ریختن آبروی افراد در رسانهها وحدت جامعه را از بین میبرد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت‌الله عبدالله جوادی آملی امروز در درس خارج تفسیر خود در مسجد اعظم در ادامه تفسیر سوره مبارکه حجرات گفت: قرآن کریم در بحثهای حکمت نظری، برهان اقامه میکند و مثلا میگوید خدا هست و برهان آن را میآورد، در بحثهای حکمت عملی مانند استقرار نظام، تمدن یک ملت، قرآن خود را شفا معرفی میکند و راهکار آن را هم نشان میدهد، هرگز نمیگوید که شما متمدن باشید اما راهکار آن را نگوید، بخشی از آنها بهداشت و پیشگیری است و بخشی از این مواعظ درمان است.
وی با اشاره به اینکه قرآن کریم درباره وحدت جامعه میفرماید که به حبل خداوند اعتصام بیابید، ادامه داد: این حبل الهی، تار و پودی دارد که تار و پود آن قرآن و اهلبیت(ع) است، وحدت جامعه سفارشی نیست، ساختار انسان را مشخص کرد و چه قدر زیبا انسان را معین کرد، خواستههای انسان و قوای انسان را تفکیک کرد، اینکه کشور سه قوه میخواهد از ساختار درون انسان برداشتهاند، قرآن کریم به همه اینها اشاره کرده و دستور داده است.
مفسر برجسته قرآن کریم با اشاره به اینکه قرآن کریم فرمود هر کسی با آبرو زنده است و آبروی هر کسی هم محترم است، اظهار کرد: اگر کسی منکری مرتکب شد، راه علاجش امر به معروف و نهی از منکر است که دوستانه با او در میان بگذارد نه اینکه در غیاب عیبجویی کند، با منکر که نمیشود جلوی منکر را گرفت، اگر کسی واقعا مشکلی دارد بر همه ما واجب است که او را راهنمایی کنیم، امر به معروف غیر از سخنرانی و تعلیم و ارشاد و موعظه است، اینها واجبات دیگر است.
وی بیان کرد: امر به معروف و نهی از منکر این است که شخصی که عالما و عامدا دارد معصیت میکند، اینجا جای تعلیم نیست، بلکه جای فرمان است، اگر جای سهو و نسیان و نادانی و خطا باشد، معذور است و باید آن نقص را برایش جبران کرد، اما کسی که عالما عامدا گناهی انجام میدهد، باید به او امر به معروف و نهی از منکر کرد و اگر او حرف آن آمر به معروف و نهی از منکر را گوش نکرد، غیر از گناهی که مرتکب میشود، گناه دیگری نیز مرتکب شده است.
حضرت آیت‌الله جوادی آملی با اشاره به اینکه عیبجویی غیر از آبروی دیگری را بردن اثری ندارد، گفت: به جای امر به معروف و نهی از منکر نباید عیبجویی بکنیم که دو گناه دارد، همه ما به آبرو زندهایم و هیچکس نمیتواند بگوید که من آبرویم را دوست ندارم و هیچ کس حق ندارد آبرویش را ببرد، آبروی ما، امانتالله است نزد ما، در حدیث است که مؤمن را خداوند آزاد آفرید اما اجازه نداد که آبروی خود را ببرد و کاری بکند که حیثیتش از بین ببرد.
وی گفت: کسی که آبروی اسلام و مسلمانان را از بین برده است، او دیگر مسلمان و مؤمن نیست و بر همه مؤمنان واجب است که او را سر جایش بنشانند، کسی که خودش متجاهر به فسق است و گناهی را علنی مرتکب میشود، دیگر غیبتش جایز است، برای اینکه اهانت به او نیست، آبروی مؤمن امانت است و انسان امینالله است درباره آبرو و حق ندارد آبروی خود را بریزد و وقتی خودش حق نداشت، دیگری هم به طریق اولی حق ندارد، از این جهت گفتهاند حرمت مؤمن از حرمت کعبه بالاتر است.
استاد برجسته درس اخلاق حوزه علمیه گفت: عیبجویی کردن مردم، مسخره کردن مردم، هتک حیثیت مردم و چیزی را بدون تحقیق در رسانهها نوشتن و بعد تکذیب کردن، اینها جامعه را لرزان میکند و افراد را خانهنشین و از جامعه جدا میکند، دیگر نه فرهنگی به وجود میآید و نه تمدنی، این دستورها برای این است که جامعه متمدن بشود.
وی با اشاره به اینکه ما حق نداریم جامعه را بلرزانیم، ادامه داد: وقتی جامعه معتصم به حبل خداوند است که حیثیت افراد حفظ شده باشد، عترت و قرآن زمینی نیستند، این کتاب آویخته شد و بعد جلوی مسخره کردن را گرفته است، در حضور بخواهی آبروی کسی را ببری بد است و اگر در غیاب بخواهی آبروی کسی را ببری بد است، غیبت کردن جامعه را تکهتکه کردن است، اگر کسی کاری را کرده، گفتن آن غیبت است و اگر آن کار را نکرده بهتان است، بهتان را از آن جهت میگویند که طرف را مبهوت میکند، جامعه را خداوند میخواهد حفظ کند، از طرفی میفرماید هیچ مطلب را بدون تحقیق و بیعقلانه قبول نکنید.
حضرت آیت‌الله جوادی آملی خاطرنشان کرد: ما اجازه نداریم در جامعه طرزی لباس بپوشیم و حرکت کنیم که آبرویمان محفوظ نماند، آبرو مال ما نیست، آبرو مال خداوند است، حیثیت مرد و حیثیت زن از آن خداوند است، در تجاوزهای جنسی رضایت انسان تأثیری در بسته شدن پرونده ندارد، مانند خون نیست که ولیِ دم رضایت بدهد و قصاص برداشته بشود، در مسائل ناموسی دین همچین حقی را نداد که انسان رضایت بدهد و اگر رضایت هم داد، پرونده همچنان باز است.
وی با بیان اینکه قرآن کریم میفرماید یکدیگر را با تعبیرها و القاب زشت صدا نزنید، خاطرنشان کرد: ایمان با فسق سازگار نیست، اگر خود مؤمنی کار فاسقانهای انجام بدهد با ایمان سازگار نیست، اگر نسبت فسق هم به کسی بدهند با ایمان سازگار نیست، در فضای ایمان، فسق جایی ندارد، ما یک خودی داریم که با آن خود زندگی میکنیم و ما در برابر آن مسؤول هستیم، فرمود تجسس نکنید و به دنبال عیب مردم نباشید، تحصص در مقابل تجسس است، تحصص جستجو برای یافتن آثار خیر است./914/پ202/ج1