به مناسبت سالروز وفات حضرت معصومه؛
ویژه نامه اینترنتی «بانوی شفاعت» منتشر شد
خبرگزاری رسا ـ ویژه نامه اینترنتی «بانوی شفاعت» به مناسبت سالروز وفات حضرت معصومه(س) در پایگاه اطلاع‌رسانی راسخون منتشر شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، ویژه نامه اینترنتی «بانوی شفاعت» شامل بانک احادیث، بانک پیامک، پرسش و پاسخ، گالری تصاویر، کارت پستال، بانک صوت و فیلم، تلفن همراه و ویژه‌نامه‌های مرتبط در پایگاه اینترنتی راسخون منتشر شد.
از جمله مقالات این ویژه‌نامه می‌توان به کریمه اهلبیت(ع) شمس آسمان علو و اجتهاد، نظری بر اسامی و القاب حضرت فاطمه معصومه(س)، تاریخ زندگانی کریمه اهلبیت(س)، ستاره تابناک فضایل، یک بانو یک شهر یک بهشت چشم انتظار، مقامات معنوی حضرت فاطمه معصومه(س)، کرامات معصومیه و منزلت کریمه اهلبیت نزد علما و مراجع اشاره کرد.
تاریخ زندگانی کریمه اهل بیت(س)
در مقاله‌ای از ویژه‌نامه بانوی شفاعت می‌خوانیم: یک سال بعد از هجرت علی بن موسی الرضا(ع) نامهای خطاب به خواهر گرامی‌اش نوشت و حضرت معصومه(س) پس از دریافت نامه، برای ادای رسالت زینبی و پیام ولایت، به همراه عده‌ای از برادران و برادرزادگان، به طرف خراسان حرکت کرد، اینجا بود که مأمون ملعون با زیرکی تمام از هدف این سفر آگاه شد و مانع شد تا این رسالت زینبی محقق شود، یاران مأمون در شهر ساوه، با کاروان حضرت معصومه(س) درگیر شدند و با ناجوانمردی، بیشتر مردان از جمله تمامی برادران آن حضرت را به شهادت رساندند، حضرت معصومه(س) بر اثر این حادثه از شدت ناراحتی و بنا به قولی به دلیل مسمومیت به سختی بیمار شد و ادامه سفر برایشان ناممکن گشت و دستور دادند که او را به شهر قم ببرند.
بزرگان شهر قم وقتی از این خبر مطلع شدند، به استقبال آن حضرت شتافتند و در حالی که موسی بن خزرج، بزرگ خاندان اشعری زمام ناقه آن حضرت را به دوش می‌کشید و عده فراوانی از مردم، پیاده و سواره، گرداگرد کجاوه حضرت در حرکت بودند، حدودا در 23 ربیع الاول سال 201 ق. حضرت وارد شهر قم شد، سپس در محلی که امروز «میدان میر» نامیده می‌شود، شتر آن حضرت در جلوی منزل موسی بن خزرج زانو زد و افتخار میزبانی حضرت نصیب او شد.
آن بزرگوار به مدت 17 روز در این شهر زندگی کرد و در این مدت، مشغول عبادت و راز و نیاز با پروردگار متعال بود، محل عبادت آن حضرت در مدرسه«ستیه» بود که هم اکنون با نام «بیت النور» محل زیارت ارادتمندان آن حضرت است، سرانجام در روز دهم ربیع الثانی سال 201 ق. با اندوه فراوان دیده از جهان فرو بست و شیعیان را در ماتم خود به سوگ نشاند، مردم قم با تجلیل فراوان پیکر پاکش را به سوی محل فعلی که در آن روزگار بیرون شهر و به بابلان معروف بود، تشییع کردند، پس از دفن حضرت معصومه(س)، موسی بن خزرج سایبانی از بوریا بر فراز قبر شریفش قرار داد تا این‌که حضرت زینب، فرزند امام جواد(ع) به سال 256 ق. اوّلین گنبد را بر مزار قبر شریف عمه بزرگوارش بنا کرد و بدین سان، تربت پاک آن بانوی بزرگوار اسلام، قبله‌گاه قلوب ارادتمندان به اهل بیت و دارالشفای دل‌سوختگان عاشق ولایت و امامت شد.
