شهادت پاداش عمل خالصانه حاج قاسم

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، از صدیقه کبرا، فاطمه زهرا( س) روایتی نقل شده است که فرمود: مَنْ أَصْعَدَ إِلَى اللَّهِ خَالِصَ عِبَادَتِهِ أَهْبَطَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ أَفْضَلَ مَصْلَحَتِه‏،  هر کس عبادت خالصانه‌اش را به سوی خدا بالا برد (تقدیم محضر الهی کند)؛ خداوند نیز برترین مصلحت‌ها را به سویش فرو می‌فرستد.

بیان چند نکته در این میان ضروری است:

عبادت خالصانه

صرف عبادت کافی نیست؛ بلکه باید خالصانه باشد، عبادت گرچه انصراف به عبادت بالمعنی الاخص دارد که شرط قربت در آن شرط صحت است؛ ولی ممکن است معنای عامی داشته باشد؛ یعنی هرچه مانند احسان به والدین تا محبت و خوشرویی به همسر که بتوان با آن قصد قربت کرد

همه اینها را می‌توان خالصانه انجام  داد (لا نرید منکم جزاء و لا شکورا)، نه آنکه به والدین احسان و خوشرویی کند، چون پدرند یا به پولشان نیاز دارد.

یا به شوهر برای گرفتن کارت بانکی خوشرویی نشان دهد، بلکه تنها خالصا لوجه الله باشد. حتی محبت به فرزند و ابراز علاقه به او می‌تواند لوجه الله باشد. در این صورت تمام زندگی‌اش رنگ خدایی می‌گیرد. «صبغه الله»

برترین مصلحت

مصلحت با برترین مصلحت متفاوت است. گاهی از خدا مسئلت می‌کنیم که در کار و اقدامی، خیر و مصلحت ما را رقم بزند، اما گاهی برترین مصلحت را تقاضامندیم، مصلحتی که برتر از آن تصور نشود، عبادت خالصانه مصلحت برتر را برای ما رقم می‌زند.

نمونه روشن آن در این روزها شهید سردار سلیمانی است. او به دور از جنجال‌های سیاسی، خالصانه به تکلیفش عمل می‌کرد، از جهاد ( در راه خدا) و رسیدگی به دوست جانبازش گرفته، تا بوسیدن دست مرد عرب سیل زده و عکس گرفتن با بچه ها، همه و همه را برای خدا انجام می‌داد.

از ایران تا عراق، تا کردستان عراق تا لبنان، افغانستان، ترکیه و ...

از مبارزه در جبهه‌های ایران تا مبارزه با رژیم اشغالگر قدس تا مبارزه با داعش ...

همه را خالصانه انجام داد و خود را تنها «کاندیدای شهادت می‌دید که سال‌ها به دنبال قاتلش می‌گردد.»

او ایران را  مثل یک ناموس و خانواده عزیز و گرامی می‌شمرد؛ کشوری که در آن اقوام مختلف با عقاید گوناگون -تحت لوای جمهوری اسلامی- زندگی می‌کنند و گاه با هم دعوا نیز دارند؛ ولی او مثل پدری مهربان، سدی برای حفاظت از این خانواده ایجاد می‌کرد و خارج از مرزها، از خانواده‎اش با تمام وجود حفاظت می‌کرد.

و خدای حکیم نیز برترین مصلحتش را که شهادت به دست پست‌ترین انسان و به شکلی مظلومانه بود برایش رقم زد. حشره الله مع اولیائه /829/ 303/

دکتر سعید داوودی عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی