شکر بهره‌مندی از علم و دانش، ترویج و نشر آن در جامعه است
خبرگزاری رسا ـ پژوهشگر علوم حدیث، با بیان این‌که علم و علم آموزی از نعمات معنوی خداوند به انسان است، گفت: شکر علم آموزی و کسب معرفت، ترویج و نشر آن در جامعه است.
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دارالحدیث، جلسه تواصی به حق مؤسسه علمی، فرهنگی دارالحدیث ششم دی ماه، با حضور حجت‌الاسلام والمسلمین ری شهری، پژوهشگران پژوهشگاه قرآن و حدیث، دانشجویان دانشگاه قرآن و حدیث و کارکنان دارالحدیث برگزار شد.
در این جلسه حجت الاسلام خوش‌نصیب، پژوهشگر علوم حدیث اظهار داشت: خدای منان در کنار تمامی نعمت‌های فراوانی که به بندگان عطا کرده، نعمت‌های ویژه ای به برخی از بندگان ویژه عنایت فرموده است، هر نعمتی شکری متناسب با خودش را می‌طلبد پس نعمت‌های ویژه هم مستلزم قدردانی ویژه هستند.
وی افزود: نعمت علم آموزی که خدا به انسان عطا کرده است خواه در مقام دانشجو و خواه در مقام استاد، برای این نعمت ویژه باید هم زبانی و هم عملی سپاس ویژه به درگاه خداوند به جای آورد.
پژوهشگر علوم حدیث ابراز داشت: علامه حسن زاده آملی در یکی از کلاس های خود، بعد ار تدریس، نقل کرد روزی برای انجام کاری بیرون رفته بودم، در کوچه کسی را دیدم که کمی جلوتر از من می‌رفت در هر خانه می‌ایستاد و کیسه‌های زباله را باز می‌کرد به این امید که تکه زباله‌ای قابل بازیافت پیدا کند و آن‌را در کیسه خود قرار می‌داد، من از کارم منصرف شدم و برگشتم به منزل، در منزل سجده به خاک نهادم و گفتم در شرایطی که بنده‌ای برای روزیش در زباله‌ها جستجو می‌کند، خدایا تو را شکر که چه نعمتی به من عنایت کرده‌ای که صبح تا شام مرا در جوار مائده پاک قرآن قرار داده‌ای، در حالی که او کاوشگر است و من نیز، ولی او کجا و من کجا! این همان شکر زبانی است.
حجت الاسلام خوش‌نصیب افزود: شکر عملی آن است که حضرت علی(ع) در نهج البلاغه می‌فرماید، حضرت سه کلمه هم وزن، وعایة، رعایة و روایة را در کنار هم آورده است، وعایت یعنی ظرفیت پذیرش، دانش را بروز دادن؛ رعایت یعنی علم را آموختن و روایت یعنی آن‌را به دیگران منتقل کردن، شکر عملی همین است، یعنی دریافت درست علم و به کار بستن صحیح آن./907/د102/پ
ارسال نظرات