حجتالاسلام والمسلمین طائب:
شهادت اتفاقی نیست

استاد درس خارج حوزه علیمه قم در یادواره شهدای محله دیوکلا شهرستان بابل با استناد به آیات قرآن کریم، به تبیین جایگاه ویژه شهدا پرداخت و تأکید کرد: شهدا نهتنها زندهاند، بلکه با رسیدن به مقام «عند ربهم»، از قدرت اثرگذاری فراتر از محدودیتهای مادی برخوردار شدهاند.
به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، حجتالاسلام والمسلمین مهدی طائب استاد درس خارج حوزه علمیه قم، در یادواره شهدای محله دیوکلا از توابع شهرستان بابل که در مسجد جامع این محله با حضور جمعی از خانوادههای شهدا، مردم و مسئولان برگزار شد، سخنان خود را با طرح دو پرسش اساسی آغاز کرد و به تبیین مفاهیم قرآنی پیرامون جایگاه شهدا پرداخت.
حجتالاسلام والمسلمین طائب در ابتدای سخنان خود با اشاره به آیه شریفه ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیلالله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون، گفت: نخستین پرسش این است که آیا شهدا زندهاند؟ پاسخ این پرسش را قرآن به روشنی داده است.
وی با تشریح واژه لا تحسبن افزود: این تعبیر به معنای "هرگز گمان مکن" است، یعنی حتی تصور آنکه شهدا مردهاند، نباید به ذهن خطور کند که منظور از این عبارت این است که حتی در ذهن و فکر انسان هم خطور نکند که شهیدان مردهاند یا از حیات دنیوی خود دست کشیدهاند بلکه شهدا همچون زندگانند و در حال حاضر در نزد پروردگارشان، در جایگاهی خاص، به سر میبرند؛ این حیات، حیاتی ویژه و بالاتر از زندگی دنیوی است که خداوند به بندگان خاص خود، یعنی شهدا، عطا میکند.

زنده بودن شهید به معنای حیات روحانی است، نه جسمانی
در ادامه سخنان خود در یادواره شهدای محله دیوکلا، حجتالاسلام والمسلمین مهدی طائب با طرح پرسشی دیگر به تبیین معنای "زنده بودن شهدا" پرداخت: وقتی میگوییم شهید زنده است، آیا منظور حیات جسمانی است یا روحانی؟
حجتالاسلام والمسلمین طائب در پاسخ به این پرسش تصریح کرد: آنچه مسلم است، این است که جسم شهید در این دنیا از بین رفته و دیگر دارای کالبد فیزیکی نیست؛ چهبسا شهدایی که تنها بخشی از پیکرشان باقی مانده است. بنابراین مقصود از زنده بودن، حیات روح است؛ روحی که پس از شهادت همچنان زنده و در حال زندگی است، همچون گذشته.
این استاد درس خارج در ادامه با اشاره به حیات برزخی انسانها پس از مرگ گفت: همه انسانها پس از وفات وارد عالم برزخ میشوند و روح آنها در این مرحله از زندگی، بر اساس اعمالشان مورد قضاوت و بررسی قرار میگیرد. بنابراین، اصلِ زنده بودنِ روح، اختصاص به شهدا ندارد.
وی در همین رابطه افزود: سؤال مهم این است که چه امتیاز ویژهای برای شهدا قائل شده که خداوند در قرآن فرموده است آنها زندهاند؟ در حالی که سایر اموات نیز در عالم برزخ زندهاند. این نشان میدهد که نوع زندگی شهدا و مرتبه آنها از حیث نزدیکی به خداوند و بهرهمندی از روزی الهی، بسیار برتر و ویژهتر از سایر انسانهاست. این حیات، حیات افتخارآمیز و آمیخته با عزت و کرامت است که خداوند تنها به شهدا عنایت فرموده است.
شهید حتی پس از شهادت نیز اثرگذار است؛ عندیت جایگزین محدودیت جسمانی میشود
حجتالاسلام والمسلمین طائب با تبیین تفاوت میان فردی که دارای حیات حقیقی است با کسی که از آن محروم است، به تشریح معنای عمیقتری از "زنده بودن شهدا" پرداخت.
وی در اینباره گفت: فرق اساسی میان فرد زنده و غیرزنده در این است که شخص دارای حیات، هم میتواند اثر بگذارد و هم از محیط اطراف خود اثر بپذیرد؛ اما کسی که فاقد حیات است، نه تأثیری دارد و نه تأثری میپذیرد.
این استاد درس خارج ادامه داد: در همین معناست که شهید را زنده میدانیم؛ زیرا حتی پس از شهادت نیز میتواند در این عالم اثر بگذارد. در حالیکه سایر مردگان، اگرچه در عالم برزخ از نوعی حیات برخوردارند، اما فاقد اثرگذاری تکوینی در جهان مادی هستند. به همین دلیل، قرآن کریم شهدا را زنده میخواند، چرا که همچنان منشأ اثرند.
وی افزود: شهید، در زمان حیات دنیوی خود به واسطه جسم مادی، در بند محدودیتهای زمانی و مکانی است؛ اما با رسیدن به مقام عند ربهم یعنی "نزد پروردگارشان"، این محدودیتها از بین میرود و توان اثرگذاری چندبرابری به او عطا میشود.
حجتالاسلام والمسلمین طائب مقام "عندیت" را جایگزینی برای ابزار جسم دانست و گفت: روح در بدن مادی، مانند کسی است که در قفسی محدود شده است. به عنوان مثال، شهید حاج قاسم سلیمانی در دوران حیات دنیوی خود فقط میتوانست در یکی از جبهههای مقاومت حاضر باشد؛ اگر در عراق بود، امکان حضور همزمان در لبنان یا جای دیگری نداشت. اما با رسیدن به مقام عندیت، این محدودیتها برطرف شده و او اکنون میتواند تأثیری چندین برابر و گستردهتر از گذشته داشته باشد.

