دومین جلسه فقه و رسانه در مشهد برگزار شد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، دومین جلسه از سلسله جلسات «فقه و رسانه» حجت‌الاسلام علی نهاوندی، مدیر کل صدا و سیمای خراسان رضوی، عصر روز گذشته در مسجد و مجتمع فرهنگی رضوان مشهد برگزار شد.

حجت الاسلام نهاوندی در این جلسه گفت: امروز در تظاهر بین آرا و افکار آنچه مشاهده می شود تجمیع فعالیت های رسانه ای و جریانی استکبار جهانی برای هدایت افکار عمومی است که به ابزارهای رسانه ای متمسک می شود.

وی ادامه داد: امروز جنگ اصلی، جنگ رسانه ها است و در این موضوع عملیات روانی بسیار کارکرد دارد؛ در این رویارویی و تقابل گسترده که از حضور فیزیکی و جنگ نظامی فاصله گرفته اما به ابعاد جنگ رسانه ای و عملیات روانی و تهاجم گسترده فرنگی منتهی شده این سؤال پیش می آید که آیا ما می توانیم در تقابل با دشمن و رویارویی در این جنگ از روشی که دشمن استفاده می کند، استفاده کنیم؟ آنچه واضح و مبرهن است این است که ما در صدر اسلام تا فضای امروز، رسانه به این معنا وجود نداشته اما آیا اصول کلی را می توان از منابع اسلامی استخراج کرد یا خیر؟ از این منظر در متون روایی ما و همچنین مباحثی که علما در این بخش مطرح کرده اند، ما به تعابیری برخورد و فضاهایی را مشاهده می کنیم که شاید قابل تطبیق به این مسأله باشد، یکی از آن واژگان که می توان در این خصوص به خدمت گرفت، واژه «خدعه» است.

حجت‌الاسلام نهاوندی با بیان این که خدعه به معنای مکر، فریب، نیرنگ، دستان، ترفند، حقه و مباحث این‌چنینی در فرهنگ های مختلف فارسی و عربی است، خاطرنشان کرد: خدعه در قرآن کریم به معنای آنچه که بر خلاف باور قلبی و دلی عمل شود، است؛ «خدع» یعنی فریفتن کسی.

وی خدعه یا فریب را یکی از تدابیر عملیاتی در موضوع پیکارهای بشری مورد توجه دانست و با ذکر این که مشی اصلی و اساسی دین به نوعی دیگر آن را تقسیم بندی می کند، تصریح کرد: یکی از مکر و خدعه هایی که در تقابل با خدا است و امری منفور و مورد نفی است، مکر و خدعه در تضعیف دین یا تضعیف مؤمنان، تقلب کردن در قانون الهی و شریعت حقه و حلال کردن حرام ها و عکس آن است.

مدیر کل صدا و سیمای خراسان رضوی افزود: مکر و خدعه ای برای جلب مال دیگران نیز در تقابل با خدا است، همانند فریب دادن مردم در معاملات که افزون بر حرام بودن زیر پاگذاشتن حق الناس، در آیات و روایات مورد حرمت واقع شده است. گاهی اوقات مکر و خدعه در ضایع کردن آبروی دیگران است به عنوان مثال دشمنی ایجاد کردن بین برادران مؤمن که گناه بزرگی است؛ گاهی اوقات مکر و خدعه در جلب منافع اتفاق می افتد که به یقین جایز نیست./968/پ202/س