کارشناس فرهنگی امور بانوان اداره کل تبلیغات خراسان رضوی:
بانو طاهایی اسوه خستگی‌ناپذیر فعالیت‌های فرهنگی بوده است
خبرگزاری رسا ـ کارشناس فرهنگی امور بانوان اداره کل تبلیغات اسلامی خراسان رضوی گفت:بانو طاهایی می‌گفتند«کار فرهنگی هیچ‌گاه بازنشستگی ندارد» و خود نیز در مقام عمل چه زمان طاغوت، انقلاب، جنگ و حتی تا آخرین لحظات عمر بابرکتش از فعالیت‌های فرهنگی لحظه‌ای جدا نشد.
معصومه صنم‌یار(تکلو)، کارشناس فرهنگی امور بانوان اداره کل تبلیغات اسلامی خراسان رضوی، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا، با اشاره به سخن پیامبر(ص) که می فرمایند«انی بعثت لاتمم مکارم الاخلاق» گفت: استاد طاهایی نیز اسوه اخلاقی و بحق خلف صالح آن حضرت بود و همه شاگردان و مریدان وی به سبب اخلاق حسنه آن بانو جذب این راه شدند.
شاگرد بانو طاهایی در راستای بررسی شخصیت این مدرس قرآن کریم، چگونگی آشنایی خود را با وی چنین بیان کرد: به واسطه یکی از دوستان در ایام تابستان و ماه مبارک رمضان در جلسات اخلاق و تفسیر قرآن خانم سیدخاموشی شرکت می کردم تا این‌که به استخدام رسمی آموزش و پرورش درآمدم؛ اما از آنجا که جذب اخلاق و محو روحیات بانو خاموشی شده بودم پس از دو سال خدمت در آموزش و پرورش، استعفا داده و به تحصیل دروس حوزوی در مدرسه علمیه نرجس (س) مشغول شدم.
وی سایر ویژگی های اخلاقی بانو طاهایی را سعه صدر و گشاده رویی، تواضع و فروتنی، متانت و وقار، صبر و حلم، آرامش و سکون دانست و تصریح کرد: به سبب همین اخلاق حسنه وی بود که شاگردان آن بزرگوار با وجود مشکلات فراوان توانست در داخل و خارج از کشور درخشیده و راه و مسیر آن بانو را ادامه دهند.
صنم‌یار در خصوص میزان اهتمام بانو طاهایی به قرآن گفت: وی نه تنها بیش از نیم قرن مفسّر قرآن بودند؛ بلکه به مصداق آیه شریفه«کونوا دعاه الناس بغیر السنتکم» عامل به قرآن نیز بود و می توان گفت صفت خادم قرآن به حق برازنده وی است چرا که قرآن در تمام ابعاد وجودی زندگی استاد موج می زد.
کارشناس فرهنگی امور بانوان اداره کل تبلیغات اسلامی خراسان رضوی موقعیت اجتماعی و سیاسی وی را بسیار رفیع دانست و بیان داشت: استاد طاهایی هیچ گاه به دنبال موقعیت و جایگاه اجتماعی برای خود نبود؛ اما از آنجا که خداوند می فرماید«اگر برای او خالصانه کار کنی تو را محبوب دل‌ها قرار می دهد» این شخصیت نیز چنین بوده و از جایگاه بسیار رفیع اجتماعی و سیاسی در داخل و خارج کشور برخوردار بود که پیام تسلیت رهبر معظم انقلاب در زمان ارتحال وی گواه این مطلب است.
وی در ادامه افزود: طلاب مدرسه، استاد طاهایی را به عنوان مربی و مادر دلسوز خود می‌دانستند به طوری که بسیاری از مسائل و مشکلات خود را با استاد در میان گذاشته و از وی راهنمایی می‌خواستند.
صنم‌یار تأثیر استاد بر رشد علمی خود را بسیار برشمرد و ابراز داشت: من حدود سی‌سال است که افتخار آشنایی با وی را دارم و هر آنچه از لحاظ علمی کسب کرده‌ام را مدیون استاد هستم چرا که استاد نه فقط علم تئوری می‌دانست؛ بلکه خود نیز عامل به علم بود؛ این مهم‌ترین ویژگی علمی استاد بود.
مدرس مدرسه علمیه نرجس(س) در پاسخ به این سؤال که میزان اهتمام استاد به مسائل فرهنگی تا چه میزان بود، اظهار داشت: اهتمام بانو طاهایی به مسائل فرهنگی بسیار زیاد بود به گونه‌ای که می‌گفتند«کار فرهنگی هیچ‌گاه بازنشستگی ندارد» و خود نیز در مقام عمل چه زمان طاغوت، چه زمان جنگ، چه زمان سازندگی و حتی تا آخرین لحظات عمر بابرکتش از فعالیت‌های فرهنگی لحظه ای جدا نشد.
وی در پایان به بیان خاطره‌ای از استاد پرداخت و تصریح کرد: حدود ده سال پیش که استاد کسالت داشته و جهت عیادت به منزل وی رفته بودم، به من گفتند« وقتی در اتاق عمل بودم به چراغ‌های بالای سرم نگاه می‌کردم و خود را در حال طواف خانه خدا حس می‌کردم» که این جمله بزرگ‌ترین درس برای من بود چرا که دکترها بر کثرت درد ایشان تصریح کرده بودند؛ اما استاد در آن شرایط بحرانی خود را در حال طواف می‌دیدند و این موضوع من را یاد شعر باباطاهر انداخت که می گوید«یکی درد و یکی درمان پسندد/ یکی وصل و یکی هجران پسندد// من از درمان و درد و وصل و هجران/پسندم آنچه را جانان پسندد.»/917/ت302/س
ارسال نظرات