غفلت از حجاب؛ تهدیدی جدی برای فرهنگ و اخلاق جامعه ایرانی
 		 		 			به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، حجتالاسلام علی امینینژاد استادحوزه و دانشگاه در یادداشتی با عنوان «بدتر از بیحجابی» به وضعیت اجرای قوانین حجاب و عفاف در ایران پرداخته و هشدار داده است که غفلت از این موضوع واجب، پیامدهای جبرانناپذیری برای فرهنگ، اخلاق و انسجام اجتماعی به دنبال خواهد داشت.
وی با اشاره به رویدادهای سال ۱۴۰۱ و شبهجنبشی که به دلیل تبلیغات دشمنان و برخی همراهیهای داخلی شکل گرفت، بیان کرده است که نه تنها قانون حجاب و عفاف مجلس به اجرا در نیامد، بلکه قوانین پیشین نیز عملاً کنار گذاشته شد و این «بیقانونی» بدتر از خود بیحجابی است. به گفته او، این وضعیت زمینهساز شکافهای عمیق اجتماعی، فرهنگی و خانوادگی و همچنین ایجاد فرصت برای «انقلاب جنسی» در ایران خواهد شد.
امینینژاد در بخش پایانی یادداشت خود تأکید کرده است که ارائه قانونی تحت عنوان «حداقل پوشش اجتماعی» از سوی دولت ضروری است تا مرز حجاب شرعی حفظ شود، نهادهای مسئول فرهنگی تکلیف خود را بدانند و جامعه از فروپاشی اخلاقی و فرهنگی مصون بماند. وی همچنین از رئیسجمهور خواسته است با فراغت از دغدغههای حزبی، وظیفه دینی و میهنی خود را انجام داده و مانع ادامه وضعیت فعلی شود.
متن این یادداشت به شرح ذیل است:
 
پیش تر دو نوشته درباره مسئله امروز حجاب بانوان در جامعه امروزین ایران نوشته ام، اما در این نوشته میخواهم بگویم بدتر از بیحجابی در حال رخ دادن است. در سال 1401 در پی فشار چند ساله تبلیغات شدید، متمرکز و موثر دشمنان ملت ایران و به دنبال یک اشتباه عملیاتی در میدان اجرای قوانین سابق حجاب و همراهی نابخردانه پارهای از سخن پراکنان داخلی با پروپاگاندای خارجی، شبه جنبشی در راستای موضوع زن و حجاب روی داد و قشری از جامعه ایران - نه بر پایه دغدغههای بنیادینی همچون عدالت یا اقتصاد بلکه بر پایه خواستی نابجا و غیرهمسو با فرهنگ غالب جامعه- به پا خاست و شد آنچه که شد.
در پی این رویداد مجلس شورای اسلامی پس از مدت ها کشمکش در داخل و خارج از مجلس، قانونی را تحت عنوان «قانون حجاب و عفاف» به تصویب رساند و شورای نگهبان نیز در نهایت آن را تصویب کرد. بلافاصله شماری از اشخاص موسوم به اصلاح طلبان علم مخالفت برافراشتند و رسانه ها را از نقد بر آن قانون انباشتند و تعدادی از افراد مشهور و موثر نیز با ارائه بیانیه ها اجرای این قانون را موجب شکاف اجتماعی دانستند و در نهایت رئیس جمهور محترم از اجرای قانون مصوب استنکاف کرد و در واقع جلوی اجرای آن را گرفت و به جای آن وعده ارائه لایحهای جدید و اصلاح شده مطرح شد.
اکنون که چندین ماه از این رویدادها میگذرد، دیگر سخنی از قانونحجاب یا لایحه جدید نیست. بدترین حالت این است که نه تنها قانون حجاب و عفاف مجلس به محاق رفت، قوانین پیشین نیز نسخ شد یا به صورت نانوشته کنار گذاشته شد. این وضعیت یعنی وضعیت بی قانونی بدتر از خود بیحجابیست.
نخبگان، فرهیختگان و دغدغهمندانِ اخلاق، پیشرفت، تعالی و دیانت جامعه ایرانی به هوش باشند؛ روند حاضر ممکن است آرامشی موقت در سطح رویین جامعه پدید آورده باشد لکن به سرعت ذائقهها را تغییر خواهد داد و مراحل جدیدتری از «انقلاب جنسی» را در ایران رقم خواهد زد و شکافهای عمیقتری در سطوح خانوادگی، اجتماعی و تمدنی پدید خواهد آورد.
اولین مشکل و شکاف، در انتخاباتهای بعدی به ویژه انتخابات ریاست جمهوری روی خواهد داد و نامزدهایی خواهند کوشید برای جلو افتادن از رقبای خود به صورت رسمی و علنی با هر گونه حرکتی در مسیر حجاب و عفاف به مخالفت برخیزند و وضع نابهنجار کنونی را نابهنجارتر سازند.
به نظر میرسد واجبترین کار در شرایط کنونی ارائه لایحهای از طرف همین دولت (یعنی دولت اصلاح طلبی که مانع اجرای قانون حجاب و عفاف شده است) با عنوان «قانون حداقل پوشش اجتماعی» است. این قانون با چنین عنوانی:
۱. مرز حجاب کامل شرعی را محفوظ نگه میدارد و نشان میدهد حجاب شرعی بسی کاملتر از آن است که در قانون تکلیف شده است.
۲. همین قانون و یا قانونی دیگر باید تکلیف ده ها نهاد مسئول فرهنگی و تبلیغی را در راستای ترویج حجاب کامل شرعی مشخص سازد.
۳. «قانون کمینه پوشش اجتماعی» فارغ از انتساب به نهاد دین، جامعه را از فرو غلتیدن در مراحل خطرناک اخلاقی حفظ می کند و مانع بههم پاشیدگی اجتماعی و شکل گیری شکاف های فرهنگی میان قشرها می شود.
۴. با تصویب چنان قانونی و مشخص شدن تکلیف جامعه از منظر حجاب شرعی از یک سو و از منظر حداقل پوشش اجتماعی از سوی دیگر، بسیاری از مشکلات و شکاف های اجتماعی و فرهنگی برطرف می شوند.
۵. از یک سو جلوی سوء استفاده دشمنان مملکت از موضوع حجاب گرفته می شود و از سوی دیگر آموزه های دینی مردم ملعبه دست سیاست بازان قرار نمی گیرد.
بی تردید غفلت از این واجب اهم در حوزه فرهنگ و اخلاق امروز جامعهی ایرانی خسارت های جبران ناپذیری را به مردم رنجدیده ایران وارد خواهد کرد و به حرکت رو به رشد آنان آسیب ها خواهد رساند.
باید از رئیس جمهور محترم خواست آزاد منشانه و فارغ از دغدغههای حزبی، این وظیفه دینی، سیاسی و میهنی را به انجام رساند و ننگ «کشفحجابدوم » را که تا این لحظه به نام ایشان رقم خورده است از خویش بپیراید؛ به امید توفیقات روزافزون و تعالی همه جانبه برای مردم بزرگ ایران
حوزه علمیه قم
علی امینی نژاد