۲۸ آبان ۱۳۹۲ - ۱۳:۰۸
کد خبر: ۱۹۰۰۷۰
استاد حوزه بررسی کرد؛

انتخاب نام حسنین و منزلت این دو بزرگوار نزد خدا و اهل‌بیت

خبرگزاری رسا ـ استاد حوزه علمیه قم در دوره کوتاه مدت امام حسین شناسی به بررسی منزلت امام حسن(ع) و امام حسین(ع) نزد خداوند متعال و اهل‌بیت(ع) پرداخت و به اینکه نام حسنین‌(ع) را چه کسی انتخاب کرده است، پاسخ داد.
حجت الاسلام و المسلمين نظري منفرد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام والمسلمین علی نظری منفرد از پژوهشگران حوزوی همزمان با شب سیزدهم ماه محرم در دوره کوتاه مدت امام حسین(ع) شناسی که در شبستان نجمه خاتون حرم مطهر حضرت معصومه(س) برگزار شد، با بیان این‌که سیدالشهدا(ع) در سوم شعبان سال چهارم هجری در مدینه منوره متولد شدند، گفت: ابن شهر آشوب در کتاب المناقب می‌گوید «فاصله تولد امام حسن(ع) و امام حسین(ع) 10 ماه و بیست روز بوده است»، امام حسین(ع) فرزند دوم امیرمؤمنان(ع) پس از امام حسن(ع)‌ هستند.

وی افزود: به اتفاق همه افراد سال شهادت سیدالشهدا(ع) دهم محرم الحرام سال 61 هجری در کربلا بوده است، امام حسین(ع) هفت سال از عمر 57 ساله خویش را در نزد پیامبر(ص)، سی و هفت سال نزد امیرمؤمنان(ع)، 10 سال نزد امام حسن(ع) و 10 سال نیز در امامت خود سپری کردند.

بزرگترین امتیاز پیامبر نسبت به دیگر افراد چه بوده است؟

این استاد حوزوی با بیان این‌که ولادت امام حسین(ع) توأم با رویداهای مختلف بود و باید این‌ها را در نظر گرفت، بیان داشت: شیخ صدوق در خصائص ثلاثین می‌گوید امام رضا(ع) می‌فرمایند «امام ویژگی‌های سی‌گانه‌ای دارند که با آن ویژگی‌ها از سایر مردم ممتاز می‌شوند»، نباید گفت که امام همانند دیگر مردم بشر است، پیامبر(ص) درست است که بشر بودند ولی به ایشان وحی شده و متصل به عالم ملکوت بودند که این بزرگترین امتیاز ایشان به شمار می‌آید.

وی افزود: یکی از ویژگی‌ها امام این است که ایشان‌ می‌توانند قبل از ولادت سخن بگوید و این اعجاز است، در قرآن آمده حضرت عیسی(ع) در زمان تولد گفتند «خدا من را پیامبر قرار داده و کتاب اعطا کرده است، من عبدالله هستم»، براساس این گفته قرآن کریم کسی نمی‌تواند نسبت به سخن گفتن جنین در شکم مادر خدشه و شبهه وارد کند، چرا که حضرت مسیح(ع) پس از ولادت و در دوران کودکی سخن گفتند.

حجت‌الاسلام نظری منفرد با اشاره به جلد نخست کتاب کافی باب موالید ائمه(ع)، گفت: عامه و خاصه در کتاب‌های خود بیان می‌کنند، ام ایمن کنیز پیامبر(ص) روزی محضر رسول‌الله(ع) آمد و گفت من دیشب خواب دیدم که بسیار نگرانم کرده است، پیامبر(ص) فرمودند چه خواب دیدی؟ ام ایمن گفت «خواب دیدم قطعی از بدن شما را جدا کردند و میان دامن من گذاشتند»،‌ نبی‌اکرم(ص) فرمودند «پیام خواب تو این است که از فاطمه(س) فرزندی متولد می‌شود که تو او را در دامن می‌گیری» و این نشان می‌دهد که اباعبدالله الحسین(ع) پاره تن پیامبر(ص)‌ هستند.

