نشست «نقد و بررسی کارنامه تاریخ‌نگاری انقلاب اسلامی» برگزار شد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، علیرضا ملایی توانی دانشیار تاریخ ایران در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در نشست «نقد و بررسی کارنامه تاریخ‌نگاری انقلاب اسلامی» که بعد از ظهر امروز یکشنبه 19بهمن ماه به همت کارگروه تاریخ و باستان‌شناسی در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد، با بیان اینکه ما درباره تاریخ انقلاب و یا رویدادهای تاریخی آن صحبت نمی کنیم، اظهار کرد: بحث اصلی ما در رابطه با نقد تاریخ نگاری انقلاب و آثار نگاشته شده در رابطه با تاریخ انقلاب است.
وی افزود: انقلاب ها پدیده های خاص و جذابی هستند و دانشمندان بسیاری در این رابطه تحقیق می کنند، در رابطه با انقلاب اسلامی نیز ده ها سمینار و مقاله نوشته شده است و طیف های مختلفی درباره آن اظهار نظر کرده اند و جریان های معاند، سلطنت طلب ها و اپوزیسیون آثار مختلفی در رابطه با انقلاب داشته اند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه هر کشور و هر پدیده انقلابی تاریخ نگاری رسمی دارد، اظهار کرد: آثار رسمی زیادی در رابطه با انقلاب منتشر شده است و ضعف ها و کاستی ها در رابطه با تاریخ نگاری رسمی وجود دارد.
مولایی اظهار کرد: تاریخ نگاری رسمی روایت حکومت درباره انقلاب و تفسیر و خوانش درباره رویدادهای تاریخی، تحلیل، برداشت و روایت حکومت نظام درباره انقلاب با حمایت های سیاسی و مادی حکومت تهیه می شود و نوعی تاریخ نگاری هدایت شده و بر اساس نیاز های خاص حرکت می کند و مقبول حکومت است و آنها را بازتاب می دهد.
وی این نوع تاریخ نگاری را نگاه درونی و وفادارانه به حکومت دانست و افزود: شعارها و مبانی این تاریخ نگاری بر اساس نگاه حکومت است.
این استاد دانشگاه با اشاره به متن های که در رابطه با انقلاب از سوی نهاد ها، دستگاه ها، مطبوعات تاریخ نگاری می شوند اظهار کرد: در انقلاب ریشه ها و روایت ها رسمی و از سوی حکومت ها است و این ها تاریخ رسمی بدون اینکه نقد شود و توجه به کاستی های آن شود، نگاشته می شود و گاهی دچار تعارض و تناقض است.
مولایی با بیان اینکه چرا تاریخ نگاری انقلاب فربه شده است، گفت: نخستین علت به واسطه نیازهای که به این نوع تاریخ نگاری وجود دارد، دلیل دوم تلاش به بازار مصرف رسانه ها، مطبوعات، رادیو و تلویزیون و نهاد های داخلی است، دلیل سوم سیاسی شدن این حوزه است و این حوزه به ابزاری برای پاسخ نهاد قدرت است تا به مسایل علمی پاسخ داده شود.
وی رقابت های ساختگی بین نهاد ها را دلیل دیگر بازار تاریخ نگاری انقلاب دانست و اظهار کرد: فقدان حرفه تاریخی مستقل در کشور برای اینکه مورخانی بدون وابستگی کار تاریخ نگاری را عرضه کنند از دلایل ضعف تاریخ نگاری های است که در رابطه با انقلاب نگاشته می شوند.
این استاد دانشگاه در ادامه گفت: فقدان استقلال عمل در مرکز دولتی و در دانشگاه ها، فقدان فضاهای گفتمانی بدونه حاشیه باعث تاریخ نگاری ضعیف و غیر علمی است.
مولایی افزود: تاریخ نگاری در فضای بسته و بدون فعالیت های رقیب و صدای منتقدان روبه ضعف می رود و نقدانه تحلیل نمی شود.
وی وجود خط قرمزها در منابع و تحلیل و برداشت شخصی را از عوامل تاریخ نگاری ضعیف دانست و گفت: فقدان رقابت علمی، فقدان ارتباطات بین المللی سبب ضعف و سیاسی شدن نهادهای مرتبط تاریخ نگاری است و این گونه تاریخ نگاری به ابزار سیاسی تبدیل می شود./818/پ202/ب4