استاد حوزه علمیه:
عزاداری برای امام حسین مستحبی است که واجبات را حفظ می کند
خبرگزاری رسا ـ استاد حوزه علمیه با بیان این‌که در بین مستحبات عزاداری برای اهل بیت به ویژه سید الشهدا(ع) بسیار سفارش شده است، گفت: عزاداری برای امام حسین(ع) مستحبی است که همه واجبات را حفظ می کند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در کرمان، حجت الاسلام میرشفیعی استاد حوزه علمیه قم صبح امروز در مسجد قائم(عج) کرمان، گفت: در بین مستحبات عزاداری برای اهل بیت به ویژه سید الشهدا(ع) بسیار سفارش شده و در بعضی روایات به عنوان افضل اعمالی که انسان را به خداوند نزدیک می کند، نامیده شده است؛ عزاداری بر امام حسین(ع) مستحبی است که همه واجبات را حفظ می کند.
وی در ادامه گفت: به تعبیری می توان گفت عزاداری امام حسین(ع) واجب است زیرا در قرآن محبت و مودت به خاندان رسول خدا از طرف خداوند امر شده است؛ عزاداری در ایام عزا و جشن در مواقع شادی، اظهار محبت به اهل بیت است؛ به هر حال عزاداری واجب یا مستحب باشد تا کنون ضامن مذهب تشیع بوده است.
این استاد حوزه علمیه با اشاره به انواع مختلف عزاداری و اظهار ارادت به اهل بیت، اظهار داشت: عده ای روشنفکر عزاداری ها را کمتر می کردند و مواردی را حذف می کردند که امام خمینی توصیه کردند عزاداری ها باید به شکل سنتی ادامه پیدا کنند؛ این جمله امام فصل الخطابی بود که بسیاری از این توطئه ها را خنثی کرد.
این کارشناس امور دینی تأکید کرد: عزاداری ها انواع مختلفی دارد و بهترین آن ها آن است که معرفت ما را به سید الشهدا بیشتر کند؛ اما انبیا و اولیا برای عزاداری در هر فرصت مناسبی ذکر و یادی از سید الشهدا و مجلس گریه برپا می کردند؛ نخستین روضه خوان سیدالشهدا خداوند است که برای فرشتگان بیان کرده و جبرئیل مأمور شده برای انبیا روضه بخواند و آن ها گریه می کردند.
وی عنوان کرد: خاتم الانبیا گاهی به یاد مصیبت امام حسین(ع) می افتاد و گریه می کرد و دیگران را به گریه می انداخت؛ روزی رسول خدا به همسرش فرمود که خسته ام کسی به اتاقم وارد نشود؛ در همان حال امام حسین(ع) خردسال وارد شد و روی سینه پیامبر نشست و پیامبر دیگران را از این که حسین(ع) را بردارند منع کردند؛پس از آن فرزند خویش را می بوسیدند و گریه می کردند و می گفتند این بوسه ها جای شمشیر است.
حجت الاسلام میرشفیعی ادامه داد: در روایات گریه امام علی(ع) و حضرت زهرا(س) هم برای مصیبت سید الشهدا ذکر شده و گفته شده تا قیامت گریه می کنند؛ از انواع عزاداری هایی که مرسوم شده است استفاده کنید اما هیچ گاه از گریه غافل نشویم زیرا گریه بسیار ارزشمند بوده و قدمت طولانی دارد.
این استاد حوزه علمیه با اشاره به گریه امام حسن(ع) بر اباعبدالله، گفت: خود امام حسین(ع) فرمود کسی به یاد من بیفتد حزن در دلش وارد می شود؛ از نشانه های مؤمن این است که با بردن سه بار نام امام حسین(ع) منقلب و دگرگون شود؛ امام سجاد(ع) 36 سال بر پدر خویش گریه کردند و فعل حجت خدا فعل خدا است و این گریه حتما مفید بوده که از امام صادر شده است.
وی افزود: در بعضی روایت نقل شده اگر کسی شعری برای امام حسین(ع) بگوید و 50 نفر را بگریاند بهشت بر او واجب است؛ بهشت یعنی رستگار که بسیار با ارزش است و به هر کسی نمی دهند اما بسیاری از روایات وقتی به امام حسین می رسند و ارزش کار حسینی را معرفی می کند از تعبیر "بهشت بر او واجب است" استفاده شده است.
حجت الاسلام میرشفیعی عنوان کرد: حضرت مهدی(عج) هم برای جد خویش گریه کرده و گفته اند حال که کربلا نبودم هر صبح و شام گریه کرده و اگر اشکم تمام شد با خون گریه می کنم؛ این جمله امام زمان(عج) می خواهد برساند کسی که کربلا بوده لازم است به اباعبدالله یاری رساند و اگر نبوده باید برای ایشان گریه کند.
وی با اشاره به گره گشا بودن روضه و گریه بر امام سوم شیعیان، گفت: روضه امام حسین(ع) خیلی تشکیلات نمی خواهد و کسی کتابی را باز کند و بخواند و گریه کند مجلس روضه را برای خود برپا کرده است؛ بسیاری از بزرگان توصیه کردند که هر گاه به مشکلی بر خوردید روضه ای کوچک برای خودتان بخوانید که گره گشا بوده و فایده این عمل بسیار تجربه شده است./9704/پ202/ب4
ارسال نظرات