نگاهی به چگونگی فریب افکار عمومی در سخنرانی نتانیاهو در سازمان ملل

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، در دنیای سیاست، جایی که کلمات به شمشیرهای دو لبه تبدیل می‌شوند، سخنرانی پلشت بنیامین نتانیاهو با اداها و تابلوهای مسخره و لباس عجیب و خنده آور در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۵، بیش از آنکه یک خطابه دیپلماتیک باشد، یک نمایش از فنون رتوریک فریب‌آمیز به نظر می‌رسد. این سخنرانی طولانی، نه تنها نمادی از بی‌شرمی بی‌سابقه است، بلکه می‌تواند به عنوان یک مطالعه موردی کلاسیک در کتاب‌های درسی روان‌شناسی سیاسی و ارتباطات جمعی تدریس شود.

می شود عنوانش را گذاشت چگونه می توان جنایت کرد و بعد کروات زده پشت تریبون رفت و قتل را نکوش کرد! چگونه می توان راتس ایتساد و دروغ گفت و با بی حیایی، وراجی کن. نتانیاهو، که پس از دو سال نسل‌کشی در غزه، پاکسازی قومی، و جنایات جنگی که سازمان‌های بین‌المللی مانند عفو بین‌الملل و سازمان ملل آن‌ها را مستند کرده‌اند، پشت تریبون ایستاد، با جسارت مظلوم‌نمایی کرد و خود را قربانی برحق جلوه داد.

از ۷ اکتبر ۲۰۲۳، نتانیاهو و دولتش پاسخی نامتناسب و ویرانگر در غزه آغاز کردند. طبق گزارش‌های سازمان ملل، بیش از 50 هزار فلسطینی کشته شده‌اند، عمدتاً غیرنظامیان، و غزه به ویرانه‌ای تبدیل شده که ۹۰ درصد ساکنانش آواره شده‌اند. این اقدامات، که توسط دادگاه بین‌المللی کیفری (ICC) به عنوان جنایات جنگی بررسی شده است، شامل بمباران بیمارستان‌ها، مدارس و اردوگاه‌های پناهندگان بوده است. نتانیاهو نه تنها از این جنایات عذرخواهی نکرده، بلکه به آن افتخار می کند!

این سخنرانی در حالی ایراد شد که بیش از ۱۰۰ دیپلمات از ۵۰ کشور، از جمله نمایندگان کشورهای غربی سالن را ترک کردند. این واکنش نمادی از انزوای جهانی اسرائیل بود. واقعیت این است که این انزوا نتیجه مستقیم جنایات است. نتانیاهو، به جای پاسخ به این انتقادها، با استفاده از نمایشی مانند نقشه‌ای از "نفرین" (نشان‌دهنده محور ایران-حماس-حزب‌الله) و یک QR code روی سینه‌اش که به ویدیوهای ۷ اکتبر لینک می‌شد، سعی کرد افکار عمومی را منحرف کند. این تکنیک‌ها، که ریشه در پروپاگاندای دارند، نه تنها فریبنده هستند، بلکه بی‌شرمانه، زیرا جنایات اسرائیل را پنهان می‌کنند. بی‌شرمی نتانیاهو، فراتر از یک ویژگی شخصی است؛ این یک استراتژی سیاسی است که پس از دو سال جنایت، به او اجازه می‌دهد بدون اینکه خودش خنده اش بگیرد، خود را مظلوم جلوه دهد. در سخنرانی او حتی یک کلمه از 50 هزار کشته غزه، یا کودکان زیر آوار نگفت.

