مرض باستی هیلزی
به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، اخیرا شنیده شد با دستور قوه قضائیه گیتهای ورودی شهرک اشرافنشین «باستی هیلز» در لواسان برداشته شد. شهرک «باستی هیلز» مثل شهرک کلاک، خارج از محدوده شهری لواسان ساخته شده است و آن را باید مصداقی از ساخت و ساز غیر قانونی در استان تهران در دهه نود دانست که یک شبه قیمت زمینهای این منطقه را دهها برابر کرد. در شهرک کلاک هم ۱ میلیون متر مربع زمین تغییر کاربری پیدا میکند و یک شبه قیمتش دهها برابر میشود.
ضمن تقدیر از عملکرد قوه قضائیه خواهان مبارزه انقلابی با این پدیدهی شوم هستیم. خوی اشرافیگری پدیدهای است که همانند یک اپیدمی بدخیم قله را آلوده و به بدنه جامعه سرایت میکند. مرض مسری که شهرک و شهرک نشینان مزبور نمادی از آن هستند. در واقع شهرک باستی هیلز نه یک شهرک که چهره عریان شده سرمایهداری و نمادی از بیهویتی و خودباختگی عمیق فرهنگی است که این همه البته تنها بخشی از علائم عارضه مذکور به حساب میآید.
در واقع «باستی هیلزی»ها بیمارانیاند که در رویای زندگی آمریکایی و احساس حقارت از هویت خویش نسبت به هویت آمریکایی تا بدانجا پیش رفتهاند که حتی نام شهرک مسکونیشان را نیز هموزن و مشابه شهرک اشرافی «بورلی هیلز» در لوسآنجلس نام گذاری کرده و تنها به افرادی اجازه ورود میدادند که همانند خویش آلوده به بیماری بدخیم اشرافیگری بودند. ابر سرمایهدارانی که معلوم نیست این داراییهای نجومی را از کجا بدست آورده و این خود احتیاج به ورود قاطعانه قوه قضائیه دارد. کما اینکه مردم در انتظار برخورد قاطع با دستان پشت پرده واگذاری زمینهای وسیع آن منطقه به این ابر سرمایهداران و صاحبان ژنهای ویژه هستند.
شاید اگر بگوییم باستی هیلزیان را به عنوان نمادی از بیهویتی و عقده زندگی آمریکایی، باید در قامت یک گونه از بدخیمترین مبتلایان به سرمایهداری و نوکیسگی مورد مطالعه و کالبدشکافی شخصیتی قرار داد سخن به گزاف نگفته باشیم./918/ی703/س
داود موذنیان