چند نکته تفسیری از سوره «قلم»
به گزارش خبرگزاری رسا در تهران، حجتالاسلام سید مصطفی امامیزاده، استاد حوزه علمیه امام حسین(ع) ۳۰ اردیبهشتماه در مسجد مستوفیالممالک بازار تهران، با اشاره به مباحث تفسیری سوره قلم گفت: سوره قلم جزء چند سورهای است که در اوایل بعثت نازل شده و فضای نزول این سوره فضای تقابل پیامبر(ص) با مشرکین است، این سوره عکسالعمل های جامعه جاهلی را در برابر دعوت پیامبر را منعکس میکند. این سوره با سوگند عجیبی آغاز میشود؛ «ن وَ الْقَلَمِ وَ ما يَسْطُرُونَ» سوگند به" قلم" و آنچه را با قلم مىنویسد.
وی ادامه داد: خداوند باریتعالی در آغاز این سوره از قلم یاد میکند و باید دانست که عامل ماندگاری فکر، اندیشه، دانش و فرهنگ در طول تاریخ بشری است و هر آنچه که انسان ها از پیشینیان خویش مستند به یادگار دارند میراث مکتوب است و عامل آن قلم است. به خاطر همین است که خداوند به قداست قلم قسم میخورد، مورد توجه است زمانی این آیات نازل شده، که جامعه درک این قسم را ندارد.
حجت الاسلام امامیزاده افزود: مگر در این سرزمین چند نفر قدرت قلم به دست گرفتن دارند؟ در گزارشات تاریخی آمده که کمتر از 20 نفر قدرت کتابت داشتند و با نزول این آیات در سرزمین جاهلی نهضت خواندن و نوشتن آغاز و انجام شد، یک نمونه خاطره جنگ بدر است که پیامبر در ازای آزادی مشرکین دستور داد با آموزش نوشتن به 10 مسلمان جواز آزادی خود را بگیرند.
معاون پژوهش حوزه علمیه امام حسین(ع) اشاره کرد: سهم قلم و صاحبان قلم اساسیترین و اصلیترین سهم در رشد و بالندگی جامعه انسانی در طول تاریخ دارد و اگر قلم قداست دارد و خداوند به آن قسم میخورد چون در درجه اول وحی الهی قبل از هر چیزی با قلم و نگاشتن بدست انسانها رسیده است، در روایت داریم وقتی آیات الهی به قلب پیامبر(ص) نازل میشد و حضرت آنها را بر زبان جاری میکرد افرادی بودند به عنوان کاتبان وحی، که بلافاصله آیات را مینوشتند.
حجتالاسلام امامیزاده در پایان گفت: همیشه دو چیز در جامعه بشری در تمدن سازی و تحولات خیلی نقش داشته است اول قلم و دوم سیف(شمشیر)، وقتی که قلم ها حاکم بر شمشیر بودند تمدنها درخشان شد و هنگامی که قلم توسط شمشیر ها شکسته میشد ظلمتها میآمد.