الگوی بسیج مردمی و برهم زدن معادلات منطقهای
به گزارش سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، مدرنیسم غرب در منطقه، اقدامی سازنده داشته باشند، اما معمار کبیر جمهوری اسلامی شاید یگانه رهبری بود که افکار مترقی خویش را جامه عمل پوشاند و پرچم بیداری و خیزش انقلابی را در گوشهای از خاک جهان اسلام برپا کرد.
بیگمان، ماهیت مردمی انقلاب و تکیه امام راحل (ره) بر حضور آحاد مردم در میدان انقلاب، اصلیترین عامل پیروزی انقلاب و ظهور آن گشت، رهبر فقید انقلاب اسلامی بهخوبی دریافته بود که اسلام توانایی بسیج تودههای مردمی را دارد. بر این اساس، ایشان از اتکا به قشر روشنفکر غربی و همچنین روش سوسیالیستها در مبارزه مسلحانه خودداری کرده و هسته مرکزی جنبش خویش را بر مردم استوار کردند و با بهرهمندی از پایگاه مردمی، مبارزه خویش را به سرانجام رساندند، از همین روی بود که حسن الترابی رهبر جبهه اسلامی سودان معتقد بود:
«انقلاب اسلامی، اندیشه کار مردمی و استفاده از تودههای مردم را به عنوان هدیهای گرانبها، به تجارب دعوت اسلامی در جهان اسلام عطا کرد»[1]
امام راحل نه تنها در پیروزی انقلاب بلکه برای حفظ و بقای آن در کوران گردباد آشوب و فتنه، همیشه مردم را مخاطب کلام قدسی خویش ساخت و اهداف بلند خود را با آنان به پیش برد، در روزهای آغازین انقلاب اسلامی برای رسمیت بخشیدن به نقش مردم، در اندیشه تأسیس سازمانی مردمی برای تضمین ادامه انقلاب افتاد و سرانجام فرمان تاریخی «بسیج مردمی» را صادر کرد.
پس از صدور فرمان تاریخی امام بود که نیروهای مردمی و صاحبان اصلی انقلاب اسلامی جهت حضور گسترده در سازمان بسیج، گروه گروه به آن ملحق گردیدند و موفق شدند انقلاب را از فتنههایی همانند جدایی طلبی، کودتا و جنگ عبور دهند و این انقلاب نوپا را تثبیت و آن را به دوران چهل سالگی خویش برسانند تا گام دوم برای ظهور قدرت سیاسی و اقتصادی آن برداشته شود.
این دستاورد سترگ انقلاب در به کار گرفتن مردم، مهمترین مولفه مقاومت نظام اسلامی گشت و به عنوان نمونهای از تئوری سیاسی مردم محور، در منطقه مطرح گردید، اینک «بسیج مردمی» مصداق دقیق «صدور انقلاب» گشته و فراتر از ایران، جهان اسلام را امیدوار برای اعاده اقتدار گذشته مسلمانان بر محور اندیشه اصیل اسلامی و مقابله با تهاجم بنيان افكن غرب نموده است.
نیروی مردمی که با نظام خلافت، استبداد و دیکتاتوری حاکمان جامعه اسلامی به محاق فراموشی سپردهشده بود با اقدام امام راحل تبدیل یه یک گفتمان هويتبخش در كشورهای جهان اسلام و مستضعفان عالم گردید و آنها با بسیج مردمی قدرت و جسارت عرضاندام در مقابل نظام سلطه را پیدا کردند.
اگرچه «تفکر بسیج» در کشورمان شناخته شده بود و مردم این آرمان امام راحل را با ژرفای وجود باور داشتند ولی «بسيج جهانی اسلام» تا چند سال گذشته، چندان ابعادش مشخص نبود و بیشتر به عنوان آرمانی متعالی در سطح نظری باقی مانده بود اما همزمان با هدفگذاری آمریکا برای زایش «خاورمیانه جدید» و تحولات سریع در غرب آسیا، الگوی بسیج مردمی در بسیاری از کشورها شکل گرفته و اجازه نداد داعشیان، آوار نقشههای پنهانی آمریکا و ارتجاع منطقه را بر سرم مردم مظلوم و ستمديده منطقه فرود آوردند و در فرصتی اندک، الگوی بسيج به عنوان راهحلی قطعی برای مبارزه با جريانهای خشونتطلب، توان خویش را اثبات نمود.
حضور نيروهای مردمی در سرزمينهای همانند سوريه و عراق که سیلاب داعش به سوی آن سرازیر گشته بود طومار داعش را درهم پیچید و توانست در قالب فاطميون، زينبيون و الحشدالشعبی، مقاومتی فراگير، كارآمد، قدرتمند، كمهزينه و پرثمر را شکل بدهد.
امروز با تکیه بر این تجربه منطقهای، بسیج مردمی به یکی از مؤلفههای بنیادین امنیت منطقهای تبدیل شده و پس از فروپاشی داعش به مانعی سخت در برابر آمریکا و دردسری بزرگ برای سلطهجویی و دخالت کشورهای فرامنطقهای تبدیل شده است که با ادامه جنبش تاریخی بسیج به زودی شاهد ایام الله «اخراج آمریکا از منطقه» خواهیم بود و پرونده استعمار آمریکایی برای همیشه بسته خواهد شد.
پی نوشت:
1- ویکی فقه(https://b2n.ir/s02501)
علیرضا نیک رو