آزادی روح انسان از بند اسارت جزء مهمترین رسالتهای پیامبران است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، سیزدهمین جلسه تفسیر سوره دخان آیتالله سید محمدتقی مدرسی، در شب سیزدهم ماه مبارک رمضان در بیت وی در تهران برگزار شد.
وی با قرائت آیات 35 تا 38 سوره مبارکه دخان بیان کرد: خدا در درون هر انسانی یک شیر خلق کرده است، این شیر برای اینکه بتواند آزاد شود دو راه وجود دارد. اول آنکه با قدرت خودش بتواند از بند رها شود و دوم اینکه نیرویی از بیرون به آن کمک کند.
وی افزود: شیر گرفتار در درون هر فردی عقل اوست. عقل یک آینه تمام قد شفاف است که حقایق را منعکس میکند و همچنین نمادی از کل حقیقت کائنات در درون انسان است. مهمترین رسالت پیامبران این بوده که سنگینی را از دلهای مخلوقات از بین ببرند و روح فرد را از بندهایی که اسیرش کرده، آزاد کنند.
آیتالله مدرسی با بیان روایتی اظهار کرد: مولاعلی(ع) فرمود این عقلهایی که زیر غفلتها دفن شده را پیامبران الهی نجات میدهند. با از بین بردن غفلتها می توانیم به چند بصیرت برسیم. اول اینکه ما و کائنات همگی از جنس هم هستیم، شاید ترکیب انسان و خاک متفاوت باشد ولی در نهایت یکی هستند. امیرالمؤمنین(ع) در این رابطه میفرماید انسان نمادی از یک جهان است.
این مفسر قرآن بیان کرد: دومین بصیرتی که درمییابیم این است که تمامی این دقت و نظم انسان و تمامی جهان هستی یک مدبر دارد. خدا میفرماید: انسان بر روی عرش نشست اما نه در جایگاه حکومت بلکه برای استراحت. حکومت بزگترین و کوچکترین اتفاقی به دست خداست.
وی در ادامه توضیح داد: پیام این آیات این است که اگر ما از راهی که خدا برایمان تعیین کرده منحرف شویم دچار عذاب خواهیم شد. این عذاب ممکن است به صورت تنبیه و بسیار جزئی باشد یا آنقدر بزرگ و سهمگین میشود که از تصور بشر خارج است.
آیت الله مدرسی در مورد پیام کل سوره دخان گفت: انسان و تمامی مخلوقات بیدلیل خلق نشدهاند و همه هدفی دارند و باید به سمت هدفشان حرکت کنند. خدا در قرآن دو نوع آیه برای کسانی که دچار غفلت میشوند آورده است. اول آیات آفاقی که معنای آیاتی است که برای افراد و موجودات دیگر اتفاق افتاده است و دوم آیات انفسی، یعنی هر چیزی که در آفاق است در دل ما نیز وجود دارد.
وی اظهار کرد: به دلیل اینکه تمدن فرعون بسیار منحصر به فرد است، داستان فرعون حتی از نظر جهانیان نیز مهم است؛ اما داستان دیگری در مورد قومی به نام همییر بیان میشود. آنها قبیلهای بزرگ در یمن بودند که اصل عربها در آنجا زندگی میکردند. حاکمی عاقل و صالح به نام توبه در بین آنها بود که که نوید آمدن حضرت رسول(ص) را به افرادش داد. وی به اسلام گروید با اینکه حتی نتوانست حضرت محمد(ص) را ملاقات کند.
مفسر قرآن کریم ادامه داد: پیامبر اسلام(ص) دراین مورد فرمودند با اینکه قوم توبه قومی خطاکار بودند و و دچار عذاب الهی شدند ولی شخص توبه انسانی درست بود چون که قبل از مرگش اسلام آورد. ما نیز در برابر حضرت ولیعصر(عج) باید اینگونه باشیم، شاید مرگ مهلت ندهد که ایشان را ملاقات کنیم ولی باید ایمان خود را به ایشان حفظ کنیم.
وی افزود: مفسران میگویند آیه بعدی اشاره به قریش دارد ولی قرآن کتابی برای همه زمانهاست یعنی این آیه را به اقوام و افراد دیگر نیز میتوان نسبت داد و تفسریش این است که مرگ هیچ کسی بیدلیل و بیبرنامه نیست، مثلاً مرگ میتواند از طریق بلایی طبیعی باشد مانند مرگ فرعونیان که در یک لحظه از بین رفتند و دلیل این نوع مرگ، انحراف و ظلم آن قوم است.
وی افزود: اگر خوب دقت کنیم، میبینیم که حاکم این نظام دقیق، آن را بیدلیل خلق نکرده است و حتماً عدل و قسطی نیز برقرار است.
آیت الله مدرسی افزود: خدا دو مرگ را بیان کرده است در حالی که ما تصور میکنیم یک مرگ است! مرگ اول، ترک همین دنیاست و مرگ دوم ترک برزخ است که با صدای صوراسرافیل همه میمیرند و قیامت برپا میشود./202/9597/ب1