۱۷ اسفند ۱۳۸۸ - ۱۵:۲۷
کد خبر: ۷۷۴۶۷

مصنوعی در آخرین دقایق

خبرگزاری رسا ـ حجت الاسلام زائری با انتشار مقاله ای در نشریه پنجره به بررسی اوضاع سیاسی عراق در آستانه انتخابات و بایسته های موجود پرداخته است.
حجت الاسلام محمد رضا زائري


به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، نشریه پنجره با انتشار مقاله ای از حجت الاسلام زائری به بررسی وضعیت عراق در آستانه حیات جدید سیاسی و اجتماعی پس از انتخابات این کشور پرداخته است. متن این نوشتار بدین شرح است:

سال‎ها باید بگذرد تا تاریخ بتواند به‎درستی درباره جنایت‎ها و تخریب‎های حزب بعث و به‎طور خاص صدام در این کشور قضاوت کند. ظلم و ستم و جرایمی که هنوز هم بعد از چند سال ادامه دارد و با حمایت دست‎های پنهان و آشکار خارجی و منطقه‎ای تمامی نمی‎پذیرد.

حجم ویرانی و نابودی عراق از جهات مختلف اجتماعی و فرهنگی و سیاسی و اقتصادی چنان است که شاید اگر کمی ناامیدانه قضاوت کنیم، نتوان هیچ امیدی به نجات این مریض و مصدوم متلاشی شده و رو به موت داشت.

بی‎تردید اگر سنگدلی و قساوت و بی‎شرمی صدام و صدامیان در طول 40 سال گذشته را با بدترین تجربه‎های تاریخی از حجاج بن یوسف تا چنگیزخان مقایسه کنیم، بسیاری از جانیان و ستم‎پیشگان تاریخ در مقابل صدام رو سفید خواهند بود. پس از سال‎ها مبارزه و مجاهدت بی‎امان، اینک چند سال است که مردم مظلوم و محروم عراق فرصت یافته‎اند که آزادی و استقلال را تنفس کنند، گرچه تیغه اشغال آمریکایی از یک‎سو و تیغه تروریسم داخلی بازماندگان بعثی از سوی دیگر همچنان بر گلوی زخمی و مجروح این بیمار فشار می‎آورند.

در نخستین سفر خود به عراق پیش از سقوط صدام، چنان فشار خفقان و استبداد را حس می‎کردم که یادداشت‎های آن سفر را «434920 کیلومتر مکعب! زندان» نامیده بودم، اما در سفرهای بعد از سقوط صدام تازه چشمم به حجم ویرانی‎های دوران سلطه حزب بعث باز شد و با حقایقی آشنا شدم که باید این کشور را «434920 کیلومتر مربع خرابه» بنامم.

وضعیت سیاسی عراق در دوران جدید به‎دلایل گوناگون هرگز استقرار و ثبات لازم را فراهم نساخت تا مردم این کشور و نخبگان فرهنگی و سیاسی بتوانند با خاطری آسوده به بازسازی ویرانی‎ها بیندیشند و مجال برنامه‎ریزی و تدبیر امور خویش را بیابند. انتخابات اخیر در عراق فرصت رسیدگی به این جسم بیمار و مجروح در آخرین دقایق است تا شاید این تنفس مصنوعی بتواند این مریض رو به موت را نجات بخشد و از نابودی کامل این اسطوره بزرگ تاریخی جلوگیری کند و شاید از همین‎رو طمع دشمنان داخلی و خارجی به این مرحله تشدید شده است.

از یک سو فشارهای خارجی آمریکایی برای شکستن وحدت جریان‎های متعهد در ائتلاف ملی عراق و از سوی دیگر اهتمام جدی جریان‎های بعثی تروریستی و جنایتکار بعد از چند سال انفجار و ترور و قتل و غارت به حضور در جریان انتخابات و روی آوردن به فعالیت سیاسی به‎خوبی اهمیت حیاتی و سرنوشت‎ساز این انتخابات را نشان می‎دهد. برنده نهایی و قاطع این انتخابات از یک سو نشانگر میزان نفوذ و تسلط فتنه‎گران در فرآیند مشارکت عمومی خواهد بود و هم می‎تواند ابتکار عمل را در بازسازی عراق و ترسیم افق‎های جدید رویکرد دولت این کشور به موضوعات مختلفی از جمله سیاست خارجی به دست گیرد.

