دعا وسلیه‌ای برای دفع بلا است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، خانم اکرمی، استاد حوزه علمیه خواهران مشهد، امروز در سلسله نشست های حلقه های معرفت که با موضوع « اخلاقی تربیتی» در رواق دارالاجابه حرم مطهر رضوی برگزار شد، اظهار کرد: رفتار و حرکات پدر و مادر تأثیر مستقیم بر فرزند دارد.
وی افزود: موقع خواستن نیازی از خداوند، اضطرار خود را نشان بدهید اما اصرار برای نیاز نداشته باشیم؛ بلکه همیشه در مقام رضا و تسلیم باشیم.
اکرمی به مصلحت برآورده نشدن دعاها اشاره و اظهار کرد: گاهی حاجت های ما بلایی را از ما دفع می کنند و گاهی نیز با تأخیر برآورده می شود.
این استاد حوزه علمیه خواهران مشهد در پاسخ به این پرسش در برابر فشار اقتصادی چه کنیم؟ گفت: از عوامل معنوی روزی نباید غافل بشویم، باید به دنبال جلب روزی باشیم؛ برکت بذر پنهان است؛ از این رو برکت را از خداوند متعال بخواهیم.
بخشیدن دیگران، آرامش را به ارمغان می آورد
اکرمی به اهمیت و جایگاه کنترل خشم اشاره کرد و افزود: بر اساس آیه «وَسَارِعُواْ إِلَى مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّکُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِینَ،الَّذِینَ یُنفِقُونَ فِی السَّرَّاء وَالضَّرَّاء وَالْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَاللّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ»، متقین کسانی هستند که در پنهان و آشکار انفاق می کنند و خشم کنترل کنند و مردم را عف می کنند.
این کارشناس مسایل خانواده ابراز کرد: از خداوند متعال بخواهیم که در کنترل خشم ما را کمک کند، کنترل خشم ابتدا سخت است اما زمانی که کنترل شد، حقیقتا لذت بخش می شود.
وی به حکمت مصائب و مشکلات اشاره و تصریح کرد: انسان ها و اتفاقات اطراف ما وسیله ای هستند که ما را به خدا برسانند. اذیت و آزار دیگران را ببخشید؛ چرا که کینه، انرژی نماز و دعا را از ما می گیرد.
این استاد حوزه علمیه خواهران مشهد با اشاره به آیه «وَ لیعفوا وَ لیصفحوا أَلا تُحبّون ان یَغفر اللَّه لَکم، عفو کنند و چشم بپوشند آیا دوست نمىدارید خداوند شما را ببخشد.»، گفت: اگر دیگران را ببخشید، اولین بهره را خودتان می برید و به آرامش می رسید، عفو ما باید با صفح همراه باشد، یعنی چشم پوشی که به دنبال اذیت و منت نباشد.
وی با اشاره به این که زمانی که افراد گناه می کنند، روح آن ها آزار می بیند، گفت: خداوند متعال می فرماید: «لَو عَلم المُدبرون عَنی کَیف اشتیاقی بِهم وَ انتظاری الی تَوبتهم لَماتوا شَوقا الی و لقطعت اوصالهم... اگر آنها که به من پشت کرده‌اند، می‌دانستند که اشتیاقم به آنان و انتظارم برای بازگشتشان چگونه است، قطعا از شدت شوق می‌مردند و بند بند پیکرشان از هم گسسته می شد.»/1309/پ202/ب4