رسانه ملی؛ حجامت لازم

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، آنچه که در اتفاقات این چند وقت اخیر مشهود است وجود غده های نه چندان خطرناک ولی تاثیرگذار در بستر منابع انسانی ارگان های مختلفی از بدنه جمهوری اسلامی ایران می باشد. این غده ها به مرور زمان و با سهل انگاری مسئولین مربوطه یا توطئه توانسته اند در بخش های مختلف حساس کشور عزیزمان نفوذ کنند. یکی از این نهاد ها که اهمیت آن بر کسی پوشیده نیست و در طی سالیان گذشته بارها شاهد سر نخ هایی از وجود نفوذ عمیق در آن بوده ایم، سازمان عریض و طویل و بسیار پر هزینه صدا و سیما جمهوری اسلامی است.

طی سالیان گذشته به فراخور ساخت برنامه هایی که دارای مشکلات فاحش محتوایی و یا به ندرت مخفی بوده اند، این زنگ خطر را به صدا در آورده بودیم که در این سازمان مهم و خدوم که از بدنه منابع انسانی بسیار متدینی برخوردار است، نفوذ به شکل زیرکانه ای اتفاق افتاده و به طور جدی نیاز به بازنگری عوامل و عملکرد آنها احساس می شود. علاوه بر بازنگری منابع انسانی و عملکرد آنها، خود سیستم و مکانیزم استخدام و به کارگیری افراد در سازمان نیز نیاز به بازنگری دارد.

عدم توجه به این هشدار ها از طرف مسئولین، موجب بروز تب بالایی در بدنه جامعه شده که در نقطه اوج اخیر خود به احساس عدم امنیت در جامعه انجامید. ایجاد پارازیت در پخش خبری بخش هایی از بیانات رهبری معظم انقلاب، نشان دهنده عمق نفوذ و جرات یافتن این جریان برای نشان دادن و علنی کردن خود در سازمان است. این جمعیت نفوذی به مثال وجود عفونت در قوای رئیسه بدن عمل کرده اند و توانسته اند احساس نا خوشی را به سایر لایه های جامعه انتقال بدهند و آن چه که به نظر می رسد این است که تنها راه درمان این غده های عفونی حجامتی عمومی در سطح بدنه سازمان است؛ دردناک ولی تاثیر گذار.

رسانه ملی جمهوری اسلامی در چند دهه گذشته به صورت آزار دهنده ای با سیاست های نا مشخص، دچار انفعال مرگ باری بوده و نشان ندادن مواضع درست و در تلاش برای بی طرفی دست از طرفداری حق مشخص جمهوری اسلامی برداشته بود و همین اتفاق باعث ایجاد شکاف شناختی و معرفتی بین مردم و حاکمیت شده است. درست در زمانه ای که بیش از گذشته مشکل اساسی و دیرینه جمهوری اسلامی که عدم وجود راوی برای تصمیمات و اتفاقات و مواضع ایران عزیزمان است، صدا و سیما باید ابتدا خود به این تصمیم برسد که با ترمیم رابطه خود با مردم جایگاه واقعی خود را باز پس گیرد و در مرحله بعد بتواند با نشان دادن واقعیات و حقایق، مردم را در تصمیم گیری کمک کند و در واقع بتواند تصمیم ساز مواقع حساس این چنینی باشد.

متاسفانه یا خوشبختانه این نقش فرهنگ و تصمیم سازی برای رسانه ملی چیزی نیست که با پول یا حتی تلاش حاکمیتی بتوان برای آن جایگزینی پیدا کرد و چاره ای جز تلاش برای بهبود و بازپروری این سازمان حیاتی وجود ندارد. باز هم مثل دفعات متعدد گذشته یادآوری می کنیم که در اولین قدم باید این سازمان فربه که دچار ناکارآمدی شده را با جوان و چابک سازی به کارآمدی نزدیک کنیم و از طریق جایگزینی نیرو های متعهد و ادامه روند پرورش افراد در حین خدمت، از بروز انحراف در تفکر و عملکرد آنها پیشگیری شود.

محمد حسین بنی احمدی