جهاد اکبر انسان را به ملکوت متصل می کند
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیتالله محمدباقر تحریری تولیت مدرسه علمیه مروی، شب گذشته در جلسه درس اخلاق که به صورت مجازی برگزار شد به تبیین فرازی از چهل حدیث امام خمینی(ره) پرداخت و گفت: پیامبراکرم(ص) جهاد با نفس را جهاد اکبر می نامند.
وی افزود: جهاد یک معرکه ای است که برای رسیدن به حق در برابر آن یک باطلی قرار می گیرد و انسان اگر بخواهد به حق برسد باید باطل را کنار بزند.
آیتالله تحریری بیان داشت: لازمه رسیدن به حق آن است که انسان بپذیرد نفس انسانی یک حقیقتی است که در آن دو جهت حق و باطل ظهور می کند.
تولیت مدرسه علمیه مروی ادامه داد: در اینجا این نکته به دست می آید چون جهاد با نفس مخصوص انسان است پس باید نفس انسانی از مرتبه خاص وجودی برخوردار باشد که در اینجا مساله جهاد مطرح و تمایلات حق و باطل برای انسان جلوه گر می شود.
وی با بیان اینکه انسان دارای دو مرتبه کلی است، ابراز کرد: هر یک از این مراتب دارای ابعاد و شؤونی است نخست مرتبه عالم ملکی و دیگر به مرتبه عالم ملکوتی و غیبی اختصاص دارد که از آن به مرتبه غیبی و باطنی نیز تعبیر می شود؛ امور باطنی و غیبی با درک های ظاهری انسان درک نمی شود.
آیتالله تحریری ادامه داد: ادراکات باطنی با درک حضوری درک می شود که از آن به عنوان درک اولیه یاد می کنند یعنی هر کسی خودش را می یابد که یک حقیقتی است جدای از این قوای ظاهری به گونه ای که این قوا را به خود نسبت می دهد، این ادراکات همان جنبه های رسیدن به خود است.
تولیت مدرسه علمیه مروی با اشاره به اینکه امام راحل مرتبه وجودی انسان را دارای دو نشعه ملکوتی و ملکی می دانند، گفت: هر یک از این نشعات یک اقتضائات و حالاتی دارد اگر این حالات فقط به جنبه عالم ملکی انسان توجه کند و رشد یابد اصطلاحا به آن جنود شیطان گفته می شود اما اگر آن بعد روحی و ملکوتی انسان مورد توجه و رشد قرار گیرد از آن به عنوان لشکریان عقل و جنود رحمانی یاد می کنند.
وی با طرح این پرسش که انسان چه زمانی به لشکریان جهل و شیطان مبتلا می شود؟ پاسخ داد: اساسا در وجود انسان توجه به عالم دنیا و عالم غیب هر دو وجود دارد. این قوایی که توجه انسان را به عالم غیب و یا عالم دنیا متکفل است هر کدام نامی مجزا دارد.
آیتالله تحریری ادامه داد: عمدتا آن حقیقتی که انسان را به عالم غیب توجه می دهد قوه عقلانی گفته می شود و آن قوه ای که انسان را به امور جزئی این عالم متوجه می کند به آن قوه واهمه می گویند.
تولیت مدرسه علمیه مروی افزود: اگر فقط توجه انسان به امور جزئی که ربطی به عالم غیب ندارد در وجود انسان غلبه کند و درکهای دیگر انسان را تحت تسلط خود در بیاورد اینجا است که قوه واهمه بر قوه عاقله غلبه می کند. ملاک این غلبه همین که انسان ببیند تصرفاتش در شؤون گوناگون این عالم آیا با توجه به عالم غیب است یا نه./813//۲۰۲/خ