چرا امام حسین پاره تن پیامبر هستند؟

این خطیب برجسته با بیان این‌که امام حسین(ع) طاهر و نظیف به دنیا آمدند، اظهار داشت: در تاریخ نقل شده است که صفیه دختر عموی پیامبر(ص) می‌گوید من بلافاصله امام حسین(ع) را پس از تولد نزد پیامبر(ص) بردم، نبی‌اکرم(ص) زبان خود را در دهان امام حسین(ع) گذاشتند و امام(ع) شروع به مکیدن زبان پیامبر(ص) کردند، سپس رسول‌الله(ص)، امام(ع)‌ را به من دادند در حالی که ‌گریه می‌کردند، من گفتم یا رسول‌الله(ص) چرا گریه می‌کنید، پیامبر(ص) فرمودند «از بنی امیه او را به قتل خواهند رساند»، حتی نقل شده که در همان روز پیامبر(ص) آداب اسلامی همانند گفتن اذان در گوش راست، اقامه در گوش چپ و دادن صدقه به فقرا به اندازه وزن موهای سر نوزاد را برای امام حسین(ع) انجام داده و در روز هفتم نیز عقیقه‌ای برای امام(ع) قربانی کردند.

وی یادآور شد: در ادامه سخنان صفیه آمده، حضرت زهرا(س)‌ از گریه پیامبر(ص) برای امام حسین(ع) مطلع شدند و شروع به گریه کردند، تا این‌که جبرئیل نازل شده و گفت یا رسول‌الله(ص) به فاطمه(س) بگو خدا در ازای شهادت حسین(ع) امامت را ذریه، شفاعت را در تربت و استجابت دعا را زیر قبه ایشان قرار داده است، امام جعفر(ع) در وصیت‌نامه خود به مصیب می‌فرمایند «شیعیان برای زیارت قبر من می‌آیند، به آن‌ها بگو از تربت من برای شفا برندارند چرا که خوردن تمام تربت‌ها حرام است الا تربت جدم حسین(ع)»، شفا بودن تربت امام حسین(ع) یک امر مشهوری است.

این پژوهشگر حوزوی خاطرنشان کرد: ابوهاشم می‌گوید امام هادی(ع) در سامرا بیمار شده بودند و  فرمودند «کسانی را بفرست برای کربلا تا برای من دعا کنند»، برخی از افراد گفتند شما امام(ع) هستید و خودتان دعا کنید، امام(ع) فرمودند «درست است من امام هستم ولی خدا دوست دارد در برخی از بقعه‌ها مانند بقعه حسین بن علی(ع) خوانده شود».

نام حسنین را چه کسی انتخاب کرده است؟

حجت‌الاسلام والمسلمین نظری منفرد با بیان این‌که اسم حسین برای سیدالشهدا(ع) یک اسم الهی است، بیان داشت: محمد بن سعد که شیعه نیز نبوده در کتاب طبقات نقل کرده «وقتی حسنین(ع) را خدمت پیامبر(ص) آوردند، پیامبر(ص) سؤال کردند، شما چه نامی برای این کودکان انتخاب کردید، افراد گفتند ما در انتخاب نام از پیامبر(ص) سبقت نمی‌گیریم، رسول‌الله(ص) نیز فرمود من در انتخاب نام فرزندانم از خدا سبقت نمی‌گیریم، در این هنگام جبرئیل نازل شده و گفت خداوند متعال می‌گوید من نام فرزندان هارون را برای فرزندان علی(ع) انتخاب کردم.

وی گفت: در کتاب‌ها نیز نقل شده که نام فرزندان حضرت هارون شبّر، شبیر و مشبر است که به زبان عربی حسن، حسین و محسن می‌شود و این‌ اسم‌ها از سوی خدا بر فرزندان پیامبر(ص) و امیرمؤمنان(ع) گذاشته شده است.

