سبک زندگی اسلامی تأمین‌کننده نیاز بشر برای جهان آخرت است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام عصاری امروز در سخنرانی آستان مقدس حضرت معصومه(س) که در شبستان بزرگ امام خمینی(ره) برگزار شد، گفت: همواره در سبک زندگی اسلامی، مؤمن باید الگوی کنش‌های فردی و اجتماعی خود را برمدار ثقلین استوار کند.
کارشناس معارفی آستان مقدس حضرت معصومه(س) با بیان این‌که سبک زندگی اسلامی از منظر اهل‌بیت(ع) چارچوبی تعیین‌شده دارد، اظهار داشت: در روایتی آمده است که «به حضرت امام صادق (ع) عرض شد زندگي دنيايي شما بر چه اساسی استوار است؛ حضرت در پاسخ فرمود، بر چهار چيز اول آنکه فهميدم كه عمل مرا ديگرى انجام نمي دهد، پس به كوشش پرداختم، دوم این‌که دانستم كه خداوند بر حال من اطلاع دارد، پس خجالت كشيدم، سوم فهميدم روزى مرا ديگرى نخواهد خورد، پس آرامش يافتم و در آخر هم دانستم بالأخره به‌سوی مرگ مي روم، به همين جهت آماده آن شدم.»
وی ادامه داد: آنچه در روز قیامت موفقیت مؤمن را تضمین می‌کند میزان برداشتی است که از کارنامه اعمال صالح خود در این دنیا به ثبت رسانده است.
سخنران آستان مقدس حضرت معصومه(س) با بیان این‌که سبک زندگی اسلامی تأمین‌کننده نیاز بشر برای جهان آخرت است، ابراز داشت: حیات جاودانه بشریت در جهان آخرت به حقیقت خود ملحق خواهد بر این اساس سبک زندگی اسلامی همواره به تأمین نیاز بشر در این زندگی جاودانه می‌اندیشد.
حجت‌الاسلام عصاری در ادامه به بررسی ابعاد سبک زندگی اسلامی در تضمین کیفیت زندگی اخروی انسان از منظر روایات پرداخت و اظهار داشت: مؤمن در الگوی صبر، انفاق و اهتمام به احکام دین همواره تأمین‌کننده توشه آخرت خود است؛ بر این اساس بدترین توشه بی‌تقوایی و خداوند را در امور و کارها در نظر نداشتن و حدود الهی را مراعات نکردن است که این نیز دارای دامنه گستردهای است.
وی افزود: در روایتی از حضرت علی(ع) صریحاً از ظلم، به‌عنوان توشه نامناسب و بد، نام‌برده شده که آن نیز خود فرعی و شاخه ای از بی‌تقوایی است و چنین می‌فرماید «بئس الزاد الی المعاد، العدوان علی العباد ؛ ظلم به بندگان خدا، توشه بدی برای آخرت است.»
کارشناس معارفی آستان مقدس حضرت معصومه(س) در ادامه به بیان اوصاف قیامت در روایات پرداخت و گفت: در روایتی از رسول اکرم(ص) آمده است که «روز قیامت فردی را می‌آورند و او را در پیشگاه خداوند نگه می‌دارند و کارنامه‌اش را به او می‌دهند، اما حسنات خود را در آن نمی‌بیند. عرض می‌کند: الهی، این کارنامه من نیست! زیرا من در آن طاعات خود را نمی‌بینم به او گفته میشود: پروردگار تو، نه خطا می‌کند و نه فراموش. عمل تو به سبب غیبت کردن از مردم بر باد رفت. سپس مرد دیگری را می‌آورند و کارنامه‌اش را به او می‌دهند. در آن طاعت بسیاری را مشاهده می‌کند. عرض می‌کند الهی، این کارنامه من نیست زیرا من این طاعات را به‌جا نیاورده‌ام! گفته میشود فلانی از تو غیبت کرد، حسنات او به تو داده شد.»
وی ادامه داد: در حدیثی از امام علی(ع) قیامت چنین توصیف کرده است که «إنَّ اعظَمَ الحَسَرَاتِ یَومَ القیامَةِ حَسرَةُ رَجُل کَسَبَ مالاً فی غَیرِ طاعَةِ اللهِ فوَرِثَهُ رَجُلٌ فانفَقَهُ فی طاعَةِ اللهِ سُبحانَهُ فَدَخَلَ بِهِ الجَنّة وَ دَخَلَ الاوَّلُ بِهِ النّارَ؛ روز قیامت، بزرگ‌ترین افسوس، افسوس مردی است که مالی را به ناروا گردآورده، به دوزخ رود و آن مال را برای کسی به ارث گذارد که در طاعت خداوند سبحان خرجش نموده، به بهشت رود.»/837/پ۲۰۲/ج