۴۰ سال تلاش آمریکا برای تسلیم ملت ایران شکست خورده است

به گزارش خبرگزاری رسا، محمد جواد ظریف وزیر خارجه ایران در نشست شورای امنیت درباره قطعنامه ۲۲۳۱ سخنرانی کرد.

متن کامل این سخنرانی به شرح زیر است: «مایلم سخنرانی خود را با همان عباراتی آغاز کنم که نخست‌وزیر مصدق ۵۹ سال پیش در این شورا به کار برد. "شورای امنیت تأسیس شد تا ملل بزرگ و کوچک به طور یکسان بتوانند دور یک میز بنشینند و برای حفظ صلح مطابق با اهداف و اصول ملل متحد همکاری کنند. شورای نمی‌تواند وظیفه خطیر خود را انجام دهد... مگر اینکه قدرت‌های بزرگ به اصولی که شورا برای محقق کردن آنها ایجاد شده احترام بگذارند." دو سال بعد وی در کودتا سیا برکنار شد.

آقای رئیس،

چنانچه بار دیگر شورا تعلل‌ورزی کند به منزله یک نسل عقب‌گرد در چندجانبه‌گرایی و حاکمیت قانون خواهد بود.

همه ما طی سال‌های گذشته شاهد بوده‌ایم که چگونه یکجانبه‌گر‌ایی بدخواهانه ایالات متحده به صورت هدفمند به نهادهای و همکاری‌های بین‌المللی هجمه کرده است. تلاش موازی برای جایگزین کردن حقوق داخلی ایالات متحده با حقوق بین‌الملل مستقیماً صلح و امنیت جهانی را خدشه‌دار کرده است.

متأسفانه خودکامگی است که این بی‌پروایی را ایجاد و ترغیب کرده است. در واقع خودکامگی دلیل ریشه‌ای نشست امروز است.

از ۸ مه ۲۰۱۸ به بعد، ایران و سایر اعضای جامعه بین‌المللی شاهد بوده‌اند که دولت ایالات متحده - که از جمله بانیان قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت بود- به طور مداوم قطعنامه را نقض کردن و در عین حال سایر کشورها را برای پیوستن به خودش در نقض متنی که خود ارائه داده تشویق می‌کند. از این خطرناک‌تر برای اولین بار در تاریخ سازمان ملل متحد یک عضو دائم شورای امنیت به مجازات دولت‌های قانون‌مدار و اشخاص خصوصی به اتهام عدم نقض قطعنامه شورای می‌پردازد، قطعنامه‌ای که بر ارتقاء و تسهیل توسعه تعاملات اقتصاد و تجاری عادی و همکاری با ایران تأکید می‌کند.

با این حال، حتی یک جلسه شورا برای نکوهش دولت آمریکا یا حداقل برای بررسی نقضهای مکرر آن تشکیل نشده است. درعوض، برخی از اعضای اروپایی شورا در فکر تخریب بیشتر قطعنامه و شورا هستند، در حالی که نسبت به تعهدات خود در مورد برجام به پایبند نیستند.

برای سرپوش گذاشتن بر این مسئله، ایالات متحده - با برخی از عمال خود- به دبیرخانه فشار آورد تا یک خوانش گمراه کننده از قطعنامه ۲۲۳۱ را اتخاذ کند، که این نقطه خلاف تصدیق آشکار شورای امنیت است «که تفاهم برجام نشاندهنده یک تغییر بنیادین در بررسی این موضوع توسط شورای امنیت است». رویکردی که از جانب سه دولت طرف برجام رد شده است.

ایالات متحده - به همراه همدستان خود در جنایات جنگی در یمن- پا را فراتر گذاشته و کارزار وقیحانهای جهت ارعاب نهادهای بین المللی ایجاد کرده است. اخیراً، آنها دبیرخانه را وادار به اتکا به ادعاهای خودساخته و اسناد جعلی برای تهیه یک گزارش کاملاً غیرحرفه ای در خارج از محدوده اختیارات آن ذیل قطعنامه ۲۲۳۱ می‌کنن. جای تعجب نیست که دبیرخانه - همزمان - ائتلاف سعودی را از کشتار کودکان در یمن که کاملا مستند است، مبرا دانست.

این وضع موجود نه قابل قبول و نه پایدار است.

جامعه بین المللی به طور کلی - و شورای امنیت ملل متحد به طور خاص- با تصمیم مهمی روبرو هستند: آیا ما حاکمیت قانون را حفظ می کنیم، یا با تسلیم در برابر هوس های یک متخلف، به قانون جنگل باز می گردیم؟

آقای رئیس،

علی رغم مخالفت شدید و مشروع ما نسبت به بدرفتاری تاریخی نسبت به ایران توسط شورای امنیت - خصوصاً در طول ۸ سال تجاوز صدام حسین و همچنین در جریان بحران غیرضروری هسته ای، ایران با مشارکت در مذاکرات، حسن نیت خود را جهت دستیابی به یک راه حل دیپلماتیک، همانطور که همه قطعنامه های شورای امنیت در مورد موضوع هسته ای خواستار شده بودند، نشان داد. پس از سیزده سال مذاکرات پیچیده، در سال ۲۰۱۵ ایران و پنج عضو دائم این شورا به علاوه آلمان، برنامه جامع اقدام مشترک را امضا کردند که به
قطعنامه ۲۲۳۱ منضم شده و جزء جدایی‌ناپذیر آن است. ایران مواضع خود را بلافاصله پس از تصویب قطعنامه و اخیراً بار دیگر اعلام کرد. با این وجود، به تمام تعهدات خود با حسن نیت پایبند بوده، که این امر توسط گزارش های متعدد آژانس بین المللی انرژی اتمی مورد تأیید واقع شده است.

