دهه ۶۰؛ دهه مظلوم

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، یکی از دهه های پرآشوب پس از انقلاب اسلامی ایران، دهه 60 است؛ دهه ای که از طرفی کشور درگیر جنگ بود و از طرفی جریانات داخلی خود به تنهایی معضل بزرگی محسوب می شد.

تنها 3 سال از پیروزی انقلاب اسلامی گذشته بود و حال جریاناتی که در دوران پهلوی مبارز بودند، اینک به فکر سهم خواهی از انقلاب افتاده بودند؛ جریاناتی که نظراتی گاه متفاوت با اکثریت مردم داشتند اما چون خود را سهیم می دانستند، معقتد بودند که کشور باید بنابرنظر آنان حرکت کند.

شاید در موضوع دهه 60 کتاب ها بتوان نوشت و ساعت ها سخنرانی کرد، زیرا جرایانات سیاسی پس از یک اتحاد در سرنگونی نظام طاغوت اینک دنبال ارائه راهکار و راهبرد برای کشور بودند.

اگرچه که انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی(ره) به پیروزی رسید اما برخی مدعیان حالا برای خود ادعاهای بزرگی مطرح می کردند و حاضر نبودند در چارچوب قانونی که ملت آن را اختیار کرده بودند قرار گیرند؛ در حقیقت آنان نه به نفع مردم بلکه به دنبال تحمیل دیدگاه خود به مردم بودند.

رهبر انقلاب اسلامی حضرت آیت الله خامنه ای در توصیف دهه 60 بیان می کنند:

دهه‌ی 60، یک دهه‌ی مظلوم است.... دهه‌‌ی فوق‌العاده مهم و حسّاس و درعین‌حال ناشناخته و اخیراً به‌وسیله‌ی برخی از بلندگوها و صاحبان بلندگوها مورد تهاجم؛ دهه‌‌ 60 را مورد تهاجم قرار می‌دهند."

منافقین پس از رویارویی مسلحانه با نظام اسلامی ایران، تکلیف خود را یک سره کرده و در میان جامعه به عنوان منافقین شهره شدند؛ منافقین در این دوران با ترور تعداد بی شماری از چهره های کشور درصدد بودند تا حرکت نظام اسلامی را متوقف کنند و به خیال خود تصور می کردند که با ترور مسئولان، نظام فروخواهد ریخت و مردم نیز به خاطر ترور و ناامنی دست از انقلاب خواهند کشید.

این درحالی بود که پرورش یافتگان مکتب امام خمینی(ره) بسیار بیشتر از آن بودند که با کشته شدن، تمام شوند در حقیقت منافقین باید همه را قتل عام می کرد تا به هدف خود در حذف فیزیکی دست یابد؛ از طرف دیگر نیز مردمی که عاشق مکتب امام حسین(ع) بودند، شهادت را توفیق و آرزوی خود می شمردند بنابراین این ترورها درخت انقلاب را تنومند تر و مردم را در مسیر صیحیح خود مصمم می کرد.

از این رو منافقین پایگاه خود را درمیان مردم به کلی از دست دادند و تنها راه خود را برای سکونت و از طرفی ضربه به نظام در این دیدند که با قاتل مردم دست دهند بنابراین به عراق رفتند و دست دوستی به سوی صدام حسین دراز کردند.

در طی این سالها بارها ترورهای مختلفی انجام دادند و همچنین عملیات های جاسوسی بسیاری برای حزب بعث انجام دادند؛ از این رو نفرت مردم روز به روز از منافقین جنایتکار بیشتر شد؛ تا حدی که جلاد ملت ایران شمرده می شدند.

جلادها مردم انقلابی و زن و کودک را به شکل فجیعی به شهادت می رسانند تا بلکه بتوانند از آخرین حربه خود یعنی رعب و وحشت بر علیه ملت استفاده کنند، اما این اتفاقات هیچ کمکی به آنان نمی کرد؛ تا این که در سال 67 زمان اتمام حجت نظام با آنان فرا رسید؛ منافقین تلاش داشتند با کمک زندانیان خود در ایران دست به کودتا بزنند و ملت را قتل عام کنند.

به آنان هشدار داده شد که دست از این جنایت بکشند و برائت خود را اعلام کنند؛ اما برخی همچنان بر افکار وحشینانه خود مصمم بودند که در نهایت به دست قانون مجازات شدند.

با گذشت زمان و در دهه 70 آنچنان پلیدی این گروه و فرقه برای جهانیان مسجل بود که آمریکای فرصت طلب نیز ناچار شد برای هم نوع دوستی نمایشی خود، سازمان منافقین را در لیست گروه های تروریستی قرار دهد.

در این زمان به طور کلی سازمان منافقین اعتبار خود را در رسانه ها و افکار عمومی جهانیان از دست داده بود؛ از این رو اقدامات خود را تا حدی کاست و دیگر به صورت غیر علنی اقدامات خود را ادامه می داد.

از این رو طی این سالها تلاش کرد تا به بازسازی چهره خود در افکار عمومی بپردازد و با راه اندازی خیریه و جمع آوری کمک های انسان دوستان برای خود آبرو بخرد.

از طرفی دیگر نیز با اقدامات خود و رایزنی با مقامات آمریکایی تلاش داشت تا نام خود را از لیست سیاه آمریکایی ها خارج کند؛ چرا که با وجود نام تروریستی نمی توانست به صورت علنی اقدامات خود را در غرب دنبال کند.

پس از چندسال آمریکایی ها و اسرائیلی ها که بسیار از مهره های خود یعنی منافقین بهره بردند برای پاداش این اقدامات و آغاز فرایند جدید بر علیه نظام ایران، به یک باره نام سازمان منافقین را از لیست گروه های تروریستی خارج کردند؛ اقدامی که بسیار برای منافقین دلچسب بود و حکایت از آغاز سیاست جدید آمریکا و اسرائیل بر علیه ایران داشت.

تحریف تاریخ

حال سازمان منافقین پس از چندسال بی سرو صدایی که تحولات آشکار به نوعی به فراموشی رفته بود، اینک آمریکایی ها تصمیم گرفتند تا با شگرد رسانه ای خود شعبده بازی جدیدی را آغاز کنند.

سازمان منافین که در ایران به یک گروه خونخوار و جلاد شناخته می شد به یک باره با ابزار رسانه ای غرب، مظلوم ایران معرفی و عنوان شد که نظام اسلامی ایران دست به قتل عام منافقین زده است و به عبارتی جای جلاد و شهید عوض شد.

منافقین با برگزاری متینگ ها در اروپا جنایتکاران مرده خود را معرفی کرد و سالگرد گرفت؛ هرچند در داخل کشور کسی برای آنان ابراز همدری نکرد اما این حرکت ها شروع اقدامات و سیاست جدید آمریکا در ادامه تحریف های خود بود.

به طور کلی آمریکایی ها با ابزار رسانه و ساخت فیلم با گذشت زمان به مرور شروع به تحریف تاریخ می کنند؛ هر چند نسلهایی که آن وقایع را دیدند و درک کردند این داستان سرایی ها را باور نمی کنند اما به مرور برای نسل هایی که این وقایع را ندیدند دچار شک و شبهه می شوند، زیرا نسل های آینده تاریخ را بر اساس روایت ها می خوانند و هرگز حقیقت را لمس نمی کنند، بنابراین هرکس روایتی را که شنیده باور می کند.