شهادت فرماندهان مقاومت پایان راه نیست، بلکه آغازی دوباره برای جبهه حق است
این استاد درس خارج رمز پیروزی جبهه مقاومت را در فهم صحیح مفهوم "حیات شهدا" دانست و اظهار داشت: دشمنان گمان میکنند با ترور فرماندهان مقاومت و به شهادت رساندن آنها، جریان مقاومت به پایان میرسد، در حالیکه حقیقت دقیقاً برعکس است. با شهادت این عزیزان، جان تازهای در رگهای جبهه مقاومت جاری میشود.
وی در ادامه به دومین پرسش محوری خود در این سخنرانی اشاره کرد و گفت: پرسش دوم این است که سرانجام این انقلاب چه خواهد بود؟ او در پاسخ به این سوال تأکید کرد: هدف نهایی این انقلاب، زمینهسازی برای ظهور حضرت ولیعصر (عج) است و انشاءالله به این هدف بزرگ خواهیم رسید.
حجتالاسلام والمسلمین طائب دوران کنونی را دوران طلایی نبرد حق و باطل توصیف کرد و افزود: این دوران از این جهت خاص و بینظیر است که پس از رحلت پیامبر اکرم (ص)، برای نخستینبار یهودیان مستقیماً وارد جنگ با مؤمنان شدهاند. پیش از این، تمام نبردها بهصورت نیابتی صورت میگرفت. اما امروز جبهه باطل با تمام قدرت و بهطور مستقیم وارد میدان شده، همانگونه که در زمان پیامبر نیز چنین بود. به فضل الهی، اینبار نیز همانند گذشته، جبهه حق پیروز خواهد شد و دشمنان اسلام در هم کوبیده خواهند شد.
این استاد درس خارج در بخش پایانی، به تبیین فلسفه آتشبس در نگاه اسلامی پرداخت و اظهار داشت: در تعالیم اسلامی آمده است که اگر دشمن از جنگ و حمله دست بکشد، مسلمانان نیز باید از ادامه نبرد خودداری کنند. ما نیز بر اساس همین دستور الهی عمل کردهایم.
وی در ادامه، بُعدی دیگر از فلسفه آتشبس را در نگاه راهبردی به آینده انقلاب اسلامی تبیین کرد و گفت: امام زمان (عج) تنها امام مردم ایران نیست، بلکه امام تمام مردم جهان است. بنابراین، وظیفه ما آمادهسازی جهانیان برای درک حقیقت و پذیرش رهبری ایشان است.
حجتالاسلام والمسلمین طائب افزود: ما باید جهان را به این نقطه برسانیم که درک کند یهود دشمن انسانیت است، نه صرفاً دشمن مسلمانان. برای تحقق این هدف جهانی، گاهی باید فرصت خرید؛ چرا که حرکت تمدنی نیازمند تدبیر، صبر و برنامهریزی بلندمدت است.
ارسال نظرات