۰۱ دی ۱۳۹۳ - ۲۱:۲۲
کد خبر: ۲۳۷۰۶۲
استاد حوزه و دانشگاه:

مقام مخلَص، خاص ائمه اطهار است

خبرگزاری رسا ـ استاد حوزه علمیه خواهران مشهد با اشاره به این که مقام مخلَص، مخصوص ائمه معصومین(ع) است، گفت: این بزرگواران قابلیت های خود را ابراز کردند، از این رو خداوند دستان آن ها را گرفته است و به مقام مخلَصین رسانده است.
ائمه اطهار

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، زهرا حیدری، استاد حوزه علمیه مشهد، امروز در سلسله نشست های اخلاقی این مدرسه که با محوریت تفسیر زیارت جامعه کبیره برگزار شد، با اشاره به فراز «مخلِصین فِی تَوحیدِ الله، سلام بر شما که خالص شده در توحید الهی هستید.»، گفت: خداوند ائمه اطهار(ع) را برای خود خالص کرده و برگزیده است.

 

وی به تفاوت میان جایگاه «مخلِص» و «مخلَص» پرداخت و ابراز کرد:«مخلِص» تصفیه کننده چیزی از ناخالصی ها است و «مخلَص» خالص شده است؛ «مخلِصین» به کسر لام به اواسط راه تکامل، اشاره دارد، یعنی انسان با توفیقات الهی موفق می شود که این مسیر را طی کند، در حالیکه «مخلَصین» به مراحل تکامل نهایی، اشاره دارد

 

حیدری افزود: توحید دارای مراتبی است؛ مرتبه نخست آن، مراتبی از توحید و خداشناسی است که برای عموم مردم قابل فهم است، مانند خالق بودن خداوند متعال که برای همه قابل فهم است.

 

این کارشناس مذهبی ادامه داد: درجه بالاتر از توحید از مسائل عمیق و دقیقی است که تصور و ادراک آن مشکل است و جز نخبگان میدان معرفت به آن دسترسی ندارند.

 

وی گفت: علامه طباطبایی چنین نقل می کنند که استادمان آیت الله قاضی برخی از مسائل توحیدی را برای شاگردان خصوصی خود نیز بیان نمی کردند و فقط در جمع بعضی از اصحاب سر بیان می کردند.

 

این استاد حوزه و دانشگاه ابراز کرد: مرتبه سوم توحید، مرتبه ای است که مخصوص پیشوایان معصومین(ع) است و نوادر و خواص نیز به آن مرحله نمی رسند. این همان مرتبه ای است که حضرت علی(ع) می فرمایند:«ما کنت اعبد رَبا لَم اره، من عبادت نمی‌کنم پروردگاری را که ندیده‌ام.».

 

حیدری افزود: بالاترین مقام توحید، مرتبه ای است که به مرحله صدور یا ظهور اصلا نرسیده است و به قلمرو و امکان نیامده؛ از این رو حتی ائمه معصومین(ع) نیز به آن دسترسی ندارند و مختص ذات الهی است.

 

این کارشناس مذهبی با اشاره به این که باید توحید در گفتار را رعایت کنیم، اظهار کرد: حضرت ابراهیم به عنوان اسوه و الگو، ادب توحیدی را به انسان یاد می دهند، در آیه 78 تا81 سوره شعرا حضرت ابراهیم می فرمایند: «الَّذِی خَلَقَنِی فَهُوَ یَهْدِینِ ، وَالَّذِی هُوَ یُطْعِمُنِی وَیَسْقِینِ، وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ یَشْفِینِ و همان کسى که مرا آفریده و او هدایتم مى‏کند و همان که مرا طعام مى‏دهد و سیرابم مى‏کند و چون بیمار شوم او مرا شفا مى‏دهد».

 

این استاد حوزه علمیه خواهران مشهد گفت:حضرت ابراهیم(ع) نه تنها هدایت، مرگ و حیات را به خدا نسبت می دهند؛ بلکه سیراب کردن، شفا دادن را نیز از خدا می دانند؛ از این رو ما نیز باید آب، غذا و دارو را وسیله دانسته و خداوند را عامل اصلی بدانیم.

 

وی با اشاره به این که تنها محبوب حقیقی خداوند متعال است، ابراز کرد: محبت هایی چون محبت به پدر و مادر و فرزند، ارزشمند هستند؛ چرا که در راستای محبت خداوند هستند، اما اگر تعارضی بین محبت به خدا و دیگران پیش آید، محبت خداوند مقدم بر دیگر محبت ها است.

 

حیدری با خاطرنشان کردن این نکته که اطاعت در حد عصمت، ریشه در محبت و عشق به خداوند متعال دارد، افزود: انسان در روز قیامت با کسی محشور می شود که دوستش دارد، امام رضا(ع) به ابن شبیب(ع) فرمودند: «ولایت اهل بیت را بپذیرید؛ زیرا اگر کسی ولایت سنگی را بپذیرد با همان سنگ محشور می شود»./1309/پ202/ب6

ارسال نظرات