استاد حوزه علمیه قم درباره منزلت سیدالشهدا(ع) در پیشگاه خدا، پیامبر(ص)، حضرت زهرا(س)، امیرمؤمنان(ع) و امام حسن(ع) نیز خاطرنشان کرد: افزون‌بر آیه تطهیر که درباره طیبه خمسه که یکی از این افراد امام حسین(ع) هستند نازل شده است، آیه مباهله، آیه ذوالقربا، آیه خمس، سوره هل اتی، سوره فجر که مصادق اتم نفس مطمنه امام حسین(ع) و آیات دیگر در شأن و منزلت سیدالشهدا(ع) نازل شده است.

منزلت حسنین در نزد امیرمؤمنان و حضرت زهرا

وی افزود: یکی از اصحاب پیامبر(ص) به نام عبید ‌بن کعب که از جمله قاریانی بود که قرآن را از نبی‌اکرم(ص) گرفته است، می‌گوید من خدمت پیامبر(ص) نشسته بودم و دیدم حسین بن علی(ع) که کودک بودند، نزد رسول‌الله(ص) آمدند، پیامبر(ص) فرمودند «آفرین بر تو ای اباعبدالله، ای زینت آسمان‌ها و زمین» عبید بن کعب می‌گوید من به پیامبر(ص) گفتم، یا رسول‌الله(ص) شما زینت آسمان و زمین هستید، پیامبر(ص) فرمودند «ای عبید حسین نزد آسمانی‌ها بزرگتر است تا زمینی‌ها و در عرش خدا نوشته شده حسین چراغ هدایت و سفینه نجات است».

حجت‌الاسلام والمسلمین نظری منفرد با اشاره به کتاب‌های مسند احمد، بخاری، صحیح مسلم، اظهار داشت: ترمذی نقل کرده که پیامبر(ص) می‌فرمایند «حسن و حسین دو گل من و سیدان اهل بهشتند، کسی که حسین را دوست داشته باشد من و خدا را دوست دارد، خدا و من دوست داریم فردی را که حسین را دوست دارد»، الرشید، المبارک، القاب امام حسین(ع) هستند ولی مهم‌ترین لقب ایشان سید است.

وی با بیان این‌که امام علی(ع) تولیت وقف‌نامه‌ها را به حسنین(ع) می‌دادند به بیان شأن امام حسین(ع) در نزد پدر بزرگوارشان پرداخت و تأکید کرد: نقل شده امیرمؤمنان(ع) در جنگ جمل و صفین اجازه نمی‌دادند حسنین(ع) به میدان بروند و وقتی محمد بن حنیفه به امام(ع) گفت «پدر جان برادرانم را به جنگ بفرستید» امام علی(ع) فرمودند «حسنین(ع) فرزند پیامبر(ص) هستند ولی تو فرزند منی، حسنین(ع) چشمان من هستند و محمد تو دستان من، دست باید از چشم مراقبت کند»، در جنگ جمل نیز می‌فرمایند«از حسنین(ع) مراقبت کنید این‌‌ها فرزندان پیامبر(ص) هستند که اگر برای این دو بزرگوار اتفاقی بیافتد نسل رسول‌الله(ص) قطع می‌شود».

پیامبر چه چیزی را به حسنین اعطا کرد؟

این استاد حوزوی با اشاره به شأن امام حسین(ع) در نزد مادر گرامیشان نیز اظهار داشت: نقل شده است حضرت زهرا(س) روزی حسنین(ع) را نزد پیامبر آوردند و گفتند «پدر جان به فرزندانم چیزی اعطا کنید»، پیامبر(ص) نیز می‌فرمایند «من حلم و هیبتم را به حسن و شجاعت و سخاوتم را به حسین دادم»، امام حسن(ع) نیز درباره امام حسین(ع) می‌فرمایند «ای اباعبدالله هیچ روزی همانند روز تو سخت نمی‌شود، روزی که سی‌هزار نفر تو را محاصره کرده و گمان می‌کنند که امت پیامبر(ص) هستند و تو را می‌کشند در حالی که فکر می‌کنند با ریختن خون تو به خدا مقرب‌تر می‌شوند»./993/پ202/ی

ارسال نظرات