فقدان حساسیت جریان غربگرا نسبت به سیلی خوردن های متعدد ملت ایران

به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، نگارنده به توفیق الهی بر آنست تا در این نگاشته به این مساله بپردازد که موج سواری و هوچی گری سیاسی برخی افراطیون مدعی اصلاح طلبی به هوای انتقام گرفتن از مجلس 290 نفره، همان قدر محکوم است که حاشیه امنیت تراشیدن برای یک نماینده مجلس انقلابی (البته در صورت ارتکاب جرم و اثبات مساله سیلی زدن آن نماینده به صورت یک پلیس راهنمایی رانندگی). دلیل مشکوک بودن و نابجا بودن حساسیت این جریان ورشکسته سیاسی آنست که در طول این هفت و نیم سال گذشته از دولت روحانی ، حساسیتی نسبت به خسارات برجام زدگی و پیامدهای اعتماد به گرگهای متمدن نمای غربی و معطل شدن اقتصاد کشور و تعمیق فقر و بیکاری و گرانی و .... مشاهده نشد (یا کمتر مشاهده شد) ، و حتی نوعی بی خیالی و کرختی و بی تفاوتی مدعیان اصلاحات نسبت به پلشتی ها و کم کاریهای دولتمردان احساس میگردید، اما حالا برای یک خطای نماینده مجلس انقلابی، آبغوره گرفته، اشک تمساح ریخته و حساسیت (احیانا توام با غرض و مرض) نشان می دهند!

۱_ چند صباحی است که در فضای مجازی و رسانه ها صحبت بر سر اینست که یک نماینده مجلس انقلابی با ورود نابجا به خط ویژه اتوبوسرانی مرتکب عمل خلاف قانون شده، و سپس به صورت مامور قانون نیز سیلی زده است. مسلما این اتهام میبایست توسط مسئولین مربوطه مورد بررسی و راستی آزمایی قرار گفته، و از پیش داوری و قضاوتهای عجولانه در این باره به شدت پرهیز شود، و در صورت اثبات حتما جای مواخذه و مجازات قاطعانه و بدون تبعیض دارد. اما نکته قابل توجه آنجاست که بنظر می آید واقعیت ماجرا آنست که برخی ورشکستگان سیاسی و مدعیان اصلاح طلبی و اعتدال قصد دارند تا از این آب گل آلود ماهی گرفته، و با موج سواری سیاسی از این ماجرا، برای مامور نیروی انتظامی اشک تمساح ریخته، به لجن پراکنی و عقده گشایی بر علیه مجلس انقلابی پرداخته ، و با یک عملیات روانی رسانه ای و با اغواگری و تحریف، ضرباتی آبدار تر از یک سیلی، به اندیشه و خرد مردم نواخته ، و یک سیاه نمایی بر علیه مجلس یازدهم که موسوم به یک مجلس انقلابی است را رقم بزنند.

۲_ برای اینکه میزان صداقت روزنامه های زنجیره ای و مدعیان اصلاحات در این اشک تمساح ریختن برای مامور سیلی خورده نیروی انتظامی به دست یک نماینده مجلس یازدهم مشخص گردد، و از میزان هوچی بازی رسانه ای و سیاسی کاری آنها اطلاع حاصل شود، لطفا به نمونه های زیر دقت فرمایید، و آنگاه میزان صداقت این ورشکستگان سیاسی را به ارزیابی بنشینید :

الف _ آذر 95 در اثر بی مبالاتی و تصادف دو قطار، 45 زائر حرم امام رضا (ع) جان باختند. اما جناب آقای آخوندی (وزیر لاکچری و مدعی اصلاح طلبی در دولت تدبیر و امید) به جای عذرخواهی و ابراز شرمندگی به پیشگاه ملت، اینچنین سخن گفت: "چه آنهایی که کشته شده‌اند و چه آنهایی که مجروح هستند، زیرپوشش بیمه قرار دارند و از این جهت نگرانی خاصی وجود ندارد"!

ب _ چند سال پیش هنگامیکه اقشار مستضعف و محروم جامعه نسبت به سوء مدیریتهای دولت آقای روحانی اعتراض میکردند؛ وزیر بهداشت (مرد هزار میلیاردی دولت آقای روحانی) اینچنین پاسخ گفت: "فعلا مدیریت همین است، شما مردم رأی داده‌اید، پس بی خود اعصاب، روح و روان همدیگر را آزار ندهیم"!

ج _ چگونه میتوان اشک و آه و فریاد مطالبه برخی از سیاسیون را برای سیلی خوردن یک سرباز باور کرد، در حالیکه سکوت اختیار کرده بودند در آن موقعی که برخی کاخ نشینان و مدیران مناطق خوش آب و هوای تهران(از ولنجک تا لواسان و ...) در دولت تدبیر و امید حقوق های نجومی میگرفتند و ادعا میکردند به خاطر شایستگی شان بوده است !!!!

جالب اینجاست که وقتی با فریاد اعتراض کوخ نشین ها و زاغه نشینان و مستضعفین مواجه شدند، دولتمردان قول دادند در اسرع وقت بساط این حقوق های نجومی را جمع کنند، اما متاسفانه بعد از گذشت چندین سال از آن ماجرا ، نه تنها شفاف سازی انجام نشد و نه تنها بساط حقوقهای نجومی برچیده نگردید ، بلکه اکنون دولت روحانی با بخشنامه سازمان برنامه و بودجه، سقف رسمی حقوق مدیرانش را به 52 میلیون رسانده!!!

