خدایا؛ مرا به خاطر نافرمانیم، خوار مساز!

حجت الاسلام محمود نودوست، محقق حوزه علمیه در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری رسا، با اشاره به دعای روز ششم ماه مبارک رمضان گفت: در دعای این روز که حال و هوای تضرع و خضوع دارد، متوجه مقام کبریایی خدا می‌شویم و از حضرت حق می‌خواهیم ما را عذاب نکند.

وی بیان داشت: بنده مومن همواره با دو نگاه خوف و رجاء به خداوند نظر دارد و هیچگاه یکی از این دو بر دیگری سبقت نمی گیرد.

این محقق علوم اسلامی افزود: ترس از خداوند موجب می‌شود تا بنده به مست گناه نرود و مواظب باشد تا حریم الهی نقض نشود. امید عاملی است برای انسان جایزالخطا که در پی گناه به دنبال تدارک به وسیله توبه باشد.

وی بیان داشت: خواندن زندگی‌نامه دانشمندان راستین و علمای ربانی به ما نشان می‌دهد که چگونه از عذاب الهی و قهر خداوند ترس داشتند.

این محقق علوم اسلامی اظهار داشت: در داستانی نقل شده است که یکی از عالمان چون غفلت بر او چیره می شد دستور می داد آتشی برافروزند و دو نفر را مامور می کرد که همچون فرشتگان دوزخ کتف های او را بگیرند و به سمت آتش ببرند و آنگاه اشک می ریخت و می‌گفت ای بنده که طاقت آتش دنیا را نداری چگونه می خواهی بر آتش جهنم صبر کنی.

وی گفت: آیات بسیاری در قرآن وجود دارد که به عذاب الهی اشاره کرده و قوم عاد و ثمود نشانه‌هایی از قهر الهی خداوند در این دنیا است.

این محقق علوم حوزوی افزود: عذاب الهی در جهنم نیز به صورت بسیار ریزه کاری شده در قرآن توصیف شده و عجز گناهکاران به تصویر درآمده است.

وی خوار شدن را از عوامل دوری از فرامین الهی برشمرد و ابراز داشت: بر طبق منابع اسلامی عزت مخصوص خداوند و مومنان است و این خدواند افراد را عزیر یا ذلیل می‌کند.

این محقق حوزه علمیه قم بیان داشت: عمل کردن بر اساس دین توانایی بالایی به انسان برای رسیدن به سعادت و رشد می دهد و برعکس دوری از دستورات دین و تن دادن به خواهش های نفس، انسان را به حضیض ذلت می کشاند.

این محقق حوزه علمیه قم افزود: تمرد از دستورات الهی انسان را به سوی تباهی تدریجی می‌کشاند و هر چه قدر زاویه گرفتن از مسیر حق بیشتر باشد، تباهی زودتر دامن فرد را خواهد گرفت.

وی با اشاره به مضمون روایتی اظهار داشت: اگر دنیا برای خدا به اندازه بال مگسی ارزش داشت به کافران روزی نمی‌داد.

این محقق علوم اسلامی گفت: انسان‌ها در دنیا به عیش و نوش می‌پردازند و از خداوند غافل می‌شوند. در روایات داریم به برخی این گونه نعمت داده می شود تا در غفلت خود هر چه بیشتر غوطه ور شوند.

وی خاطر نشان کرد: بنده باید همیشه از خشم ارباب خود هراسان باشد و برای رها شدن از خشم الهی به او پناهنده شود.

این محقق حوزه علمیه قم بیان داشت: هر کس از دیگری بترسد از او فرار می کند اما هر کسی از خداوند بترسد به او روی می آورد چرا که لایمکن الفرار من حکومته. /909/ت302/ع