قرآن قویترین موعظهکننده برای انسان است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در قزوین، حجت الاسلام والمسلمین عبدالکریم عابدینی نماینده ولیفقیه و امام جمعه قزوین ظهر امروز در جلسه تفسیر قرآن کریم که در شبستان امیرالمومنین(ع) مسجدالنبی(ص) قزوین برگزار شد با اشاره به دو حکم کلی پیرامون عمران و آبادانی قلب گفت: احیا و زنده کردن قلب با موعظه و عادت دادن نفس به زهدورزی موجب آبادانی و زنده کردن قلبی است که حیات ندارد.
وی در ادامه با اشاره به پیامدهای قلب احیا نشده و مرده افزود: قلب اگر احیا نشود هر کسی میتواند در آن نفوذ کرده و آن را تصاحب کند شیطان هم از قلبهایی که صاحب ندارد استفاده کرده و در آنها نفوذ کرده و آسیب میرساند.
این استاد تفسیر در ادامه با بیان اینکه مومنان دلهایشان با یاد خداوند متعال زنده است اظهار کرد: قرآن کریم میفرماید عدهای آمدند با ایمان به خداوند متعال قلبهایشان را احیا کرده و بر او توکل کردند از این رو، مومنان هنگامی که کلام خدا را میشنوند دلهایشان به لرزه درآمده و زنده میشود.
وی در ادامه قرآن را احیاگر و زنده کننده دل دانست و ابراز کرد: قرآن از آن جهت که موعظه است احیاگر دل است به همین جهت هیچ موعظهای همانند قرآن در عالم وجود ندارد اما این قرآن تنها برای همه نمیتواند موعظه باشد بلکه تنها برای متقین یعنی هدایت شدگان موعظه است.
حجت الاسلام والمسلمین عابدینی در ادامه با اشاره به دلیل نیازمندی متقین به موعظه قرآن گفت: ممکن است سوال شود که متقین که هدایت شده هستند چه نیازی به موعظات قرآنی دارند در پاسخ باید گفت تقوا دارای مراتب مختلفی است اگر کسی بخواهد هدایت شود باید از درجات بالای تقوا برخوردار باشد از این رو، برای رسیدن به مراتب بالای تقوا نیازمند موعظات قرآنی است.
وی با اشاره به واقعیت قرآن برای مومنان و اهل ایمان عنوان کرد: قرآن برای مومنان شفا، هدایت و مایه ارتقا است به همین جهت مومنان همواره در رحمت خداوند متعال قرار دارند از این رو، اگر کسی زمینه نامناسبی داشته باشد از رحمت قرآنی برخوردار نخواهد بود.
نماینده ولیفقیه در قزوین با اشاره به آیه 34 سوره مبارکه نور تصریح کرد: قرآن کریم در این آیه میفرماید «ما در این کتاب سرنوشت اقوام گذشته را به شما نشان دادیم» همان اقوامی را که سرکشی و طغیانگری و ثروتاندوزی کردن و سخن پیامبران را نشنیدند خداوند اینها را بیان میکند تا شما پند و موعظه بگیرید.
وی در پایان گفت: اگر خداوند متعال خیر انسان را بخواهد کاری میکند که او در درون خودش واعظی برای نفس خود داشته باشد تا همواره موعظهگر او بوده و اعمالش را مورد محاسبه قرار دهد از این رو، اگر کسی خود واعظ نفسش نباشد موعظه دیگران هیچ سود و ثمری برای او نخواهد داشت./۸۷۳/پ203/ب1