پرسش اصلی اینجاست که مدافعین حقوق سرباز سیلی خورده چرا از این حقوقهای نجومی و رانت خواری ها و تبعیضهای نابجا و بی عدالتی ها و عمیقتر شدن فاصله های طبقاتی و رفاه طلبی و تجملگرایی و خوی تکبر و خودبرتر بینیها و ... که در دولت موسوم به تدبیر و امید دارد انجام میگیرد، ککشان هم نمی گزد! اما به قضیه مشکوک و اثبات ناشده سیلی خوردن یک پلیس توسط نماینده مجلس یازدهم اینقدر حساس و دل نگران شده اند!!!

د _ روزنامه های زنجیره ای که اکنون برای سیلی خوردن مامور قانون اشک تمساح میریزند، کجا بودند وقتی برادر رییس جمهور محترم در پوشش دستیار، مرتکب انواع زد و بند ها با مفسدین اقتصادی شد، و با اتکا به جایگاه برادرش مدیران بانکی را عزل و نصب میکرد؟!

سیاسی کاران و موج سواران مدعی اصلاح طلبی کجا بودند آن هنگام که برای برادر رییس جمهور بازخواست قضایی صادر شد، رییس دولت نه تنها از این رسوایی بوجود آمده پوزش نطلبید، بلکه به جای عذرخواهی، دستگاه قضایی را تهدید کرد که برادرش خط قرمز اوست! و اگر برای دستگیری اش به او نزدیک شوید اعلام جنگ میکنم! (نقل به مضمون)

ه _ سیاسی کاران امروز کجا بودند وقتی آقای آخوندی (مرد کاخ نشین و چند هزار میلیاردی در کسوت وزیر مسکن و راه و شهرسازی) ، پروژه بسیار مفید و اشتغالزای مسکن مهر را که سر پناه بالغ بر 10 میلیون نفر شده بود، طرحی مزخرف خواندند!!! و هنگامی خداحافظی از وزارت، با گستاخی هر چه تمامتر اعلام کرد: افتخارم اینست و خوب کاری کردم که حتی یک مسکن هم نساختم! (نقل به مضمون)

و_ هوچی بازان و از آب گل آلود ماهی گیران امروز کجا بودند وقتی شهردار منتخبشان در تهران (جناب آقای نجفی) که سال 92 عضو هیئت هفت نفره تعیین روحانی به عنوان نامزد ائتلاف اصلاحات و اعتدال بود، با پنج گلوله همسر دومش را کشت؛ اما برخی از همین موج سواران سیاسی گفتند: کُشت که کُشت، دیه اش را می دهد. خوب کرد که کشت، اصلا مقتول یک پرستو بوده و لذا حقش همین بوده است! (نقل به مضمون)

ز_ روزنامه های زنجیره ای که امروز بخاطر سیلی خوردن سرباز پلیس زانوی غم بغل کرده اند ، کجا بودند وقتی مدیران پشت میز نشین و نالایق و برجام زده دولت قیمت اقلام مختلف را ظرف هفت سال، شش تا نه برابر افزایش داده، و سفره مردم را به اندازه یک ششم سال 92 کوچک کردند؟!!!

ح _ سیاسی کاران امروز کجا بودند وقتی بعد از این همه نابسامانی اقتصادی خودساخته و افزایش فقر و فحشا و بیکاری و سوء مدیریت و بی تدبیری و .... رئیس دفتر آقای روحانی، با اعتماد به نفس هر چه تمامتر (که سنگ پای قزوین را در جیب خود جای میدهد) گفت: "اگر هر زمانی یک دلیلی وجود داشته باشد و‌ اشتباهی در کار دولت رخ دهد، حتما از مردم عذرخواهی می‌ کنند".! و مفهوم جمله اش این بود که هنوز که هنوز است با این همه گرانی و تورم افسار گسیخته و بیکاری و کوچک شدن سفره مردم و .... دولتمردان تدبیر و امید دلیلی و لزومی برای عذرخواهی از پیشگاه ملت ایران نمیبینند،! و الا یک عذرخواهی ساده که قابلی نداشت و حتما مینمودند!

ط _ جریان غربگرا و جریان تحریف و منتقدین به مجلس انقلابی کجا بودند و چرا روزه سکوت گرفته و حساسیتی نداشتند در آن وقتی که دولتمردان تدبیر و امید تمام تخم مرغ هایشان را در سبد برجام و اعتماد به کدخدا و سیاست تنش زدایی گذاشته، رفع تمامی مشکلات را در گرو تمسک به طناب پوسیده مذاکره و اتخاذ دیپلماسی انفعالی استرحامی انظلامی و عقب نشینی از حقوق هسته ای و امتیاز دهی یک طرفه به متمدن نمایان غربی میپنداشت ، و از این رهگذر خسارت محضی به نام ننگنامه برجام را بوجود اورده  و در ادامه واردات بی رویه ، تعطیلی حدود ۱۰ هزار واحد تولیدی نظیر ارج، آزمایش، روغن جهان، تولیددارو ، و ... و بیکاری گسترده کارگران و افزایش فاصله های طبقاتی و .... را رقم زدند. /841/ج

رسول رضایی، پژوهشگر حوزه علمیه اصفهان