۱۸ آذر ۱۳۹۱ - ۱۴:۵۵
کد خبر: ۱۴۹۱۱۷
خانواده ایرانی؛

سازش کاری در محیط خانواده جزء واجبات است/ متلاشی شدن خانواده‌ها به خاطر بی‌ملاحظگی‌ها است

خبرگزاری رسا ـ نبایستی زن و شوهر تصمیم بگیرند که خودشان هر چه گفتند همان شود، آنچه خودشان می‌پسندند و آنچه راحتی آنها را تأمین می‌کند همان بشود، نه، این طور نباید باشد، باید بنا داشته باشند که باهم سازگاری کنند.
مقام معظم رهبري

به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از www.khamenei.ir شنیدن سخنان رهبر عزیز به عنوان یک دانشمند برجسته‌ی اسلامی و متفکر زمان شناس در ترسیم جایگاه خانواده و نقش‌های گوناگون آن برای جوانانی که در آغاز تشکیل این نهاد پُر ارج هستند، راهگشا است.

اشاره

در گرما گرم عشق نخستین، تفاوت‌ها خود را نشان نمی‌دهند، دختر و پسر جوان، مجذوب یار خویشند و غرق دریای رؤیاهای شیرین، که هر یک در سیمای همسر عزیز خود، آرمان‌ها و آرزوهای دیرین خود را می‌بیند و در آیینه‌ی محبوب، گویا به چهره‌ی خویش می‌نگرد، اما دیری نمی‌پاید که این وحدتِ رؤیایی و این هم‌گونی عاشقانه، در مواجهه با واقعیّات زندگی و شخصیّت متفاوتِ همسر، رنگ می‌بازد، تفاوت سلیقه‌ها و دیدگاه‌ها در رویارویی با مسائل گوناگونِ زندگی هر روز بیش از گذشته خود را نشان می‌دهند، بی‌تجربگی و بی‌توجّهی همسرانِ جوان در مواجهه‌ی درست با واقعیّت‌ها می‌تواند در همین روزهای آغازِ زندگی، آنان را با چالش‌های فراوانی روبه‌رو کند، و گاه تبعات آن تا سال‌ها باعث ناراحتی و رنجش طرفین شود، جوانانِ عزیزِ ما با کوتاه آمدن از ایده‌ آل‌ها و پذیرش شخصیّتِ واقعی همسر، با همه‌ی تفاوت‌ها و تقویت درک متقابل، می‌توانند بنیان زندگیِ مشترک خود را به مدد الهی هر روز محکم‌تر کنند، رهنمود پیر فرزانه‌ی ما ره توشه‌ی دیگری برای راه پر فراز و نشیب زندگی است.

امام(ره) فرمودند «بروید با هم بسازید»

من یک وقت خدمت امام رفتم، ایشان می‌خواستند خطبه‌ی عقدی را بخوانند، تا من را دیدند گفتند «شما بیا طرف عقد بشو!» ایشان بر خلاف ما که طول و تفصیل می‌دهیم و حرف می‌زنیم، عقد را اوّل می‌خواندند، بعد دو سه جمله‌ای کوتاه صحبت می‌کردند، من دیدم ایشان پس از این‌که عقد را خواندند، رویشان را به دختر و پسر کردند و گفتند «بروید با هم بسازید».

من فکر کردم دیدم که ما این همه حرف می‌زنیم، اما کلام امام (ره) در همین یک جمله بروید و با هم بسازید خلاصه می‌شود!.1

سازگاری یعنی چه؟

سعی شما این باشد که در تمام دوران زندگی، به خصوص سال‌های اوّل، این چهار پنج سال اوّل، باهم سازگاری داشته باشید، این طور نباشد که یکی اندکی ناسازگاری نشان داد، آن دیگری هم حتماً در مقابل او ناسازگاری نشان بدهد، نه! هر دو با هم سازگاری نشان بدهید و اگر دیدید همسرتان ناسازگاری کرد، شما سازگاری نشان دهید، این از آن جاهایی است که سازش و کوتاه آمدن خوب است.2

معنای سازگاری چیست؟

معنایش این است که زن ببیند این مرد، درست ایده‌آل او است تا با او سازگار باشد؟ یا مرد ببیند که این زن، کاملاً ایده‌آل او است و همان فرد مطلوب عالی است، تا با او سازگاری داشته باشد؟ اگر یک ذرّه این گوشه یا آن گوشه‌اش کج بود، قبول نیست، معنای سازگاری این است؟ نه! اگر سازگاری این باشد که این خودش به طور طبیعی انجام می‌گیرد و اراده‌ی شما را نمی‌خواهد، این‌که می‌گویند شما سازگار باشید، یعنی شما با هر وضعیتی که هست و پیش آمده بسازید، معنای سازگاری این است، یعنی چیزهایی در زندگی پیش می‌آید، خب دو نفرند با هم تا حالا آشنایی نداشتند، زندگی نکردند، ممکن است فرهنگ‌شان دو تا باشد، ممکن است عاداتشان دو تا باشد، اوّل ممکن است یک ناسازگاری‌هایی ببینند، حالا اوّل ازدواج که نه آدم هیچ متوجّه نیست، بعد از یک خرده که گذشت، ممکن است یک ناسازگاری‌هایی حسّ کند، آیا باید این جا از هم سرد شوند و بگویند «این مرد یا این زن دیگر به درد من نمی‌خورد؟!» نه! شما باید خودتان را با این مسأله تطبیق دهید، اگر چنانچه قابل اصلاح است، اصلاحش کنید و اگر دیدید نه، کاری‌اش نمی‌شود کرد، خب با او بسازید.3