مهم‎ترین نکته در این مرحله حساس و سرنوشت‎ساز حرص و اهتمام به حفظ یک‎پارچگی و وحدت نیروهای متعهد و دلسوز و دارای پایگاه گسترده مردمی است. چیزی که حضرت آیت‎الله سیستانی بارها با تمام وجود بر آن اصرار کرده و بیش از هرکسی بر آن اصرار داشته‎اند و برای تحقق آن تلاش کرده‎اند.

به همین دلیل، در مرحله جدید بسیاری از گروه‎ها و احزاب سیاسی مهم و فعال عراقی علی‎رغم وجود اختلافات سیاسی برای سازمان دادن یک ائتلاف جدید اتفاق نظر یافتند و با موفقیت ائتلاف ملی عراق را به رهبری «دکتر ابراهیم جعفری» تشکیل دادند.

دکتر ابراهیم جعفری که به‎عنوان نخستین نخست وزیر دوره انتقالی سابقه درخشانی در کارنامه خود دارد، توانسته است در این مرحله با توجه به موقعیت و مقبولیت خود، گروه‎ها و جریان‎های متنوع و مختلفی را در این ائتلاف گرد آورد.

در این ائتلاف، علاوه‎بر «جریان اصلاح» که خود او مؤسس آن بوده است، حدود سی و چند گروه شرکت دارند که مهم‎ترین آن‎ها این احزاب و گروه‎ها هستند. «مجلس اعلای انقلاب اسلامی» به ریاست سید عمار حکیم، حامیان سید مقتدی صدر، «حزب فضیلت» به ریاست شیخ یعقوبی و «مؤتمر عراقی» به ریاست چلبی و نیز «مستقلین»، مجموعه‎ای پراکنده از گروه‎های فعال سیاسی که هدایت آن‎ها را بیشتر سید محمد حیدری (مدیر سابق سپاه بدر در زمان صدام) بر عهده دارد.

درواقع اگر نوری مالکی (نخست‎وزیر فعلی) با جدا شدن از این ائتلاف «حزب الدعوه» را دو نیمه نکرده بود، می‎شد گفت که همه عراق در این ترکیب متنوع گرد آمده‎اند. از جهت پراکندگی مذهبی و طائفه‎ای، هم‎اکنون در ترکیب این ائتلاف قطب‎های اساسی فعالیت سیاسی در عراق یعنی شیعیان، اهل سنت، مسیحیان عراق، کردها و ترکمن‎ها جمع شده‎اند.

این جبهه سیاسی متحد و بانفوذ از یک‎سو بر مقابله با دخالت و نفوذ پنهان و آشکار آمریکا و انگلیس در عراق تمرکز دارد و از سوی دیگر بر حذف جدی حضور سران اصلی حزب بعث در مراکز قدرت و تعیین سرنوشت مردم عراق اصرار می‎ورزد و چه بسا همین دو موضوع موجب مقابله و مخالفت با این ائتلاف می‎شود.

از نظر رابطه میان عراق و ایران، در آینده اطمینان به این جریان بسیار بیشتر است؛ زیرا هم دارای پایگاه مردمی و نفوذ بسیار زیاد بوده و هم علی‎رغم برخی اختلافات حاشیه‎ای جزیی، ایران را به‎عنوان عمق استراتژیک و پشتوانه خود باور دارد.

در مجموع، بررسی دیدگاه و موضع سران اصلی این ائتلاف نسبت به جمهوری اسلامی و رهبرانقلاب و نگاه آنان به قابلیت‎ها و توانمندی‎های ایران، این امید را ایجاد می‎کند که عراق آینده در عین استقلال و هویت مشخص سیاسی از ظرفیت‎های موجود به‎نفع مصالح مشترک دو کشور بیش از گذشته بهره بگیرد و راه را برای همیشه بر خطرات و تهدید‎های موجود داخل عراق نسبت به ایران ببندد./916/د103/ع

ارسال نظرات