پس از وفات حضرت معصومه(س) سه تن از دختران موسی مبرقع، پسر امام جواد(ع) به نامهای ام محمد، میمونه و بریهیه کنار آن حضرت دفن شدند، محدث قمی از بانوان دیگری نیز نام برده است که در کنار مرقد مطهر حضرت معصومه(س) مدفون هستند همچون، زینب، دختر امام جواد، ام اسحاق، کنیز محمد بن موسی مبرقع و ام حبیب، کنیز محمد بن احمد بن موسی مبرقع.
بنابراین، در مجموع شش تن از امام زادگان و نوادگان امام جواد(ع) در کنار مرقد مطهر حضرت معصومه(س) دفن شده‌اند و شایسته است آنان که مرقد شریف حضرت معصومه(س) را زیارت می‌کنند از آنها نیز یاد کنند، گرچه با این جمله کوتاه باشد: «السلام علیکن یا بنات رسول الله، السلام علیکن و رحمةالله و برکاته؛ سلام بر شما ای دختران رسول خدا(س) سلام بر شما و رحمت و برکت خدا بر شما».
ستاره تابناک فضایل
در مقاله دیگری از این ویژه‌نامه با عنوان ستاره تابناک فضایل آمده است: حضرت معصومه(س) در زبان دانشمندان و فقیهان گران قدر شیعه، به لقب «کریمه اهل بیت» یاد می شود، از میان بانوان اهل بیت، این نام زیبا تنها به آن حضرت اختصاص یافته است، بر اساس رویای صادق و صحیح نسب شناس گرانقدر، مرحوم آیت الله مرعشی نجفی، این لقب از طرف امام صادق(ع) بر حضرت معصومه(س) اطلاق شده است، در این رؤیا، امام صادق(ع) به آیت الله مرعشی نجفی که با دعا و راز و نیاز، تلاش پیگیری را برای یافتن قبر مطهر حضرت زهرا(س) آغاز کرده بود، خطاب فرمود: برتو باد به کریمه اهل بیت.
بالاترین جایگاه شفاعت، از آن رسول گرامی خدا(ص) است که در قرآن کریم، از آن به «مقام محمود» تعبیر شده است، علاوه بر این، دو تن از بانوان خاندان رسول مکرم خدا(ص)، شفاعت گسترده‌ای دارند که می تواند همه اهالی محشر را فرا گیرد، این دو بانوی عالی قدر، صدیقه اطهر، حضرت فاطمه زهرا(س) و شفیعه روز جزا، حضرت فاطمه معصومه(س) هستند، در مورد شفاعت گسترده حضرت زهرا(س) همین بس که شفاعت، مهریه آن حضرت است و به هنگام ازدواج، پیک وحی طاقه ابریشمی از سوی پروردگار آورد که در آن، جمله «خداوند مهریه فاطمه زهرا را شفاعت گنهکاران از امت محمد(ص) قرار داد»، این حدیث از طریق اهل سنت نیز نقل شده است، پس از فاطمه زهرا(س) از جهت گستردگی شفاعت، هیج بانویی به شفیعه محشر، حضرت معصومه(س) نمی‌رسد. بر همین اساس است که حضرت امام جعفر صادق(ع) فرمودند: «با شفاعت او، همه شیعیان ما وارد بهشت می شوند».
کرامات معصومیه
در این مقاله از ویژه‌نامه بانوی شفاعت برخی از کرامات حضرت معصومه(س) چنین نقل شده است: یکى از اساتید محترم اخلاق و وعاظ برجسته شهر مقدس قم نقل کردند، سال ها قبل در چشم دختر بچه ام نقطه سفیدى پیدا شد، به چشم پزشک معروف شهر مراجعه کردیم و او گفت که باید چشم او عمل شود، بنا بر قاعده نوبتى را معین کردند و ما هم مى بایست به بچه آمادگى روحى مى دادیم، ولى همین که متوجه مسأله شد، کار او گریه و وحشت و ناراحتى شد و طبعا یک حالت اضطرابى هم براى خود ما ایجاد کرد.
