مقایسه عرفان اسلامی با عرفانهای نوظهور
به گزارش خبرگزاری رسا، حجتالاسلام مسلم گریوانی در جلسه شورای علمی گروه بینش و اندیشه مرکز پژوهشهای جوان وابسته به پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی گفت:نقطه مثبت عرفان اسلامی در مقایسه با عرفانهای نوظهور پشتوانه معرفتی آن است؛ عرفان نظری، دارای فلسفه و بحثهای معارفی پخته و عمیقی در طول تاریخ است،اما عرفانهای نوظهور فاقد این پشتوانه معرفتی است، به همین دلیل مبانی نظری عرفان اسلامی مورد حمله طرفداران عرفانهای نوظهور قرار می گیرد. عرفان نظری متهم میشود که به کف زندگی نمیآید. تعبیر آیتالله جوادی این است که عرفان نظری کارکرد و کاربرد دارد و نفس رفع شبهات و روشنگریای که برای عقل نظری و عقل عملی می کند، فی نفسه یک کارکرد است.
وی ادامه داد: در رابطه با موضوع خدا در عرفان اسلامی، بیشتر بحث از اثبات وجود است،اما در عرفانهای نوظهور، بیشتر بحث از احساس حضور میشود تا اثبات وجود، یعنی اینکه چگونه خدا حاضر است؟ آیا خدا پیش انسان است؟حتی گفته میشود که خودتان خدا هستید، این جمله اشو معروف است که کسی نزد من آمد و گفت خدا کجاست؟ گفتم نگرد که خدا نیست، خدا در نزد تو است، خدا خودت هستی! این همان تبدیل خدا از عینیت به ذهنیت و تحویل خدا از وجود خارجی به حضور صرف و حضور دهنی است که فقط بتواند آرامش روانی و ذهنی بدهد./1324/ج