مسائل حل نشده دانشجویان مشترک دانشگاه اصفهان و لبنان
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از گروه استانهای خبرگزاری دانشجو، در روزهای پایانی سال گذشته گروهی از دانشجویان دانشگاه اصفهان با خبرگزاری دانشجو ارتباط گرفتند و مشکلی را که در ایجاد آن تقصیری نداشتند، مطرح کردند.
قبلا در خبرگزاری دانشجو در گزارشی موضوع این دانشجویان را که به دانشجویان «مشترک لبنان» معروف شده اند، توضیح داده شد، اما خلاصه داستان این دانشجویان مربوط به یک تفاهم نامه ناقص بین دانشگاه اصفهان و دانشگاه لبنان بوده است. براساس این تفاهم نامه دانشگاه اصفهان یک کد رشته جدید در گروه آموزشی زبان و ادبیات عربی در مقطع کارشناسی ارشد ایجاد میکند با شرط اینکه دانشجویان از نیمسال دوم دوره تحصیلی خود به لبنان اعزام شده و در این کشور ادامه تحصیل میدهند. چنین تفاهم نامهای هم با کره جنوبی امضا میشود و دانشگاه اصفهان با شرط ادامه تحصیل در این کشور، دانشجوی ارشد مهندسی کامپیوتر پذیرش میکند.
پذیرش این دانشجویان فراتر از ظرفیت دانشگاه است و رتبه دانشجویان پذیرش شده، از رتبه دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه اصفهان بیشتر بوده و در نتیجه این دانشجویان نه دانشجوی روزانه محسوب میشدند و نه دانشجوی شبانه!
دردسر دانشجویان از یک تفاهمنامه نامعلوم
تحصیل این دانشجویان در ایران وابسته به پرداخت شهریه شد و این دانشجویان از سوی مسئولان وقت وزارت علوم و دانشگاه اصفهان به عنوان دانشجوی پردیس معرفی شدند. اما دانشجویان که در این تفاهم نامه بی سروته، تقصیری نداشتند، دست به کار شده و به دیوان عالی عدالت اداری شکایت کردند.
نتیجه این شکایت هنوز مشخص نشده درحالیکه مدت تحصیل دانشجویان در حال اتمام است و باید با مساله سنوات دست و پنجه نرم کنند. سعیدی، معاون آموزشی دانشگاه اصفهان در دوره مدیریت جدید این دانشگاه گفته که مسئولان این دانشگاه برای حل مشکل دانشجویان مشترک لبنان مصمم هستند.
او گفته که دلیل عدم اعزام دانشجویان به لبنان متعدد است؛ شیوع کرونا، نوسانات ارزی، مطلوب نبودن روابط بین الملل به علت بیماری و غیرحضوری شدن کلاس ها. به همین دلیل هم مسئولان دانشگاه اصفهان مکاتباتی با مسئولان وزارت علوم داشته و درخواست کرده اند که دوره این دانشجویان به روزانه تبدیل شود.
مسئولیت شورای مرکزی کمیسیون موارد خاص وزارت علوم چیست
او همچنین توضیح داده که شورای مرکزی کمیسیون موارد خاص وزارت علوم با مدیران سابق و اوایل سال ۱۴۰۰، تصمیم گرفته بودند که ادامه تحصیل این دانشجویان صرفا در پردیس خودگران صورت گیرد. موضوعی که باعث تعجب مسئولان فعلی دانشگاه اصفهان هم شده است.
یکی از نهادهای مسئول برای چنین رشته هایی، دفتر گسترش آموزش عالی در وزارت علوم است. با این حال، شاهین همایون آریا، سرپرست این دفتر به خبرنگار ما میگوید که پس از تصویب کدرشته ها، این شورا دیگر بر نحوه اجرای آن ها، نظارتی ندارد و مربوط به بخش دیگری از وزارت علوم میشود؛ شورای نظارت بر آموزش عالی!
او میگوید در این مورد اجرا با مشکل مواجه شده است. اگر مشکل در مرحله صدور مجوز باشد، ما پاسخگو هستیم، اما در این مساله، مشکل پس از صدور مجوز بوده است.
نامهای که بیپاسخ مانده
درباره مشکل دانشجویان مشترک لبنان در دانشگاه اصفهان مساله اولیه این است که چه کسی باید پاسخگوی این دردسر باشد؟ تفاهم نامهای در دوره مدیران پیشین وزارت علوم با یک دانشگاه خارجی امضا شده، مجوز برای پذیرش دانشجو براساس آن تفاهم نامه صادر شده، دانشجو با شرکت در آزمون سراسری وارد دانشگاه شده، اما حالا که گرفتار سوءمدیریت است، مدیران قبلی رفته اند و مدیران جدید هم برای حل مشکل گامی برنمی دارند.
برای همین منظور، با روابط عمومی وزارت علوم ارتباط گرفتیم. نامهای رسمی به کارشناس این روابط عمومی ارسال و خواستار پیگیری موضوع شدیم. مضمون نامه مساله سردرگمی درباره نهاد مسئول درباره این مشکل بود که مشخص نیست دقیقا چه کسی باید پاسخگوی دانشجویان باشد.
این نامه در تاریخ ۴ اردیبهشت امسال صادر شده و روز بعد به دست کارشناس روابط عمومی وزارت علوم رسیده است. اما هنوز به پاسخ این سوال که چه کسی باید پاسخگوی مشکل این دانشجویان باشد، نرسیده ایم!
دانشجویان مشترک لبنان دانشگاه اصفهان، یک درخواست مشخص دارند؛ اینکه برای مشکلی که خودشان مسبب آن نبوده اند، نباید هزینهای پرداخت کنند. این درخواست به نظر معقول است و از وزارت علوم انتظار میرود راهی پیدا کند که این دانشجویان هزینهای برای اشتباه مسئولان نپردازند؛ هزینههای مادی مانند پرداخت شهریه یا هزینههای معنوی مانند اخراج از دانشگاه!
روز گذشته یکی از این دانشجویان به خبرنگار ما اطلاع داد که دانشگاه اصفهان با حذف یک ترم این دانشجویان موافقت کرده است. به این صورت دانشجویان کمی زمان برای پیگیری مطالبه خود به دست آورده اند؛ زمانی که امیدواریم وزارت علوم با تعلل بیشتر در پاسخگویی به دانشجویان، آن را هدر ندهد.