به هر حال نوبت جراحى و عمل فرا رسید وما بیمار را براى انجام عمل روانه مطب دکتر معالج کردیم، در مسیر از کنار حرم مطهر مى گذشتیم که نگاه دخترم به گنبد و بارگاه نورانى حضرت معصومه افتاد و گفت: بابا برویم حرم، من شفاى چشمم را از حضرت مى گیرم، این جمله براى من حالتى ایجاد کرد که خدا مى داند، او را به حرم بردم، همین که وارد شدیم خودش را سراسیمه به ضریح مطهر رسانید و در حالى که چشم خود را به ضریح مى کشید، مى گفت: یا حضرت معصومه(س) من مى ترسم، مى خواهند چشمم را عمل کنند، شاید کور شوم و اشک مى ریخت، دیدن چنین حالتى از فرزند براى یک پدربه وضوح آشکاراست یعنى چه.
به هر صورت، پس از زیارت با اصرار او را بغل کردم و در حالى که اشک مى ریخت او را تا وسط صحن بزرگ کنار قبر مرحوم قطب راوندى(ره) بردم و براى این‌که کفش او را بپوشانم او را به زمین گذاشتم، خواستم اشک او را پاک کنم که نگاهم به داخل چشم دختر بچه عزیزم افتاد و دیدم اثرى از لکه سفید در چشم او نیست، با عجله او را به دکتر رسانیدم، دکتر هم تصدیق کرد و گفت دیگر نیازى به عمل نیست و الحمد الله شفا یافته است.
مرحوم حضرت آیت الله حاج شیخ مرتضى حائرى (ره) نقل فرمدند: شخصى بود به نام آقا جمال، معروف به «هژبر»، که دچار پا درد سختى شده بود، به صورتی که براى شرکت در مجالس، مى‌باید کسى او را به دوش مى گرفت و کمک مى کرد، عصر تاسوعا، آقاى هژبر به روضه اى که در مدرسه فیضیه از طرف مرحوم آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائرى (ره) تشکیل شده بود، آمد، آقا سید على سیف (خدمتگزار مرحوم آیت الله حائرى) که نگاهش به او افتاد، به او پرخاش کرد که: سید این چه بساطى است که در آورده‌اى، مزاحم مردم مى‌شوى، اگر واقعا سیدى، برو از بى بى شفا بگیر.
آقاى هژبر تحت تأثیر قرار گرفت و در پایان مجلس به همراه خود گفت: مرا به حرم مطهر ببر، پس از زیارت و عرض ادب، با دل شکسته، حال توجه و توسلى پیدا کرد و سپس سید را خواب ربود.
در خواب دید کسى به او مى گوید: بلند شو، گفت: نمى توانم، دوباره گفت: مى توانى، بلند شو، سپس عمارتى را به او نشان داد و گفت: این بنا از حاج سید حسین آقاست که براى ما روضه خوانى مى‌کند، این نامه را هم به او بده.
آقا هژبر ناگهان خود را ایستاده مى‌بیند که نامه‌اى در دست دارد و نامه را به صاحبش رساند و مى‌گوید: ترسیدم اگر نامه را نرسانم، درد پا بر گردد، البته کسى از مضمون نامه مطلع نشد، حتى آیت الله حائرى، ایشان فرمودند: از آن به بعد آقاى هژبر عوض شد، گویى از جهان دیگرى بود و غالبا در حال سکوت یا ذکر خدا بود.
ویژه نامه اینترنتی «بانوی شفاعت» به مناسبت سالروز وفات حضرت فاطمه معصومه(س) در پایگاه اطلاع‌رسانی منتشر شده است و علاقمندان به مشاهده و استفاده از این ویژه‌نامه می‌توانند به نشانی اینترنتی www.rasekhoon.net مراجعه کنند./907/ت302/پ
ارسال نظرات