حجت الاسلام حسنی:
شریعت الهی تعقل بدون تعبد را نمی پسندد
حجت الاسلام حسنی در پاسخ به سکوت فقه در مقابل معضلات جامعه اظهار داشت: تعبدی که مقابل تعقل باشد مورد پسند شریعت الهی نیست و همیشه تعبد به همراه تعقل است.
به گزارش خبرنگار سرویس حوزه و روحانیت خبرگزاری رسا، در نشست خبری همایش «حل مسائل کلیدی فضای مجازی» یکی از خبرنگاران حاضر از حجت الاسلام ابوالحسن حسنی رئیس کمیته داوران این همایش در خصوص سکوت فقه نسبت به مسائل مهم کشور مانند فضای مجازی و اقتصاد اسلامی سؤال کرد.
حجت الاسلام حسنی در پاسخ گفت: منابع کافی است و باب عقل هم هرگز بسته نیست؛ در باب فقهی که داریم بازنگاری ما از شریعت الهی است و گاهی محدودیت بالایی دارد و باید با نگاه انتقادی دوباره بازنگاری شده و نگارش‌های وسیع تری داشته باشیم و این هم کاملا ممکن است در گذشته و حال هم همین بوده است.
وی در پاسخ به سؤال «آیا گرایش به اخلاقیات نسبت به احکام فقهی در آینده بیشتر خواهد شد» اظهار داشت: نه تنها در آینده بلکه در گذشته نیز و حال حاضر نیز اخلاقیات و گزاره‌های اخلاقی مورد رعایت بیشتری قرار می‌گیرد، زیرا برای مثال احکام فقه در حوزه خانواده قانونی است که اگر کاملا رعایت شود محل اختلافات و دعوا است.
این استاد حوزه علمیه با اشاره به قوانین فقهی معاملات گفت: اگر همه تأکید کنند که معاملات قانونی را در زندگی رعایت کنند زندگی به هم می‌ریزد، زیرا این خروجی فقه در حوزه قانون مدنی، برای زندگی‌ها مناسب نیست.
وی ادامه داد: تعبدی که مقابل تعقل باشد مورد پسند شریعت الهی نیست و همیشه تعبد به همراه تعقل است؛ شاید منظور مدعیان افول فقه این است که علم فقه فعلی مدیریت را انجام نمی‌دهد و فقطقانون را ارائه می‌کند.
این پژوهشگر حوزوی با اشاره به رویکرد‌های جدید فقهی و فقه نظام تأکید کرد: این رویکرد‌های جدید در فقه به دنبال اداره زندگی هستند که قانون هم ضمن اداره زندگی وجود دارد؛ علم فقه در حال گذراندن تحولات شدیدی است که به سمت نو شدن حرکت می‌کند.
استاد حوزه علمیه تأکید کرد: در عرصه علوم اسلامی در یک انقلاب علمی قرار داریم که طبیعتا یک سری مسائل خاص خود را دارد و ممکن است آرا و نظریات جدیدی که ارائه می‌شوند روشن و دقیق نباشد از این رو لازم است زمان بگذرد تا این وضعیت انقلاب علمی به ثبات برسد که روند خاص خود را می‌خواهند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: در دیگر حوزه‌های علوم اسلامی نیز در آغاز چنین انقلابی قرار داریم، اما این پیش روی در فقه بیشتر است؛ گاهی مسأله در یک علم پیش می‌آید و ۶۰ سال طول می‌کشد که این مسأله ابطال یا اثبات شود و این امر در روند تکامل علوم مرسوم است.
ارسال نظرات