زندگی نخستین روحانی شهید بلژیکی مستند می‌شود/عشق امام رضا عامل شیعه شدن عبدالله/طرح پرچم داعش برای سال 2010 است
به گزارش سرویس اندیشه خبرگزاری رسا، محفل سینما روایت با اکران و بررسی فیلم مستند «ققنوس» با حضور کارگردان جمشید بیات ترک و عباس کریمی منتقد و کارشناس سینما در مجتمع فرهنگی هنری اسوه برگزار شد.
شهادت نخستین روحانی بلژیکی زبان
جمشید بیات ترک، کارگردان فیلم مستند «ققنوس» در ابتدای مراسم با توضیحاتی گفت: این مستند با موضوع مقایسه اسلام تکفیری و اسلام واقعی ساخته شده است و به ترور و شهادت یک روحانی بلژیکی مغربی‌الاصل شیعه در مسجدی در بروکسل و نشانه رفتن انگشت اتهام به سمت نیروهای تندرو تکفیری هم چون داعش می‌پردازد.
وی در ادامه افزود: حجت‌الاسلام و السلمین شیخ عبدالله دحدوح در کشور بلژیک به دنیا آمد. وی که مغربی الاصل بود تحت تأثیر معارف اهل‌بیت(ع) به مذهب تشیع گروید و به علت علاقه شدید به اسلام و فرهنگ اهل‌بیت(ع) در سال 1359 برای تحصیل علوم حوزوی وارد حوزه علمیه قم شد.
ترک اظهار کرد: وی پس از طی یک مرحله تحصیل و کسب نخستین مبانی و معارف اسلامی، جهت تبلیغ مسائل اسلامی به کشورش بلژیک بازگشت و در کنار فعالیت‌های خود مدرک کارشناسی علوم طبیعی را نیز از دانشگاهای بلژیک دریافت کرد.
کارگردان مستند «ققنوس» گفت: عمران که رهبر سازمان شریعت بلژیک است که به خاطر تهدیدهایی که در جامعه بلژیک داشته است، در حال حاضر در زندان به سر می‌برد. او بارها عنوان کرده که باید نماد بت پرستی را در بلژیک پایین بریزیم. او صحبت‌هایی انجام می‌دهد که به بحث ما در فیلم کمک می‌کند. او در جایی رسما به مسیحی‌ها و اروپایی‌ها اعلام می‌کند که باید از این جا بروید؛ این یکی از موضوعاتی است که در فیلم به روی آن تاکید شده است.
وی تصریح کرد: گویا اسلام صحبتی از دموکراسی ندارد! این فرد در سال 2014 این فرد به طور آزادانه در بلژیک فعالیت داشته و اعلام می‌کرده که ادیان دیگر باید از بین بروند. در مورد این فرد فیلم‌های زیادی ساختند؛ یکی از ویژگی‌های این فرد این است که به 4 زبان صحبت می‌کند.
ترک بیان کرد: ما در ادامه کارمان متوجه شدیم که بسیار قبل‌تر از این که داعش مطرح شود، پرچم داعش دیده می‌شود! این در حالی است که برخی از این تصاویر در سال 2010 گرفته شده؛ درست زمانی که در سوریه و دیگر کشورهای خاورمیانه داعش مطرح نبود و وجود نداشت.
وی یادآور شد: از دیگر نکاتی که در فیلم وجود دارد، این است که ما متوجه می‌شویم نزدیک به 2000 جنگجوی داعشی که در سوریه وجود دارد، اروپایی هستند. آن‌ها یا والدینی اروپایی داشتند یا نسل دوم مهاجرین هستند. از این تعداد 500 نفر داعشی از کشور بلژیک هستند. در حال حاضر دغدغه اروپا و بلژیکی ها این است که اگر قرار باشد این افراد بعد از جنگ به اروپا بازگردند قرار است چه اتفاقی بیافتد؟!
کارگردان مستند «ققنونس» همچنین در ادامه درباره حضور وزیر کشور بلژیک بر سر صحنه شهادت دحدوح گفت: او اعلام می‌کند که ما اقدام تروریستی به وجود آمده را محکوم می‌کنیم. از آنجایی که بلژیک کشوری است که تمام ادیان در کنار هم زندگی می‌کنند، این رفتارها نیز به دلیل این می‌تواند باشد که چهره خود را حفظ کنند.
بیات در ادامه گفت: یکی از نکات جالب این است که بر خلاف این‌که همواره بعد از رخ دادن چنین اتفاقاتی تنش‌های قومی و قبیله‌ای به وجود می‌آید و تمام افراد در انتظار نوع برخورد شیعیان بودند، اما آن‌ها تصمیم می‌گیرند به صورت قانونی و به دور از تشنج این مسئله را پی‌گیری کنند. حجت‌الاسلام و المسلمین شیخ عبدالله دحدوح رابطه بسیار خوبی با جوان‌ها داشت در حقیقت بارها بارها در فیلم توسط افراد مختلف می‌بینیم که به این موضوع اشاره شده است.
