معاد جسمانی در اندیشه شیخ احمد احسائی بررسی شد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام ادریس سماوی از مدعوین خارجی همایش بین المللی آموزه های دینی و مساله نفس و بدن در نشست تخصصی جهان پس از مرگ به تبیین دیدگاه های شیخ احمد احسائی درباره معاد جسمانی پرداخت و گفت: در تاریخچه تعامل میان اسلام و سنت فلسفه یونانی، مساله معاد جسمانی همواره مساله دشواری بوده است.

وی ادامه داد: غزالی و دیگران بر ناسازگاری فلسفه با اسلام و قرآن تاکید کرده اند، زیرا قرآن بیش از دین یهود، مسحیت یا هر سنت دیگری بر جسمانی بودن معاد تاکید دارد.

وی ادامه داد: متافیزیک مکتب مشایی قادر به حل مساله نبود، اما اشراقیان پیشرفت‌هایی داشتند و ملاصدرا هم کام هایی اساسی در این زمینه برداشت.

عضو هیئت علمی دانشگاه دولتی کلورادو کشور آمریکا گفت: شیخ احمد احسائی با بهره‌گیری نقادانه از کارهای ملاصدرا توانست چارچوب فلسفی‌ای برای تبیین و توضیح چگونگی معاد نفس و بدن با هم صورت‌بندی کند.

سردبیر نشریه دوسالانه مطالعات شیعه اظهار داشت: متافیزیک مکتب مشایی که توسط ابن سینا رشد یافت، قادر نبود به این سوال پاسخ دهد که آیا راهی وجود دارد که معاد جسمانی در بافت فلسفه اسلامی معنا دهد.

وی ادامه داد: با تاسیس مکتب اشراق، سهروردی از طریق نظریه تشکیک وجود خود توانست گامی در جهت فراهم آوردن پاسخی به این سوال ایجاد کند.

این محقق علوم اسلامی گفت: متافیزیک سهروردی اما نتوانست پاسخ رضایت بخشی برای سوال دوم یعنی سازگاری با داده های قرآنی و احادیث فراهم آورد.

این دکترای فلسفه دانشگاه ایالت نیویورک اظهار داشت: ملاصدرا با نظریه مهم حرکت جوهری گام مهمی در پاسخ به سوال دوم ایجاد کرد و با استفاده از مبانی اصالت وجود نشان داد که چگونه صورت که جوهر انسان را در این جهان تشکیل می دهد، بدن وی در جهان دیگر می شود.

وی بیان داشت: اما نظریه ملاصدرا نتوانست به سوال سوم بحث یعنی توان اثبات رستاخیز بدن در چارچوب فلسفه اسلامی جواب دهد.

این محقق علوم اسلامی گفت: شیخ احمد احسائی آخرین گام متافیزیکی را برداشت و نشان داد که ماده صورت گرایی معکوس در واقع از تعالیم امامان(ع) سرچشمه می گیرد. /909/پ202/ع