سجایای اخلاقی و انسانی امام جواد به حدی بود که همه را مجذوب خود می‌کرد
حجت الاسلام سید ودود اصل نژاد، معاون تهذیب مدرسه علمیه طالبیه تبریز در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا در تبریز، یکى از ابعاد بزرگ زندگى ائمه را بعد فرهنگى آن دانست و گفت: این پیشوایان بزرگ هر کدام در عصر خود فعالیت فرهنگى داشته در مکتب خویش شاگردانى تربیت مىکردند و علوم و دانش‌هاى خود را از سوی آنان در جامعه منتشر مىکردند.
وی افزود: سخن شیخ مفید مبنى بر آن که مأمون شیفته ابوجعفر بود نشان از فضیلت بالای آن امام داشت، زیرا مأمون مىدید آن امام با آن سن و سال اندک در فضل، حکمت، علم، آداب و کمال عقل تا چه اندازه والا است.
این استاد حوزه ادامه داد: علمیت آن حضرت به حدی بود که هیچ کدام از دانشکندان هم عصر آن حضرت با وى برابرى نمىکردند، از این رو مأمون عباسی دختر خویش را به همسرى امام جواد(ع) درآورد و در بزرگداشت و اکرام آن حضرت بسیار تلاش مىکرد.
وی ابراز داشت: از شاگردان مکتب علمی این امام بزرگ چهرههاى درخشان و شخصیت‌هاى برجستهاى مانند على بن مهزیار، احمد بن محمد بن ابى نصر بزنطى، زکریا بن آدم، محمد بن اسماعیل بن بزیع، حسین بن سعید اهوازى، احمد بن محمد بن خالد برقى بودند که هر کدام در مسائل علمى و فقهى وزنه خاصى به شمار مىرفتند و برخى داراى تألیفات متعدد بودند.
معاون تهذیب مدرسه علمیه طالبیه تبریز افزود: حضرت جواد(ع) در داشتن تمام صفات زیبای اخلاقی و انسانی سرآمد بود، پارسایی، علم و دانش و بخشندگی آن امام سبب شد تا او را با القاب جواد، تقی، مرتضی و منتجب شناخته شود، اما در میان القاب حضرت، لقب ابن‌الرضا به خاطر شکوه و جلال امام رضا(ع) در میان مردم شهرت بیشتری داشت.
وی با اشاره به روایتی از امام رضا(ع)، تأکید کرد: حضرت رضا(ع) در مورد منزلت فرزندش امام جواد(ع) و مادر مکرمه آن حضرت، به یارانش فرمود؛ من دارای پسری شده‌ام که همچون موسی شکافنده دریاهای علم است و مانند عیسی مادری پاک دارد./854/303/ب2