سازش کاری در محیط خانواده جزء واجبات است، نبایستی زن و شوهر تصمیم بگیرند که خودشان هر چه گفتند همان شود، آنچه خودشان می‌پسندند و آنچه راحتی آنها را تأمین می‌کند همان بشود، نه، این طور نباید باشد، باید بنا داشته باشند که باهم سازگاری کنند، این سازگاری لازم است، اگر دیدید مقصود شما تأمین نمی‌شود مگر با کوتاه آمدن، کوتاه بیایید.4

سازگاری در زندگی، اساسِ بقایِ زندگی است و همین است که محبّت می‌آفریند، همین است که موجب برکات الهی می‌شود، همین است که دل‌ها را به هم نزدیک کرده و پیوندها را مستحکم می‌کند.5

یک تعبیرِ خوب اروپایی

اصل مسأله‌ی ازدواج، عبارت است از تفاهم، اُنس و اتّحادِ دو موجود در زندگی با یک‌دیگر که این البتّه در اصل یک امر طبیعی است، لکن اسلام با پیرایه‌ها و تشریفات و آئینهایی که قرار داده و با احکامی که گذاشته برای ازدواج، یک استمرار و برکتی به آن داده است.

زن و شوهر باید یک‌دیگر را درک کنند و بفهمند، این یک تعبیر اروپایی است ولی تعبیر خوبی است، یعنی هر کسی درد و خواست‌های طرف مقابل را بفهمد و با او راه بیاید، به این می‌گویند درک کردن، یعنی به قول معروف در زندگی تفاهم و درک متقابل باشد، این‌ها محبّت را زیاد می‌کند.6

هیچ انسانی بی‌عیب نیست!

اگر دیدید که همسرتان یک نقطه عیبی دارد، هیچ انسانی بی‌عیب نیست، و مجبورید او را تحمل کنید، تحمّل کنید، که او هم همزمان، دارد یک عیبی را از شما تحمّل می‌کند، آدم عیب خودش را که نمی‌فهمد، عیب دیگری را می‌فهمد، پس بنا بگذارید بر تحمّل.

اگر چنانچه قابل اصلاح است، اصلاحش کنید، اگر دیدید کاری نمی‌شود کرد، با او بسازید.7

علت متلاشی شدن بنیان خانواده

اسلام در داخل خانواده ترتیبی داده که اختلاف درون خانواده به خودی خود حل شود، به مرد دستور داده که یک ملاحظاتی بکند، به زن هم دستور داده که یک ملاحظاتی بکند، مجموع این ملاحظات اگر انجام بگیرد، هیچ خانواده‌ای قاعدتاً متلاشی نخواهد شد و از بین نخواهد رفت، غالباً متلاشی شدن خانواده‌ها به خاطر این بی‌ملاحظگی‌ها است، مرد بلد نیست که رعایت کند؛ زن، بلد نیست که عقل به خرج بدهد، او تندی و خشونت بی حدّ می‌کند، این بی‌تحمّلی به خرج می‌دهد، همه‌اش ایراد دارد، خشونت  او هم ایراد دارد، سرکشیِ این هم ایراد دارد.

اگر او خشونت نکند، اگر یک وقتی اشتباه کرد، این سرکشی نکند، ملاحظه کنند، با هم‌دیگر بسازند، هیچ خانواده‌ای تا آخر متلاشی نخواهد شد و خانواده باقی می‌ماند.8

سازگاری دو طرفه

در قدیم بیشتر می‌گفتند دختر باید سازگار باشد، برای پسر «کأنّه» وظیفه سازگاری را قائل نبودند، نه! اسلام این را نمی‌گوید، اسلام می‌گوید که دختر و پسر هر دو باید سازگار باشند، هر دو باید بسازند، باید بنا را بر این بگذارند که زندگی خانوادگی را سالم و کامل و آرام و همراه با محبّت و عشقِ متقابل اداره کنند و این را ادامه بدهند و حفظ کنند، اگر چنانچه «ان شاء الله» این فراهم شد، که فراهم کردنش هم با تربیت‌های اسلامی مشکل نیست، این خانواده همان خانواده‌ی سالمی خواهدبود که اسلام معتقد به اوست.9

 منابع:

1.     خطبه‌ی عقد مورخه‌ی 20/4/1370

2.     خطبه عقد مورخه‌ی 31/4/1376

3.     خطبه‌ی عقد مورخه‌ی 16/1/1379

4.     خطبه‌ی عقد مورخه‌ی 9/4/1378

5.     خطبه‌ی عقد مورخه‌ی 19/11/1377

6.     خطبه‌ی عقد مورخه‌ی 31/6/1371

7.     خطبه‌ی عقد مورخه‌ی 9/4/1378

8.     خطبه‌ی عقد مورخه‌ی 20/11/1375

9.     خطبه‌ی عقد مورخه‌ی 11/5/1374

/993/پ203/ن

ارسال نظرات