وی در ساخت این مستند گفت: از آنجایی که تهیه کننده این مستند خود تحقیقات گسترده‌ای درباره مسلمان‌ها و شیعه‌ها در اروپا داشته، بلافاصله بعد از این اتفاق و شهادت حجت‌الاسلام و المسلمین شیخ عبدالله دحدوح به بلژیک رفتیم تا ببینیم که این رخداد آیا ارزش مستند سازی دارد یا خیر؟! در مجموع سه سفر آنجا داشتیم و از تصاویری که از دوربین‌های ضبط شده به دستمان رسید، در مستند استفاده کردیم.
ترک ادامه داد: او با سفری که به ایران انجام می‌دهد، به امام رضا(ع) علاقه مند می‌شود. او در سفر به ایران عاشق اهل‌بیت(ع) شد و ارادت عجیبی به امام رضا(ع) پیدا کرد. اما این فرد سنی که بعد شیعه شد، در نهایت روحانی و امروز نیز شهید شده است، توانست توجه جوان‌ترها را به خود جلب کند و این نکته بسیار مهمی بود. جوان‌ها بدون دحدوح سرگردان بودند. شهیدی که رفتنش جوان‌ترها را سرگردان کرد.
زوایای دوربین مانع کسالت آوری مستند شد
عباس کریمی منتقد و کارشناس سینما نیز اظهار کرد: بهتر است که ابتدا از نام فیلم شروع کنیم؛ فکر می‌کنم که اسم فیلم بسیار درست انتخاب شده است؛ روحانی که سوژه اصلی فیلم هست، در آتش می‌سوزد و به شهادت می‌رسد! در پایان 7 هزار نفری را که مشاهده می‌کنیم برای اعتراض آمده‌اند، گویا از تفکر این شهید پیروی می‌کنند.
وی ادامه داد: ما با یک مستند پرتره روبرو هستیم که محور اصلی فیلم قرار دارد و با افراد دیگر متفاوت است. دلایل این تفاوت عبارت است از این روحانی شهیدی که ابتدا اهل تسنن بوده و بعد شیعه شده است؛ اولین روحانی بوده که به زبان بلژیکی تسلط داشته است و با جوان‌ترها ارتباط خوبی داشته است. این‌ها مواردی بوده که می‌تواند توجه به چنین سوژه‌ای را بیشتر کند. در حقیقت اولین روحانی بلژیکی زبان به شهادت رسیده که توانسته توجه افراد بسیاری را به خود و دین اسلام جلب کند.
کریمی عنوان کرد: جایگاه قرار گرفتن دوربین‌ها در برخی از موارد کمی‌کسالت را به مخاطب انتقال می‌داد؛ این در شرایطی است که ما فیلم را با یک حادثه شروع می‌کنیم. برای این که ریتم بیشتر شود، اگر با دو دوربین برخی از صحنه‌ها فیلمبرداری می‌شد، شاید این حس بهتر انتقال پیدا می‌کرد و همچنین دست تدوین‌گر برای خلاقیت بازتر بود. دوربین از زوایای مختلف باعث می‌شود که مخاطب تغییر دیدگاه بدهد و بتواند از زاویه‌های گوناگون به سوژه‌ها نگاه کند.
این منتقد سینما در ادامه اظهار داشت: مصاحبه‌هایی که در فیلم شاهد هستیم، به نظرم خوب انجام شده است. کمتر فیلم مستندی را دیده‌ایم که از مصاحبه به نوعی استفاده کند که فیلم به سمت یک مستند به سمت گزارش نرود؛ اما در این مستند مصاحبه ها به اندازه بود. از طرفی مصاحبه شونده‌ها افرادی بودند که به روند فیلم کمک می‌کردند. انتخاب افراد یکی دیگر از نکات مهم در این شیوه کار است که در این جا به درستی اتفاق افتاده است. در جایی از فیلم که اشاره دارد و اعلام می‌شود که این افراد دیگر به سوریه و لبنان و یمن نمی‌روند تا بجنگند؛ اما باید به طور واضح گفته می‌شد که اگر این افراد نمی‌روند برای این که با نیروهای کاذب و داعشی همراه نشوند.
کریمی در ادامه افزود: در مصاحبه‌هایی که شاهد بودیم نیز بهتر بود از دو دوربین استفاده می‌شد که بتوان از کسالت بیننده فاصله گرفت و او نیز بتواند از سایر زاویه های دیگر به آن‌ها نزدیک شود. البته با این که پلان‌های خارجی با یک دوربین گرفته شده، موافق هستم.
وی در پایان خاطرنشان کرد: کارهایی که توسط گروهک‌های تروریستی در منطقه انجام می‌شود، باعث تخریب چهره مسلمان‌ها در جهان شده است. ما به عنوان یک ایرانی و مسلمان به راحتی این تفکیک را بین خودمان و آن‌ها انجام می‌دهیم؛ اما در سایر کشورها و دیگر مردم جهان این گونه نیست. ساختن چنین فیلم‌هایی که مرز بین حق و باطل را به تصویر می‌کشد، بسیار لازم است و امیدوارم برای ساخت آثاری از این دست، برنامه‌های بلند مدتی نیز وجود داشته باشد.
/993/503/گ