عراق تحت زعامت مرجعیت بزرگ حضرت آیتالله سیستانی حفظهالله قرار دارد، انتظار میرود حوزههای علمیه عراق؛ بلکه حوزههای جهان اسلام در توسعه و ترویج مکتب اهلبیت سعی وافر داشته باشند. در هیچ زمانی در طول تاریخ چنین امکانی برای بیان حقیقت دین و جامعیت مکتب اهلبیت در تمامی ابعاد مورد نیاز انسان وجود نداشته است و این مسئولیت روحانیت را بیشتر میکند.
مرحوم والد ما به فضلاء درسشان تأکید میفرمودند اگر وظیفه روحانیت قبل از پیروزی انقلاب اسلامی به اقامه نماز جماعت و حضور در درس و در حد کمی به تألیف و منبر محدود میشد امروز با امکاناتی که در اختیار دارد و استقبال فراوانی که مردم برای شنیدن حقایق دین دارند، چند برابر گشته است. حقایق دین هم در این تراث باقیمانده از بزرگان ما نهفته است. از اینرو احیاء این تراث، نه اینکه فضیلت داشته و مستحب باشد؛ بلکه از باب مقدمه واجب و جهتهای دیگر واجب میباشد. وقتی تفقّه در دین واجب است، راهی برای تفقّه جز مراجعه به این تراث فقهی و اصولی و تفسیری و اخلاقی و اجتماعی وجود ندارد.
نکته مهمتر از نشر این تراث، تحقیق در متن این تراث و استخراج نکات مهم و اساسی نهفته در هر یک از این متون است که قبل از آن کسی به آن اشاره نکرده است. نکات جدیدی که محققین و پژوهشگران نیاز به آن دارند و این امری بسیار مهم و ضروری است. لازم است در هر مجموعه پژوهشی بخش مستقلی برای استخراج موضوعات جدید نهفته در متون راهاندازی شود.
از خداوند بزرگ توفیقات روزافزون شما را که موجب تقویت دین و حوزات علمیه گردد خواهانم.