مدرسهای تاریخی در نجف اشرف؛ از تبدیل به انبار وسایل صحن تا بازگشت به کانون درس و بحث

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در نجف، مدرسه غرویه در سال ۱۰۲۳ هجری قمری ساخته شده و طرحریزی آن همزمان با طرح نخستین بنای صحن شریف علوی صورت گرفته است. مورخين بنای آن را به شاه عباس صفوی اول نسبت میدهند. محل مدرسه در سمت شمالی صحن مطهر حرم امیرالمومنین(ع) قرار داشته و درِ آن از ایوان دوم پس از ایوان نخست صحن گشوده میشده است.
این مدرسه در سال ۱۰۲۳ هجری قمری ساخته شده است. طرحریزی آن همزمان با طرح نخستین بنای صحن شریف علوی صورت گرفت. در دوران حکومت عثمانی از جایگاه والایی برخوردار بود و دولت برای آن مدرس ویژهای تعیین کرده بود. بسیاری از طلاب علوم دینی به این مدرسه میآمدند، زیرا دولت به طلاب علوم اجازه میداد پس از قبولی در امتحان، خدمت سربازی را ترک کنند و این پس از اجرای قانون خدمت اجباری در سال 1286 هجری قمری بود، این وضع ادامه داشت تا اوایل قرن چهاردهم هجری که دولت از آن بینیاز شد و مدرسه متروک گردید؛ دیوارهایش فرو ریخت، درِ آن بسته شد و مدتی به انبار وسایل صحن و لوازم خادمان حرم تبدیل گشت.
سرانجام در سال ۱۳۵۰ هـ، یکی از بزرگان نجف اشرف سید هاشم الزینی مسئول بازسازی آن شد و مدرسه را از نو بنا کرد، اما اینبار آن را به دارالضیافة (مهمانسرا) و منزلی برای زائرانی که به نجف میآمدند و پناهگاهی نداشتند، تبدیل نمود. بدین ترتیب، مدرسه از کارکرد آموزشی خود خارج شد و به مهمانسرایی برای زائران تبدیل گشت.
تا اینکه در سال 1426 هجری قمری، آستان مقدس عباسی آن را با طرحی جدید بازسازی کرد، به طوری که در دو طبقه ساخته شد و شامل طاقهایی به سبک معماری صفوی بود. این مدرسه در سال 1430 هجری قمری افتتاح شد.
اين مدرسه بعد از بازسازی محل درس برجسته ترین اساتید نجف مانند شیخ باقر ایروانی و شیخ هادی آل راضی شد که در سال های اخیر با ساخت صحن حضرت زهرا سلام الله علیها و آماده شدن چندین سالن بزرگ این دروس که شلوغ ترین دروس حوزه نجف هستند به آنجا منتقل شد؛ این مدرسه در حال حاضر محل تدریس و بحث طلاب است.