علی‌رغم این دستاورد بزرگ دیپلماسی چندجانبه، رئیس‌جمهور ایالات متحده در ماه مه ۲۰۱۸ خروج یکجانبه دولتش از برجام و اعمال مجدد غیرقانونی همه تحریم‌های ایالات متحده در نقض آشکار قطعنامه ۲۲۳۱ را اعلام کرد. پیش از آن ایالات متحده دائماً موارد متعددی از عدم پایبندی اساسی به تعهدات برجامی‌اش را مرتکب شده بود توجه به این نکته حائز اهمیت است که حتی دولت پیشین ایالات متحده نیز برای به حداقل رساندن آثار مثبت رفع تحریم‌ها ذل برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ تمام تلاش خود را به کار گرفت.

همه اینها در نامه های متعدد اینجانب به هماهنگ کننده کمسیون مشترک برجام و دبیرکل ملل متحد ثبت شده است، که متأسفانه همه اینها با بی‌اعتنایی طرفهای اروپایی برجام مواجه شده‌است.

در پی خروج ایالات متحده از برجام، دبیرکل ملل متحد  سایر طرف های برجام و بسیاری دیگر از اعضای جامعه بین المللی، از ایران خواستند تا نگرانیهای خود را از طریق سازوکارهای مقرر در برجام پیگیری کرده تا به طرف های باقیمانده برجام اجازه دهد خروج غیرقانونی آمریکا را جبران کنند.

طرف های اروپایی برجام از ایران خواستند که فقط چند هفته صبر کند و به آن ها اجازه دهد خساراتی که ایران در اثر تحریم های مجدد ایالات متحده متحمل شده است، را جبران کنند.

ضمن تصریح به محفوظ نگاه داشتن حق مسلم ایران طبق بند ۲۶ سازوکار حل اختلاف ذیل بند ۳۶ برجام در ۱۰ مه ۲۰۱۸ فعال شد. به هر حال ایران با عملکرد مبتنی بر حسن نیت از اعمال این اقدام جبرانی خودداری نموده تا طرف های باقیمانده برجام قادر باشند به وعده های خود عمل کنند. به مدت یک سال تمام، اجرای کامل برجام را ادامه دادیم. من اطمینان دارم که همه شما از ۱۵ گزارش متوالی آژانس بین المللی انرژی اتمی که پایبندی کامل ایران از تعهدات برجامی را تأیید می کند، آگاه هستید.

« متأسفانه، نه تنها پاسخ سه دولت اروپایی به «خویشتنداری راهبردی» ما تناسبی با ادعای بلندپروازانه «استقلال راهبردی» اروپا نداشت،بلکه پاسخ آنها پایبندی بیش از حد به «فشار حداکثری» آمریکا بود که همه ایران را هدف قرار داده است.

در ۶ نوامبر ۲۰۱۸ ، من ذیل بند ۳۶  برجام آخرین اتمام حجت را با هماهنگ کننده و طرفهای باقیمانده برجام به عمل آوردم. طی نامه ای بیان کردم که ایالات متحده اکنون تمام تحریم های مندرج در برجام و ضمیمه دو آن را مجدداً اعمال کرده است و همانطور که در بالا توضیح داده شد، هیچ اقدام جبرانی توسط باقی
طرف های برجام اجرا نشده است. اکثر آن ها به طور مؤثر به اقدامات محدودکننده علیه ایران پیوسته اند ... یا EU/E3+2 که مکرر بر تبعات امنیتی و راهبردی برجام تأکید کرده‌اند - باید با تحقق تعهدات خود در بیانیه‌های ۶ ژوئیه و ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۸  منافع مشروع ایران را به نحوی واقعی و عملیاتی بدون تاخیری بیش از این اقدامات جبرانی « تضمین کنند؛ یا ایران گزینه ای نخواهد داشت جز اینکه حدی از توازن را برقرار کند - همان «اقدامات جبرانی که طرف‌ها در شرایطی که ساز و کار حل و فصل اختلاف منجر به حل مسئله نشود، در نظر داشتند. با توجه به موارد فوق من رسماً درخواست تشکیل یک جلسه وزیران دیگر ذیل کمیسیون مشترک را اعلام می‌کنم.»

هیچ جلسه ای تشکیل نشد و هیچ یک از طرف های اروپایی برجام حتی تا شش ماه بعد، زحمت نگارش یک پاسخ را نیز متحمل نشدند. پس از طی مکرر روند سازوکار حل اختلاف بی هیچ ثمری، دولت متبوع اینجانب هیچ راهی جز اعمال حقوق خود ذیل بندهای ۲۶ و ۳۶ برجام جهت انجام اقدامات جبرانی و توقف اجرای تعهداتش در تاریخ 8 مه ۲۰۱۹ پیش روی خود نداشت.

با وجود تمام این مسائل، اقدامات جبرانی ما تا امروز هیچ تاثیری در نظارت و راستی آزمایی آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره برنامه صلح آمیز هسته ای مان نداشته است، از اینرو ادعای هرگونه خطر اشاعه ای بی‌پایه میباشد. قطعا برنامه صلح آمیز هسته ای ایران،تحت «سخت گیرانه ترین»نظام بازرسی در تاریخ قرار دارد. در واقع، از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ بیش از ۹۲  درصد از تمام بازرسی های آژانس در مقیاس جهانی در ایران انجام شده است.