مراقبت و خودنگهداری تنها راه علاج دروغ است
حجت‌الاسلام سید حبیب‌الله مهدوی، مدیر مدرسه علمیه باقرالعلوم(ع) تهران در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا، در پاسخ به پرسش‌های «آیا ما در معاشرت‌هاى روزانه، به هم دیگر به طور کامل راست می‌گوییم؟ و در بین ما دروغ چقدر رواج دارد؟» با اشاره به اینکه دروغ همان کذب است که به‌صورت گفتاری و رفتاری نمایان می‌شود، گفت: جاری کردن حرفی خلاف واقع بر زبان، دروغ گفتاری است اما در دروغ رفتاری، فرد با عملش دروغ می‌گوید. وی با بیان اینکه به انسان دروغگو، دو شخصیتی نیز گفته می‌شود، اظهار داشت: دروغگو در جامعه از اعتبار ساقط می‌شود به‌طوری‌که کسی برای حرف و عمل دروغگو ارزش قائل نمی‌شود. مدیر مدرسه علمیه باقرالعلوم(ع) در تبیین آثار و آفات دروغ بیان داشت: دروغگویی سبب تضییع حق دیگران، گسترش فساد و سلب اعتماد افراد به یکدیگر می‌شود. حجت‌الاسلام مهدوی اظهار داشت: اگر رواج دروغ واقعیت داشته باشد، باید درباره دلائل رواج آن با مدیران بخش تعلیم و تربیت و مدارس علمیه رایزنی و از نظرات آنها استفاده کرد. وی مراقبت، مواظبت و خود نگهداری را تنها راه ترک دروغگویی ارزیابی کرد و با تأکید بر اینکه بزرگان ما در اثر مراقبت به مقام و جایگاه معنوی رسیدند، اظهار داشت: درصورت دروغ گفتن، باید برای خود جریمه‌هایی تعیین کنیم، برای نمونه اگر دروغ گفتیم یک ماه روزه بگیریم. مدیر مدرسه علمیه باقرالعلوم(ع) حاکم شدن اعتماد در جامعه را از آثار راستگویی دانست و گفت: وقتی که اعتماد در جامعه حاکم شود، زندگی‌ها شیرین می‌شود. حجت‌الاسلام مهدوی در پایان با اشاره به اینکه امام صادق(ع) فرمودند «مردم را با گفتار دعوت نکنید و با عملتان دعوت کنید»، بیان داشت: یک انسان مسلمان با عملش دیگران را به دین‌داری دعوت می‌کند. شایان ذکر است، مقام معظم رهبری در دیدار جوانان خراسان شمالی به ارائه فهرستی از آسیب‌های سبک زندگی پرداختند و بیست پرسش مطرح کردند، دو پرسش از این پرسش‌ها مربوط به موضوع دروغ بود. گفتنی است، پرسش‌های زیر بخش از پرسش‌های مطرح شده از سوی مقام معظم رهبری است: چرا فرهنگ کار جمعى در جامعه‌ى ما ضعیف است؟ علت کار گریزی چیست؟ چرا در روابط همسایگى‌مان رعایت‌های لازم را نمی‌کنیم؟ چرا در زمینه‌ى فرهنگ رانندگی، مردمان منضبطى به طور کامل نیستیم؟ حد زاد و ولد در جامعه‌ى ما چیست؟ الگوى تفریح سالم چیست؟ نوع معمارى در جامعه‌ى ما چگونه است؟ چقدر متناسب با نیازهاى ماست؟ در بین ما دروغ چقدر رواج دارد؟ چرا در برخى از بخش‌های کشورمان طلاق زیاد است؟ علت پرخاشگرى و بى‌صبرى در میان بعضى از ماها چیست؟ چقدر به قانون احترام می‌کنیم؟ علت قانون گریزی در برخى از مردم چیست؟ انضباط اجتماعى در جامعه چقدر وجود دارد؟ وجدان کارى در جامعه چقدر وجود دارد؟ چرا برخى از حرف‌های خوب، ایده‌هاى خوب، در حد رؤیا و حرف باقى می‌ماند؟ چه کنیم که ریشه‌ى ربا در جامعه قطع شود؟ آپارتمان‌نشینى چقدر براى ما ضرورى است؟ تجمل‌گرایی چیست؟ بد است؟ خوب است؟ چقدرش بد است؟ چقدرش خوب است؟ چرا در بین بسیارى از مردم ما مصرف‌گرایی رواج دارد؟ چرا پشت سر یکدیگر حرف می‌زنیم؟ چرا در برخى از بخش‌های کشورمان روى آوردن جوان‌ها به مواد مخدر زیاد است؟ چرا صله‌ى رحم در بین ما ضعیف است؟ آپارتمان‌نشینى چقدر براى ما ضرورى است؟ چقدر درست است؟ طراحى لباسمان چقدر متناسب با نیازهاى ما و عقلانى و منطقى است؟ آرایش در بین مردان و زنان چقدر درست است؟ آیا ما در معاشرت‌های روزانه، به همدیگر به طور کامل راست میگونیم؟ بعضى‌ها با داشتن توان کار، از کار می‌گریزند؛ علت کار گریزی چیست؟ علت پرخاشگرى و بى‌صبرى و نا بردباری در میان بعضى از ماها چیست؟ حقوق افراد را چقدر در رسانه‌ها ، در اینترنت و... مراعات می‌کنیم؟ تولید کیفى در بخش‌های مختلف، چقدر مورد توجه و اهتمام است؟ چرا به ما میگویند که ساعات مفید کار در دستگاه‌هاى ادارى ما کم است؟ چرا در بعضى از شهرهاى بزرگ، خانه‌هاى مجردى وجود دارد؟ این بیمارى غربى چگونه در جامعه‌ى ما نفوذ کرده است؟ چه کنیم که طلاق و فروپاشى خانواده، آنچنان که در غرب رایج است، در بین ما رواج پیدا نکند؟ چه کنیم که زن در جامعه‌ى ما، هم کرامت و عزتش حفظ شود، هم وظائف اجتماعی‌اش را انجام دهد و هم حقوق اجتماعی و خانوادگی‌اش محفوظ بماند؟ چه کنیم حق همسر، حق فرزندان رعایت شود؟/9595/ت303/ن