فضیلت زیارت اباعبدالله الحسین از زبان امام رضا

به گزارش خبرگزاری رسا در مشهد، مشهورترین روایت عاشورایی در کتاب «عیون اخبار الرضا» و گفت و گوی آن حضرت با ریان بن شبیب در نخستین روز ماه محرم آمده است. امام(ع) در آنجا سخنان اعجاب انگیزی درباره روز عاشورا و ثمره گریه بر امام حسین(ع) بیان می کنند و می فرمایند: «چهارهزار فرشته براى یارى جدم سیدالشهدا به زمین آمدند، ولى تقدیر الهى نبود و آن‌ها تا قیام قائم(ع) نزد قبرش با حال نزار و ژولیده باقى و از یاوران قائم(عج) هستند و شعارشان «یا لثارات الحسین» است».

این کتاب که یکی از جامع‌ترین کتاب‌ها درباره امام علی‌بن موسی‌الرضا(ع) است، احادیث حضرت در آن گردآوری شده است. این کتاب را شیخ صدوق نوشته که یک قرن پس از امام رضا(ع) زندگی می‌کرده است. او که اکنون مقبره‌اش در قبرستان ابن‌بابویه شهرری قرار دارد، ‌کسی است که به دعای امام زمان(عج) به دنیا آمد و موفق به دیدار ایشان شد. این کتاب چهار بخش «روایات مربوط به علی بن موسی الرضا(ع)، مجموعه مناظرات علی بن موسی الرضا(ع) با دیگر اندیشمندان و منتقدان در زمان مامون، مجموعه روایات نقل شده از زبان علی بن موسی الرضا(ع) به نقل از پدرانشان و مناظرات پدر و اجداد علی بن موسی الرضا(ع) با اندیشمندان زمانه خودشان» را شامل می شود.

به عنوان نمونه در بخش گفتارهای مستقیم امام رضا(ع) آمده است: هر کس روز عاشورا به دنبال انجام کارها و حوائج خود نرود، خداوند حوائج دنیا و آخرت او را بر آورده سازد و هر کس که روز عاشورا، روز مصیبت و حزن و گریه‏اش باشد، خداوند روز قیامت را روز شادى و سرورش قرار خواهد داد و در بهشت چشمانشان به دیدار ما روشن خواهد شد و هر کس روز عاشورا را «روز برکت» بنامد و براى منزلش چیزى در آن روز ذخیره کند، آنچه ذخیره کرده است، برکت نخواهد داشت و در روز قیامت همراه یزید، عبیدالله بن زیاد و عمر بن سعد- لعنهم‏ الله- در پست‏ترین درجه جهنم محشور خواهد شد.

یا در روایت دیگری از آن حضرت می خوانیم: «وقتی محرم فرا می‌رسید، پدرم خندان دیده نمی‌شد، حزن و اندوه تا پایان دهه‌ اول بر او غالب بود و روز عاشورا، روز حزن و مصیبت و گریه ایشان بود».

شاید مشهورترین روایت عاشورایی «عیون اخبار الرضا» را بتوان گفت و گوی حضرت با «ریّان بن شبیب» دانست، آنجا که ریّان می گوید: در اولین روز محرم به خدمت امام رضا(ع) رسیدم، حضرت فرمودند: آیا روزه هستى؟ عرض کردم: خیر، فرمود: امروز، روزى است که زکریا(ع) پروردگارش را خواند و گفت: «پروردگارا فرزندی پاک به من مرحمت بفرما، همانا تو دعای بندگان را می‌شنوی» و خداوند دعاى او را مستجاب کرد و به ملائکه دستور داد که به زکریا- که در محراب در حال نماز بود- بگویند که خدا به تو یحیى را مژده مى‏دهد، پس هر کس این روز را روزه بدارد و سپس دعا کند، خداوند همان طور که دعاى زکریّا را مستجاب کرد، دعاى او را نیز مستجاب مى‏کند.

در ادامه سخنان امام رضا(ع) خطاب به ابن‌شبیب می خوانیم: اگر می‌خواهى گریه کنى، بر حسین‌بن على بن ابی‌طالب(ع) گریه کن، زیرا او را همچون گوسفند ذبح کردند و از بستگانش، 18 نفر به همراهش شهید شدند که در روى زمین نظیر نداشتند، آسمان‌هاى هفتگانه و زمین‏ها به خاطر شهادتش گریستند و 4 هزار فرشته براى یارى او به زمین آمدند، ولى تقدیر الهى نبود و آن‌ها تا قیام قائم علیه السّلام نزد قبرش با حال نزار و ژولیده باقى هستند و از یاوران قائم(عج) هستند و شعارشان «یا لثارات الحسین» است.

امام رئوف در ادامه خطاب به صحابی خود می فرمایند: اى ابن شبیب! اگر به گونه‏اى بر حسین گریه کنى که اشکهایت بر گونه‏هایت جارى شود، خداوند هر گناهى که مرتکب شده باشى- چه کوچک، چه بزرگ، چه کم و چه زیاد- خواهد بخشید. اى ابن شبیب! اگر دوست دارى پاک و بدون گناه به ملاقات خدا بروى، به زیارت‏حسین برو! اى ابن شبیب! اگر دوست دارى ثوابى مانند ثواب کسانى که همراه حسین بن على(ع) شهید شدند داشته باشى، هر گاه به یاد او افتادى بگو: «یا لَیْتَنِی کُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً» (اى کاش با آنان مى‏بودم و به فوز عظیم می‌رسیدم). ابن شبیب! اگر دوست دارى با ما در درجات عالى بهشت همراه باشى، در اندوه ما اندوهگین باش و در خوشحالى ما خوشحال! بر تو باد به ولایت ما، زیرا اگر کسى سنگى را دوست داشته باشد، خداوند در روز قیامت او را با آن سنگ محشور خواهد کرد./934/د101/ب5