این بی‌شرمی، که روان‌شناسان آن را "نارسیسیسم آسیب‌زننده" (ازخودشیفتگی) می‌نامند، در لحظه‌ای اوج گرفت که نتانیاهو گفت: "رهبرانی که علناً ما را محکوم می‌کنند، پشت درهای بسته از ما تشکر می‌کنند." این ادعا، بدون هیچ مدرکی، نه تنها توهین به رهبران غربی و عربی و...  است، بلکه تلاشی برای مشروعیت‌بخشی به جنایات است(اگرچه لازم است سیاستمداران در علن این سخن نتانیاهو را رد کنند و سریحا اعلان موضع کنند) بی‌شرمی بیشتر در رد "نسل‌کشی" آشکار است. نتانیاهو، که دادگاه بین المللی حکم بازداشتش را صادر کرده، گزارش‌های سازمان ملل درباره قحطی عمدی در غزه را دروغ آشکار خواند. او حتی پیشنهاد کرد بلندگوهایی در مرز غزه نصب کنند تا سخنرانی‌اش را پخش کنند – نه برای صلح، بلکه برای تهدید رهبران حماس: "گروگان‌ها را آزاد کنید یا بمیرید." خانواده‌های گروگان‌های اسرائیلی، که خود قربانیان هستند، این اقدام را محکوم کردند و گفتند: "هر روز ادامه جنگ، جان گروگان‌ها را به خطر می‌اندازد."

این رفتار، یادآور دیکتاتورهایی مانند هیتلر است که با پروپاگاندا، جنایات را توجیه می‌کردند. مغالطات و تحریف واقعیت فریب در سخنرانی نتانیاهو، لایه‌لایه است. نتانیاهو ادعا کرد اسرائیل "حماس را خرد کرده، حزب‌الله را فلج کرده و برنامه هسته‌ای ایران را نابود کرده" – ادعاهایی که گزارش‌های اطلاعاتی آمریکا آن‌ها را اغراق‌آمیز و دارای خطاهای محاسباتی می‌دانند.

نتانیاهو در سخنرانی خود در سالنی که مسئولان کشورهای دیگر آن را ترک کرده بودند روبروی صندلی های خالی، تلاش کرد تا  دشمنان اسرائیل را دشمنان آمریکا و غرب وانمود کند تا با دشمن‌سازی مشترک، اسرائیل را شریک ضروری غرب جلوه داده و افکار عمومی غربی را هدف ‌گیرد.

این روزها آبرو و اعتبار پوشالی شعارهای فریبنده حقوقی بشری و صلح و ضد جنگ غرب بیش از همیشه رسوا شده است و متاسفانه سازمان ملل که برای حفظ صلح تأسیس شده، تریبونی برای سفیدشویی جنایت می‌شود! نتانیاهو، با وجود حکم دیوان کیفری بین‌المللی، بدون مانع سخن گفت که نتیجه لابی اسرائیل در شورای امنیت (با وتوی مداوم آمریکا) است. سازمان ملل، که گزارش‌هایش نسل‌کشی غزه را تأیید کرده، مع الاسف نتوانست جلوی این نمایش را بگیرد.

ای کاش سیاستمداران و مسئولان امور کلان سیاسی جهان، کسری از این فنون را برای "دفاع از حقیقت و رسواسازی اسرائیل" به کار می‌بردند – مثلاً با تحریم تسلیحاتی یا محاکمه یا حداقل محاصره و تحریم اقتصادی رژیم صهیونیستی، قطار کشتار و کودک کشی را متوقف می کردند.

هرچه هست تاریخ قضاوت خواهد کرد و سمت دقیق تاریخ را آیندگان به خوبی می شناسند و جلاد و شهید را تفکیک می دهند. همین امروز نیز آزادگان جهان در کشورهای مختلف با برپایی راهپیمایی های صدها هزار نفری، اقدامات شنیع آدم کشی رژیم صهیونیستی را محکوم می کنند.

امروز وظیفه حوزه های علمیه و مبلغان و روحانیت و دانشگاهی و رسانه ای و اصحاب جهاد تبیین این است که بیش از گذشته با رسوا سازی شخص نتانیاهو و رژیم کودک کش او، مسیر حق طلبی و عدالت خواهی و مبارزه با استعمار و استکبار و امپریالیسم را شدت ببخشند تا به امید خدا زمینه طلوع جبهه حق و نجات واقعی امت محقق شود، ان شاء الله

رضا رضوان، پژوهشگر علوم سیاسی